Het is al een paar dagen stil geweest op de blog. Heel druk gehad... Ik zal er heel binnenkort moeten aan wennen: 3 weken je (bijna) niet horen....geen blog, geen mail, ... hopelijk eens een verdwaalde sms.... Maar ik zal daarom niet minder aan je denken, integendeel..... Ik kan alleen maar hopen dat je locomotief niet volledig zal stilgevallen zijn....
Eigenlijk zou het niet mogen... maar de hele tijd sluit ik mijn ogen, en probeer ik me in te beelden hou jouw lippen op de mijne zouden aanvoelen..... en ik ben ervan overtuigd dat het zalig zou zijn...
Het is moeilijk een evenwicht te vinden hé.... Ik ben blij dat je je echte gevoelens eens hebt duidelijk gemaakt. En ze komen helemaal overeen met mijn (verwarde en tegelijk zo duidelijke) gevoelens. We zullen er mee moeten leren leven zeker? Maar ik ben wel blij dat je mijn liefste maatje bent....en daarom blijf ik je ook lieverd noemen... want dat ben je echt...
ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je..... ik zie je graag, ik zie je graag, ik zie je graag, ik zie je graag, ik zie je graag, ik zie je graag, ik zie je graag, ik zie je graag,..
Je weet hoe je iemand blij kan maken: op het meest onverwachte moment een lief smsje sturen... dank je wel... Weet je, ik weet niet eens of je dit hier eigenlijk allemaal leest... ik hoop van wel alleszins...
Je hebt me een aangename namiddag bezorgd... eerst wat ontspanning met de mailtjes en als toemaatje je stem horen. Ik heb er van genoten... maar het was vééééééééél te kort! Moeten we zeker eens over doen, maar met minder achtergrondlawaai dan! Je mag zelf ook altijd bellen hoor. Als ik op het werk zou zitten en het komt ongelegen, zeg ik het wel. En als het beter uitkomt dat ik bel, laat maar weten. The pleasure's all mine!!!
Ik hoop echt dat je vrouwke beseft wat ze in haar handen heeft...
Tot vanavond... als ik je kom toedekken onder je fleece... en je nog een lieve zoen en knuffel geef... Of ga je me weer onder de fleece trekken?
Lieverd,
je hebt niet meer gereageerd... Ik denk dat je het moeilijk had. Wou je eigenlijk bellen want dat doe ik met maten... Hen bellen als ik denk dat ze het kunnen gebruiken... Maar dacht dat je het niet zou waarderen...
In the night time when the world is at its rest. You will find me. In the place I know the best. Dancin shoutin. Flying to the moon. Dont have to worry. Cause Ill be come back soon.
And we build up castles in the skys and in the sand. Design our own world aint nobody understand. I found myself alive in the palm of your hand. As long as we are flyin all this world is aint got no end. All this world aint got no end.
Waar ik maar niet kan aan wennen met de "technische stilte", is dat ik niet meer naar je foto kan kijken. Anders keek ik ontelbare keren naar je... maar nu kan ik dat niet meer.... moet het doen met het beeld in mijn hoofd.... Ik mis je
Al heel de dag denk ik aan je, probeer ik me in te beelden wat je doet, hoe je het stelt,...
Blijkbaar is het het verhaal van mijn leven... mensen laten gaan die ik eigenlijk wel graag zie... Toen ik 19 was al...en blijkbaar heb ik dat 8 jaar geleden ook gedaan, maar ik was me er toen niet van bewust.... maar hoe meer ik terugdenk... je hebt me nooit koud gelaten. Waarom weet ik het maar als het (weer) te laat is? Had je me maar een hint gegeven!!!
Wie weet bestaat er ooit in ons leven een kans voor ons... en dan zal ik er nog altijd voor je zijn...
Wat zal ik straks doen? Je in gedachten zoals zo vaak toedekken en je een lieve zoen geven.... Of... Gewoon ondeugend bij je onder je fleece kruipen? Keuze is eigenlijk snel gemaakt... Sweet dreams mijn lieverd. X
Hoe kon ik twijfelen aan je gevoelens? Inderdaad, gevoelens zijn niet van het ene moment op het andere foetsjie... Shame on me, dat ik er zo kon aan twijfelen. Je mails van vandaag hebben alle onzekerheid weggenomen... Jammer van zaterdag ;-) Het zal een lang weekend worden zonder je...
Ik heb je gemist... blij dat er enkel een "Stealth mode" is. Ik ben ook in Stealth mode voor je: altijd aanwezig maar niet zichtbaar.... Blij dat ik je niet kwijt ben.... opgelucht....
Hoe ik me voel, zal ik voor me houden... Zal avondje in de zetel zitten, want ik heb geen reden om te wachten.... Op je ene sms na heb ik niks gehoord. Denk dat het dus wachten is op jouw initiatief... alles is nu 1 groot vraagteken. Hier thuis hebben ze al gevraagd waarom ik er zo triest uit zie. Blijkbaar kan ik het niet wegstoppen... heb gezegd dat ik gewoon moe ben....
Het is zo stil... ik hoor niks van je.... ik weet dat het moeilijk is. Ik zou zo graag weten wat je denkt, wat er door je heen gaat. Door er met je over te praten, maakt het de situatie voor mij houdbaar, draaglijk. Maar misschien is dit voor jou niet zo...misschien maakt net dit voor jou de situatie moeilijker. Ik wil gewoon dat de situatie voor ons allebei een evenwicht vindt, zodat het voor allebei aanvaardbaar is.
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
