|
Maandagmorgen was alweer een speciale dag voor ons. We
werden verwacht in Amani (centre for street children). Daar maakten we kennis
met Kristy (een enthousiaste Amerikaanse medewerkster uit Kentucky). Ze legde
ons uit waar Amani voor staat. Het centrum probeert in eerste instantie de
kinderen in hun vertrouwde omgeving te laten opgroeien. Als dit echt niet
mogelijk is worden ze in het centrum opgevangen. Na het inleidende woordje van
Kristy mochten we buiten op de terreinen van Amani kennis gaan maken met de
jongeren. Al snel begonnen we contacten
te leggen met de jongens en meisjes die aanwezig waren. Het duurde niet lang
vooraleer er spontaan een
voetbalwedstrijd ontstond tussen onze groep en de jongens van Amani. Tijdens de
match begonnen we met elkaar te praten, voornamen uit te wisselen en met elkaar
op de foto te gaan. Het was voor ons allen een heel prettige ervaring. s Middags
hebben we dan voor de eerste keer geluncht op Amani. Na het middageten ging het
richting onze bouwwerf. Daar konden we eindelijk zien waar we de komende weken
veel uren zullen spenderen. We konden al direct zien dat de bouwmethode hier in
Tanzania niet te vergelijken is met onze bouwmethode in België. Funderingen
worden hier niet in beton gegoten, maar opgevuld met enorme stukken rots.
Daarna worden de openingen opgevuld met een specie die bestaat uit slijk en
water. Voor iedereen was het een eerste indruk die kon tellen! Na het
werfbezoek ging het terug richting Shanti town (de regio waar ons huis gelegen
is). Met de leerlingen die nog zin hadden gingen we voor de 2de keer
zwemmen. Een welgekomen verfrissing die enorm veel deugd deed! sAvonds gingen
we vroeg slapen want de volgende dag moesten we fit zijn voor de 1ste
echte werkdag.
Dinsdagmorgen deed het voor sommige jongens toch eventjes
pijn toen ze door Joris om 6u00 gewekt werden. Na het ontbijt reden we met de
dala dala (plaatselijk vervoer) in 2 shiften naar de werf. Daar zijn we gestart
met het vullen van de funderingen en construeren van het ondergronds
metselwerk. Het ondergronds metselwerk gebeurde op bijna identieke wijze als
het maken van de fundering. Één van de tofste ervaringen van die dag was de
vlotte samenwerking tussen onze leerlingen en de fundis. Onze gasten konden
leren uit hun bouwervaring en luisterden zeer aandachtig. De fundis waren tot dusver tevreden van de
samenwerking. We zullen er alles aan doen om deze goede werfsfeer verder te
zetten. Na het werken gingen Joris, Kevin en Paul om boodschappen naar het
centrum van Moshi. In tussentijd gaf Ronald de leerlingen een lesje
huishoudkunde. Vuile was wordt nu eenmaal niet vanzelf terug proper. Het was
een leerrijke ervaring voor onze jongens om zelf hun vuile kleren te wassen na
een zware werkdag. s Avonds genoten we
nog even na op ons terrasje en praatten we honderduit over de eerste bouwkundige
indrukken in dit toch wel fascinerende en mooie land!
Vandaag, woensdag, werd druk gediscussieerd met verschillende
architecten, de fundis en wij, de begeleidende leerkrachten. Wij beperkten ons
eerst gewoon tot luisteren, maar vonden het vooral jammer dat de samenwerking
met de fundis misschien moeilijker zou verlopen na het bemoeien van architecten.
We maakten duidelijk dat wij de fundis volledig vertrouwen en dat we dit ook zo
willen behouden. Er werd een mooie compromis gevonden waarbij we de Belgische
manier van werken toepassen en waarbij de fundis hopen dit later ook toe te
kunnen passen. Wij leren van de fundis, maar kunnen ook een stukje van onze
kennis achterlaten in Tanzania
Vanaf morgen kunnen we er terug invliegen, dit
keer zonder het bemoeien van architecten
22-10-2014 om 20:57
geschreven door mannen van beton 
|
