Het eerste dat opvalt als we naar een boxer kijken, zijn zijn korte neus en gedrongen bouw. Deze bouw komen we ook tegen bij andere "platneuzen", zoals de Engelse Bulldog en de Shih-tzu, en wordt veroorzaakt door achondroplasie. Achondroplasie betekent letterlijk: geen kraakbeenvorming. De vorming van kraakbeen zorgt normaal gesproken voor de lengtegroei van de botten. Aan de uiteinden van botten bevinden zich zogenaamde groeischijven. Tot en met de puberteit maken deze groeischijven kraakbeen aan, dat vervolgens wordt omgezet in hard bot. Zo ontstaat lengtegroei van botten. Wanneer dit proces niet goed verloopt, blijft het dier klein en gedrongen, met name dus omdat de ledematen zo kort blijven. Dit is ook de oorzaak dat deze dieren een onderbeet hebben. De bovenkaak groeit niet zo hard als de onderkaak. Hier kunt u een aantal foto's bekijken en vergelijken van de schedels van een boxer en een duitse herder. Door deze groei ziet de boxer er iets anders uit dan de "gewone" rassen, maar dat betekent niet dat ze een andere anatomie hebben.
Als we naar bovenstaande tekening kijken, zien we dat honden op hun tenen lopen. De middenvoetsbeentjes zijn verlengd en staan min of meer vertikaal. Hierdoor zijn de poten langer en kunnen ze harder lopen dan dieren zie op hun voetzolen lopen (zoals de mens).
Hieronder ziet u de interne organen aan de linker zijde van een reu.
En de interne organen aan de rechter zijde van een teef.
Vaak wordt gedacht dat witte boxers zeer ongezonde boxers zijn. Dit komt doordat witte boxers vaker doof zijn, de kleur niet erkend wordt en ze (gelukkig steeds minder vaak) vlak na de geboorte ingeslapen worden. Witte boxers zijn echter over het algemeen niet ongezonder dan de gekleurde boxers.
Niet erkend
De kleur wit wordt niet erkend, zodat er minder makkelijk met witte boxers gefokt kan worden. Men heeft er namelijk veel tijd in gestoken om gekleurde boxers te fokken en het fokken met witte boxers zou deze kleurenvariëteit teniet kunnen doen. Omdat veel fokkers zich als het ware schaamden voor witte boxers in hun nesten, werden de witjes vaak vlak na de geboorte ingeslapen. Hiermee wilden ze voorkomen dat hun kennel een slechte naam kreeg. Het boxerras heeft de kleur wit echter hard nodig. Als de kleur wit volledig uit het ras gehaald zou worden, zouden tevens andere boxereigenschappen verdwijnen. Zonder wit is het boxerras zichzelf niet.
Doof
Wel is gebleken dat witte boxers vaker doof zijn. De aangeboren doofheid komt bijna alleen voor bij de witte boxer. De doofheid is namelijk meestal een gevolg van het ontbreken van pigmentcellen. Deze honden hebben ook bijna altijd twee blauwe ogen. Er bestaan ook witte boxers die wel pigmentcellen hebben, terwijl deze geen pigment aan maken, waardoor ze dus wit zijn. Deze boxers zijn over het algemeen niet doof en hebben (één of twee) bruine ogen.
Om eventuele doofheid aan te tonen, zijn er twee verschillende methoden. De eerste en de makkelijkste, maar ook de minst betrouwbare methode, is een onverwacht geluid maken bij de pup en kijken of hij er op reageert. Bijvoorbeeld: de pup is vlak bij u. U beweegt uw hand naar de rechter kant van de kop van de pup zonder dat deze het ziet. Nu knipt u in uw vingers. Pups die niet doof zijn, zullen reageren door naar rechts te kijken. Hetzelfde doet u wat later aan de linker kant. Natuurlijk kunt u dit pas testen als de gehoorgang van de pup open is, dus pas na een leeftijd van drie weken. De tweede methode is de officiële BAER-test (=Brainstem Auditory Evoked Response). Met deze test wordt al dan niet een auditieve reactie opgewekt in de hersenstam, waardoor vanaf een leeftijd van 6 weken objectief gemeten kan worden of de hond kan horen.
Wit of gekleurd?
Naast de doofheid kunnen witte boxers natuurlijk wel alle aandoeningen krijgen die gekleurde boxers ook hebben. De witte kleur is hier echter niet verantwoordelijk voor. Ik zie zelf dan ook geen enkele beperking om een witte boxer aan te schaffen, zolang gelet wordt op al dan niet aanwezige doofheid. En als u weet hoe u met dove honden om moet gaan, is dat zelfs geen beperking.
In Nederland bestaat geen slecht hondenvoer meer. Er bestaan uiteraard wel goede en minder goede voersoorten, maar zelfs dat zegt nog niet veel. De ene hond kan het heel goed doen op een bepaald merk, terwijl de andere hond er letterlijk ziek van wordt. Ik ga in dit stuk dan ook niet vertellen welk merk goed is en welk merk niet, maar ik ga proberen de voor- en nadelen van verschillende voermethoden uiteen te zetten. Belangrijk is dat u weet (of uitzoekt) wat uw hond lekker vindt en hoe u hem kunt verwennen! Het is heerlijk om te zien hoe uw hond staat te genieten van zijn eten. Het moet vlot naar binnen gaan. Ook kunt u dan uw hond verleiden te eten als hij eigenlijk niet wil, bijvoorbeeld als hij ziek is en toch zijn voeding nodig heeft.
Welke methode u kiest, is afhankelijk van wat het mag kosten, de tijd die u vrij wilt/kunt maken om het voer te bereiden en hoe de hond het doet op het voer.
Allereerst: wanneer doet een hond het goed op voer?
Het is natuurlijk heel belangrijk om te weten waar men op moet letten als men wil weten of de hond het "goed doet" op bepaald voer. *De hond mag niet te dik of te dun worden. Bij een hond op gewicht mogen de ribben niet duidelijk zichtbaar zijn, maar moeten de ribben wél te voelen zijn als u er met de vingers met zachte druk overheen aait. Bij de boxer moet de kneep (= het smalle gedeelte van de buik) altijd zichtbaar zijn. Is de buik even breed als de billen of de borstkas, dan is uw boxer helaas te dik. Zijn de ribben en de ruggegraat duidelijk zichtbaar, dan is uw boxer te mager. *De vacht moet glanzen en glad zijn. Als de vacht dof is of als er kale plekken in de vacht zitten, is dat een teken van (beginnende) ziekte en/of ouderdom. Bij een verkeerde voeding voor uw hond zien we vaak dat als eerste de vacht dof wordt. *De ontlasting van de hond is stevig, bruin van kleur en komt met regelmaat. Te dunne ontlasting of te harde ontlasting is vaak een gevolg van verkeerde voeding. Honden met een voedselintolerantie, wat regelmatig voor komt bij boxers, hebben vaak diaree. Hypo-allergeen voer kan dan een uitkomst zijn. Als de ontlasting een andere kleur heeft dan bruin, bijvoorbeeld bijna zwart of groen, kunt u het beste even langs een dierenarts gaan. Alleen het veranderen van voer zal dan niet voldoende zijn. Verder poept een hond gemiddeld één tot twee keer per dag. Minder poepen kan eens een keer voorkomen, maar moet wel in de gaten gehouden worden in verband met een mogelijke verstopping van de darmen. Vaker poepen duidt op een te veel aan afvalstoffen in het voer. De hond kan geen gebruik maken van de voedingswaarden in het voer en poept deze dus uit. *De hond is energiek, maar niet hyperactief. Sloomheid/lusteloosheid of hyperactiviteit kán een gevolg zijn van verkeerde voeding (let op! Dit is zeker niet altijd het geval!)
"Met de pot mee eten" en "kliekjes voeren" is niet hetzelfde. Het is erg slecht voor een hond om alleen de kliekjes te krijgen, omdat hij dan veel voedingsstoffen mist. Vlees bijvoorbeeld, blijft zelden over, maar is een belangrijk bestanddeel van het voer van een hond. "Met de pot mee eten" wil dus zeggen dat de hond alles krijgt, wat de mens eet: aardappelen, vlees en groente of rijst met vlees of enzovoort. U heeft dan gewoon een extra eter. Suikers (snoepgoed) zijn uiteraard uit den boze!
Honden kunnen erg goed omgaan met een teveel aan zout, zolang ze voldoende drinkwater tot hun beschikking hebben. Daar hoeft u zich dus geen zorgen over te maken, tenzij de hond een nierprobleem heeft. Groenten moeten gepureerd worden, omdat de hond er anders zeer weinig aan heeft, niet alle soorten groenten zijn geschikt voor honden. Boxers kunnen erg gevoelig reageren op kruiden, dus let daar mee op. Vet is ook geen probleem als de hond genoeg beweging krijgt. Honden hebben meer vet in hun voeding nodig dan mensen. Het grootste nadeel van deze manier van voeren, is dat u nooit de zekerheid hebt of uw hond genoeg goede voedingsbestanddelen binnen krijgt. Het vergt veel kennis van hondenvoeding om het goed te doen, zodat uw hond niets tekort komt.
Blikvoer bestaat voor ongeveer 80% uit water. Dat betekent dat het een dure voedselbron is. Water uit de kraan is immers goedkoper. Het voordeel hiervan is dat het voer goed geaccepteerd wordt. Moeilijke eters willen vaak wel blikvoer eten, maar geen brokken. Als het blik eenmaal open is, is het voer beperkt houdbaar. Blikvoeders zijn vaak complete voeders, waar niets aan toegevoegd hoeft te worden.
Er zijn veel verschillende fabrikanten die veel verschillende hondenbrokken maken. Brokken voor pups, junior honden, volwassen honden, senior honden, kleine honden, grote honden, enzovoort. Keuze te over en alle brokken zijn goed van kwaliteit. Geef pups niet te lang puppenvoer; vooral bij pups van grote rassen kunt u in zijn derde of vierde maand al overschakelen op brokken voor volwassen honden. In puppenvoer zitten heel veel eiwitten, waardoor uw pup te snel gaat groeien. Uw pup kan beter gelijkmatig groeien in plaats van snel! Bij verandering van voer is het verstandig om langzaam, in ongeveer twee weken, overschakelen op het nieuwe voer door het nieuwe voer te mengen met het oude voer.
Barf is een aparte manier van het voeren van uw hond. Het bestaat vooral uit rauwe botten met vlees en gepureerde groenten en fruit. Persoonlijk vind ik dat er meer nadelen als voordelen aan zitten. Voor barfen is veel kennis nodig van hondenvoeding. Als u op lange termijn een voedingsbestanddeel vergeet, kan dat grote gevolgen hebben. Het geven van rauwe botten die compleet opgegeten worden, is ook niet zonder risico's. De botten kunnen in de keel blijven steken of de maag of darmen perforeren. Natuurlijk gaat het heel vaak heel goed, maar die ene keer dat het fout gaat, weegt niet op tegen die honderd keren dat het goed gegaan is. Ook neemt deze methode veel tijd in beslag, zowel om te leren als om dagelijks toe te passen. Als u veel tijd heeft en koken leuk vindt, is dat natuurlijk geen nadeel, maar anders kan het wel eens vervelend worden. Tot slot is het een dure manier van voeren, als u het goed wil doen. Het grote voordeel is , dat u precies weet wat uw hond binnen krijgt (als u tenminste weet wat u doet.) Voor meer informatie over Barf kunt u kijken op : barfplaats.nl
Natuurlijk wilt u uw hond ook wel eens iets tussendoor geven, als beloning of gewoon om hem te verwennen. Daar is helemaal niets mis mee, zolang u in de gaten houdt dat hij niet te dik wordt. Als u hem bijvoorbeeld een grote kluif geeft, geeft u hem gewoon diezelfde dag wat minder voer. Geschikte tussendoortjes zijn niet alleen de hondensnoepjes en kluiven die u in de winkel vindt, maar ook fruitsoorten, zoals bananen en appels. Niet alle fruitsoorten zijn geschikt voor honden. Druiven (en ook rozijnen) en de meeste pitten in het fruit zijn bijvoorbeeld giftig. Af en toe een paar noten, zoals pinda's of hazelnoten, vinden honden ook heerlijk. Amandelnoten zijn giftig! Yoghurt en kwark worden graag opgelebberd. Geef alleen niet teveel, omdat uw hond anders diaree kan krijgen. Een paar eetlepels op een dag is meer dan genoeg. Op een warme dag kunt u de yoghurt invriezen en als ijsje geven! Honden zijn dol op vis. Let er wel op dat er geen graten meer in zitten. Tonijn in water uit blik is erg geschikt. Op het internet staan verder verschillende recepten voor hondenlekkernijen, zoals satinbals. Deze zijn zeer geschikt voor honden die te mager zijn en maar niet aankomen.
Regelmatig krijg ik vragen over hoeveel water een boxer(pup) mag drinken en of het water 's avonds weggehaald kan worden om de zindelijkheid te versnellen.
Drinken en dan plassen, of plassen en daarna drinken?
De mens is het enige dier dat plast, omdat hij drinkt. Alle andere dieren drinken, omdat ze plassen (enkele uitzonderingen daargelaten.) Als een dier veel plast, moet hij het kunnen aanvullen, anders droogt hij uit. Dit vele plassen heeft vaak een medische oorzaak en komt dus niet omdat het dier veel drinkt! Een baarmoederontsteking of suikerziekte kunnen twee mogelijke verklaringen zijn van veel plassen.
Wat is veel?
De normale behoefte aan water is 30 tot 60 mg per kilo lichaamsgewicht. Voor een hond van 30 kilo is dat dus tussen de 0,9 en 1,8 liter per dag. Deze behoefte kan per hond per dag anders zijn. Kleine dieren, zieke dieren, jonge dieren en oude dieren hebben meer behoefte aan water. Ook bij een lage luchtvochtigheid, een hoge temperatuur of medicijngebruik kan de waterbehoefte verhoogd zijn. Tot slot kan het soort voer zorgen voor meer of minder behoefte aan water.
Hoe kan men dit meten?
Een goede manier om bij te houden hoeveel uw hond drinkt (en dus plast), is om het water uit een maatbeker te geven. Iedere dag vult u de maatbeker met vers water en doet u vandaaruit het water in de drinkbak van uw hond. Een prettige bijkomstigheid is dat het water zo op kamertemperatuur kan komen, voordat uw hond ervan drinkt. Koud water kan namelijk diaree, braken of buikpijn tot gevolg hebben.
Wat mag een hond drinken?
Water is het meest simpele wat u uw hond aan drinken kunt geven. Is uw hond een moeilijke drinker of ziek, dan kunt u hem ook een lichte bouillon of rijstwater geven; uiteraard nadat het afgekoeld is. Pas op met het geven van (verdunde) koemelk. In koemelk zit lactose, wat door het lichaam afgebroken wordt met het enzym lactase. Bij de hond is dit enzym slechts aanwezig als hij pup is. Oudere honden kunnen dus geen lactose afbreken en kunnen van koemelk aan de diaree raken. Sommige honden die van pup af aan iedere dag melk hebben gekregen, kunnen het enzym lactase nog wel aanmaken. Dit zijn echter uitzonderingen.
Drinken en zindelijkheid
Een veel gehoorde kreet als een pup niet zindelijk wil worden, is "haal zijn water 's avonds weg". Op zich kan dit weinig kwaad mits u zich daarbij een aantal zaken realiseert. -Het weghalen van het water zal u niet behoeden voor het 's nachts uitlaten van uw pup. Een hond loost immers eerst zijn water om het daarna aan te vullen. -Uw hond leert op deze manier minder goed omgaan met zijn waterhuishouding. Sommige honden kunnen zich aanleren om voor het slapen gaan zich nog even vol te tanken, omdat ze daarna een hele tijd zonder moeten doen. -Als uw pup veel drinkt vanwege een medische reden, moet u goed overleggen met uw dierenarts of het raadzaam is het water op gezette tijden weg te halen. Jonge dieren kunnen snel uitdrogen!
Drinken, braken en diaree
Als uw hond veel braakt of aan de diaree is, moet u hem goed in de gaten houden. Uw hond kan op deze manier namelijk veel water verliezen. Over het algemeen is het verstandig deze dieren onbeperkt water aan te bieden, behalve binnen een half uur na het braken. Als u uw hond vlak na het braken water geeft, kan dit aanleiding zijn om opnieuw te gaan braken.
