Soms moeten we terug denken aan de goede oude tijd. Dit is weer een uitspraak die "cliché" genoemd wordt, maar het is waar. Onze oude Belgische frank. Waarom kan het niet meer zo. Iedereen in ons land wordt stilaan straat-arm. Waarom? Europa zegt... Europa dicteert... Europa wil... De crisis drukt maar door en door. Europa heeft ieder land in een wurggreep. Europa wil geld, meer niet. Er komt meer en meer druk om andere (hopeloze) landen te steunen. Europa is niets anders dan een dictatuur. Zij (wie zijn zij eigenlijk?) commanderen en iedereen moet maar uitvoeren. Was het niet leuker om 's zomers naar Spanje, Italië, Griekenland, enz. op vakantie te gaan en daar een paar weken te leven zoals God in Frankrijk en u even rijk te voelen, omdat het goedkoop was. Sinds de Oost-Blokkers bij Europa horen is het alleen maar ellende,overvallen en oplichterij. Ze komen met niets, krijgen alles en als ge niet naar hun goesting handelt zijt ge een rascist. Probeer u maar eens te verdedigen tegenover een rechter. De Grieken waren vroeger arm? Of de Spanjaarden, Portugezen, Italianen... Neen, ze verdienden minder dan ons, maar ze hadden ook minder kosten en waren gelukkig. En wij ook! We moeten weg uit Europa en dan kunnen we weer genieten van ons leven.
We zijn niet tegen vreemdelingen mits ze iets positiefs toevoegen aan onze maatschappij. Ze mogen hier wonen maar enkel als ze in het bezit zijn van een arbeidscontract of een studiebewijs. Hun echtgeno(o)t(e) en kinderen zijn ook welkom. Andere familieleden, eender in welke graad, moeten aan dezelfde voorwaarden voldoen als zijzelf (arbeidscontract!!) Dit is correct ten opzichte van onze eigen bevolking want het loopt regelmatig de spuigaten uit. De fruittelers mogen ook vreemdelingen aannemen, maar enkel onder dezelfde voorwaarden als een Belgische werknemer. Ze kunnen beter beroep doen op mensen die werkloos zijn. De buitenlandse werknemers zullen voor hun vertrek verplicht worden om belasting te betalen op hun verworven loon. De voedselbanken en andere hulpgroepen zullen verplicht worden om de identiteitskaart te vragen van de hulpzoekende. Is deze niet Belgisch, vermist of ongeldig dan zal er geen hulp aangeboden worden. Er zijn genoeg feiten bekend van parasieten en profiteurs. We moeten enkel eens leren onze ogen te openen en wat meer chauvinistisch te zijn.
We zullen nu wel tegen de schenen van velen schoppen maar dit is de realiteit. Dit kost ons miljarden per jaar en we blijven gewoon knikken gelijk ezeltjes.
BUB : er zijn in het totaal 67 ministeries in België !
Het ministerieel kabinet van Nederland telt 12 ministers en 8 staatssecretarissen voor 16 miljoen inwoners. Het verschil tussen een minister en een staatssecretaris is trouwens louter academisch. In de praktijk is het quasi hetzelfde: het loon van ministers en staatssecretarissen verschilt nauwelijks: een minister verdient ongeveer 11.000 netto per maand en een staatssecretaris ongeveer 10.000 per maand. In het federale België met zijn drie gewesten en drie gemeenschappen zijn er behoudens vergissing gelet op de complexiteit van het federaal systeem 67 ministerportefeuilles voor 11 miljoen inwoners.
De Franse (sic) gemeenschapsregering of wat sommigen nu de regering van de Federatie Wallonië-Brussel (sic) noemen telt zeven ministers, de Vlaamse (sic) regering (gewest en gemeenschap) negen, de Waalse (sic) gewestregering acht, de Brusselse gewestregering acht en de regering van de Duitstalige gemeenschap vier. Bovendien zijn er in Brussel nog drie uitvoerende organen: het college van de Vlaamse, van de Franse en van de gemeenschappelijke gemeenschapscommissie (13 ministerportefeuilles). Alleen al de bevoegdheid onderwijs is versnipperd over liefst negen (!) ministers en staatssecretarissen: de minister voor hoger onderwijs van de Franse gemeenschapsregering en in dezelfde regering de minister voor leerplichtonderwijs en die voor kinderen en jongeren; de minister van openbare werken en die van onderwijs in de Vlaamse regering; de twee ministers van onderwijs in de Brusselse gemeenschapscommissies; de minister van de Duitstalige gemeenschap en de federale staatssecretaris, belast met de residuaire federale onderwijsbevoegdheden.
In het unitaire België dat BOP voorstelt, zouden twaalf tot vijftien ministeriële departementen volstaan volgens deze minimale verdeling van twaalf departementen:
1) de eerste minster 2) Buitenlandse zaken (m.i.v. buitenlandse handel, ontwikkelingssamenwerking, toerisme en migratie) 3) Verkeer en Openbare Werken (m.i.v. overheidsbedrijven) 4) Justitie 5) Defensie 6) Binnenlandse Zaken 7) Landbouw, KMOs, Zelfstandigen en Wetenschapsbeleid 8 ) Cultuur, Telecommunicatie en Media 9) Volksgezondheid, Sociale Zaken en Pensioenen 10) Leefmilieu, Duurzame Ontwikkeling, Energie en Klimaat 11) Begroting, Financiën en Fraudebestrijding 12) Werkgelegenheid en Ondernemen (m.i.v. Ambtenarenzaken)
Zo eenvoudig kan het gaan. Men moet er alleen maar even over nadenken.
Help ons om een erkende partij te worden.
We zullen u niet teleurstellen en het kost u niets!!!
Hallo iedereen,
we horen jullie al denken: " Alweer een politieke partij die denkt dat ze effe hun zakken komt vullen."
De eerste helft van jullie denken is correct, maar we willen het volledig over een andere boeg gooien.
We willen het land leiden op een andere manier. Een professionele manier. In een taal die iedereen begrijpt.
Ons doel is om de leiding te nemen zoals in een groot bedrijf.
Een ploeg met professionele specialisten, die weten waarover het gaat en hoe men de problemen moet aanpakken.
Een bedrijf wordt beheerd om winstgevend te zijn. Iedereen haalt hier zijn voordeel uit.
Wat niet werkt, wordt bijgestuurd. Er wordt minder gepraat en meer gewerkt. Het gaat ons niet om de strijd tussen talen maar het goed besturen van een land. Onze kleur is wit en blijft wit. We zijn niet links, rechts of centraal. We zijn gewoon realistisch.