Caput primum. De eerste match van het seizoen. De kop eraf. De reet in de poep. De eerste stap in de met een nieuwe blauw fluwelen vloer bedekte zaal. Zeven gladiatoren klaar voor de strijd. Let the games begin Julius en we geven uwe smerige Caesar een de hond.
De eerste kleedkamergeuren snuiven we aan een rotvaart op door onze flapperende neusvleugels. Zalig. Zweet van alle lichaamsplooien dat zicht mengt met werkvocht en winderigheid. Laat duidelijk zijn dat deze onbeschrijflijke geur een conditio sine qua non is om een wedstrijd in de gepaste sfeer aan te vatten. Een paar passages langs de porseleinen pony passeren de revue. Dressed in black. De Booze-t-sponsors hebben de strijders verrast met een nieuwe uitrusting. Volledig zwart met gouden opdruk, zoals het échte kampioenen past. Wij, stoere beren, hebben allemaal een traan weggepinkt toen we het truitje over onze sixpack schoven, het broekje langs onze gespierde kuiten en billekes naar boven lieten glijden en de sokken over onze zwaar verzekerde voeten trokken. Een belangrijk gespreksonderwerk is één of andere gouden stier. Chappie de vlezige Houwer kan er niet over zwijgen. Het is nog een jong knaapje, die kinderachtige uitlatingen vergeven we hem nog even. Hij heeft zelfs al een baard. Nog niet dikwijls gezien, een peuter met een baard. Over spelers gesproken. Een kleine voorstelling van de zeven helden die de strijd gaan kleuren. In het doel Jean-Marie Martens. Naast dribbelvaardige doelstuntman is hij ook de helft van onze weldoeners. Aannemingen Martens is zijn multinational in wording en geeft besloten zijn merk uit te bouwen op een Unilever-waardige manier. Daarom investeren ze in de Booze-t-Boys. En terecht. Dikke merci Gert. Onze kapitein van de dag is Michiel Rooney. Dé tank van het team. De bast waar iedereen van in zijn broek schijt tegen een rotvaart. En plat se, en plat, langs de beentjes recht naar beneden. De kapitein heeft naast de onoverwinnelijke en al besproken goalie nog 5 matrozen aan boord. Stefan ik-knal-een-gat-in-staal Versmismans, Bruno Conference Peeraer die nog altijd niet weet wat die duivenstront op zijn kop doet, Chappie the meatholder, Koen Janssen en Janssen en Kevin the one and only Maessi. Kracht, techniek, finesse, afwerking, inzicht, frivoliteit en vooral sexyness. Alle ingrediënten voor een topmatch in één team. Georges, gezien?
De wedstrijd begint met dominant voetbal van de Booze-t-Boys. Tik tak tik tak tik tak. Na een slordige tiental minuten prijkt er een 2-0 stand op het bord. Beide doelpunten gemaakt door Chappie the meatholder. Nu weten we ook waarom hij zon van is van de gouden stier. Hij geeft geen bal af. We veranderen de gouden stier in een zilveren maagd. Het zal verkeren zei Bredero (of was het kan). Chappie kreeg de doelpunten wel op een gouden plateau van zijn teammates. Vooral Bruno Conference Peeraer (I wanno be Bruno Mars) dribbelt er op los. Overstapje hier en daar, een retro ginder en hier, nice work Bruno. De casuals die tot dan toe maar een heel gewoon spel brachten, ze moeten hun naam eer aan doen, kwamen onverdiend terug tot 2-1. Onze Jean-Marie had tot dan toe feilloos zijn netten opgekuist maar dit ene doelpunt was niet te grijpen. Onmiddellijk daarna besliste Stefan Versmissen te solliciteren naar een job bij Al Quaida. Hij vuurde een kruisraket af op doel en het was los in de lelie euhm roos. Wat een doelpunt! Magie. Retteketet het was een formidabele raket. Wat een linker heeft die hyperkinetische vent toch. Hadde die zijn billekes al gezien? Daar zou ik verdoeme niet graag een raket van in mijn patatjes krijgen. De volgende minuut een onbegrijpelijk scenario. De tegenstrever roept dat het geen doelpunt was. Wat zegt die zot? Nee, nee, duidelijk. De bal ging langs het zijnet binnen. De scheids die door zijn vallende wengbrauwen de permanent in zijn schaamhaar niet meer kon feunen keurde ineens het doelpunt af. Verbazing alom. Maar de serene en sportieve Booze-T-Boys torsten hun kathedralen vooruit en streden stoer verder. De ene vlotte actie na de andere en we gaan rusten met 4-1. Het enige zware minpunt is dat Chappie de meatholder ondanks zijn matige spel alle doelpunten op een presenteerblaadje kreeg. Tijdens de rust maakte Kevin El Maessi duidelijk dat er zelfs geen tennisbal door de zijkant in doel kon gaan en liet dit even zien aan de scheids en de tegenstrever. Bij het instemmen kwam er plots een duizelingwekkende vertwijfeling op hun verkrampte gelaat en de enige angstbevattende klank die tussenuit hun lippen kwam was of maar neen, het was tegen de lat (met een hele hoge stem). Tja, toen ben ik maar naar moeder thuis gereden want die had kervelsoep met balletjes gemaakt en ingevroren. Ze had die in de vriezer naast de ZWAN worstjes gelegd zodat ze hun smak goed hielsen. Nadien heeft ze er een zeste van limoen over gedaan. Ik wijk af. Alle hoop die de Casuals nog hadden om te winnen was nu weg. Let maar op, we rammer er tien in hunnen bak. De tweede helft trapt zich op gang en bij een eerste neus aan het doel lukken de standaard Casuals een tweede treffer. Nothing on the hand want het is duidelijk dat de studs in black heer en meester zijn. Vlot combinerend en verrassend spelend tikken de booze-t-adonissen het ene na het andere doelpunt klassevol binnen. Zelfs onze Jean-Marie slaat succesvol aan het dribbelen. Na even dooduwen staan we 10-2 voor. Voila se onsportievelingen: dix, ten, tien in jullie koffer. Even worden we terecht overmoedig en krijgen we 2 doelpuntjes binnen maar we sluiten af met een 11-4 overwinning. Michiel Maartsens en Kevin El Maessi hebben als enige niet gescoord maar strooiden de hele wedstrijd met klassevolle assists. Zilveren maagd tot nu toe is Chappie the Meatholder. Dat dat maar snel veranderd. In de douche hebben we mekaars penissen na een lang gemis nog eens begroet en zijn we de kantine ingedoken. Onthutsend nieuws: Fien vertrekt. Vervanging staat klaar. Ziet er niet echt slecht uit. Op naar de volgende strijd, op naar en volgend moment van roem. Maandag 26/09 tegen Halcon. Lets eat meat.
21-09-2011, 18:19
Geschreven door booze-t-boys 
|