Een trouwreportage in de familie brengt altijd wat extra druk met zich mee, (zeker als de bruidegom mijn petekind is, een kop groter is dan mezelf en ook nog eens bij de politie werkt, als hier geen druk op de fotograaf stond, en het vertouwen in de fotograaf was precies niet al te groot gezien de back-up fotografen die er voorzien waren ; ) )
Met die kleine toestellen is het vaak zoeken achter de zoeker (als die er al is) met dank aan mijn zus
Aangezien mijn zus de moeder is van de bruidegom was er tevens ook meteen een controlecommissie in huis( van AL tot 16+)
maar uiteindelijk werd alles goedgekeurd voor druk, het resultaat zie je hieronder, nog voor het avondfeest zijn de bedankkaartjes al aanwezig, zodat het volk snel naar huis kon, euh... zodat iedereen toch een ( of twee of...) kaartje(s) mee naar huis kon nemen op het einde van de "zeer late" ( fijne) avond.
Els en Koen, al bijna een jaar verder wens ik jullie nog altijd alle geluk van de planeet.
