Blijkbaar schijn ik niet te snappen dat afkicken zonder de vicieuze cirkels te doorbreken wel gaat... Maar twee genuttigd in heel het weekend, amhoewel ik scheel van de dorst ben, omdat mijn vrouw blijkbaar zelf geen mening heeft over mijn doorbreken van de situatie.
Ooit ben ik er anderhalve tot twee maanden in geslaagd in stilte om te schakelen van dranken, maar toen had ik het gevoel dat ze de vrijgekomen ruimte naar zich toetrok, en als ik te recht kwam om mijn ruimte te vragen, ik terug geduwd werd. Nu heeft ze er nog de steun van oudste bij die hier in huis meer bepaalt dan ons beiden lief is Maar als ik reageer moet ik zwijgen, en als zij reageert ben ik degene die te lui is om te reageren?
IK ben degene die mijn probleem moet oplossen, maar op een manier dat zij haar levensstijl niet moet aanpassen...
Ik zoek dan ook iets part-time om me bezig te houden, liefst een stuk bezoldigd, om na 11 jaar eindelijk weer eens een duidelijke structuur in mijn leven te krijgen. Maar ik voel dat ik de enige ben die ziet dat dit kan helpen de cirkel te doorbreken.
Een bezighoud voor mij wensen is puur egoïsme volgens sommigen. Een verslaving net als drank.
