Mijn favorieten
  • Bonheiden Atletiek club
  • Coast to Coast
  • Inhoud blog
  • De zoete smaak van de overwinning...
  • We worden (zijn) moe.
  • Wat zijn we toch hulpeloos zonder internet.
  • Vertrekken doet altijd een beetje pijn, meestal dan toch... :)
  • Heuveltraining Heverlee 20 mei
    Archief per dag
  • 07-06-2012
  • 04-06-2012
  • 03-06-2012
  • 01-06-2012
  • 24-05-2012
  • 13-05-2012
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Bonheiden Masters - Coast to Coast Italy 2012
    Volg hier de AC Bonh Masters in Italië van 2 tot 5 juni 2012
    Het wedervaren van de AC Bonh Masters die al lopend Italië doorkruisen van Umbrische naar de Toscaanse kust...
    03-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat zijn we toch hulpeloos zonder internet.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Waarde landgenoten. Naar het schijnt regent het in Belgie¨? Ach troost jullie, wij “moeten” hier lopen in 30 graden onder een loden zon! J .  Maar laat ons eerst terug gaan naar gisteren zaterdag want we staan een dag achter met ons blogje. De reden is simpel, ons verblijf gisteren was zo basic, maar desalniettemin subliem, prachtig en authentiek, echter het internet was nog niet tot in de Umbrische heuvels geraakt.

    De wake-up call was al om…6u! Jaja, we beleven hier dan wel een unieke sportvakantie, maar elke dag 90 à 100km overbruggen daar heb je wel wat tijd voor nodig in dit prachtige edoch verschrikkelijk zware Italië. Ons vertrekpunt was Grottammare aan de Adriatische kust in het district Marche. Voor Bonheiden atletiek namen Pascal, Jos en gastloper Tim de eerste manche voor hun rekening. Onmiddellijk werd het iedereen duidelijk wat ons de volgende 4 dagen te wachten staat. Hitte, constant klimmen en dalen, off road, bos, enz. Het woord “plat” moet hier nog worden uitgevonden. Maar genieten doen we allemaal! Van het lopen, van het gezelschap, van het lekkere eten en drinken, van de Italiaanse dolce vita en van de prachtige natuur. Als we terug in België zijn gaan we dan ook een fotoalbum maken om ieder van jullie mee te laten genieten. Etappe 2 en 3 werden afgewerkt. De ene loper probeert gewoon het einde te halen, anderen lopen alsof ze hun PR moeten verbeteren. Etappe 4 werd echter een kleine domper op de feestvreugde evenwel met een gelukkige afloop. De eerste 8km waren zo erg off road dat er noch fietsers noch auto’s konden volgen. Spijtig genoeg liep net daar de koploper verkeerd. Door omstandigheden werd dit pas gemerkt toen we reeds erg ver in de etappe zaten. Het werd 17u, 18u, 19u en alle zoekacties van de organisatie en onszelf leverden niets op. Net toen we er aan dachten om rescue te verwittigen voordat het donker werd, kwam onze clubgenoot uitgeput uit het bos. Eind goed al goed. Spijtig genoeg heeft een andere clubmakker zulke grote blaar gelopen dat lopen er vandaag niet in zat. Hopelijk morgen of dinsdag.

    Het avondmaal maakte veel goed. Heerlijke lookbroodjes met linzen, blijkbaar een plaatselijke specialiteit, een soort ravioli met ricotta, lekker vlees, heerlijke dessertjes, heerlijke wijn en dit alles in een fantastisch mooie omgeving. Alleen maar stralende gezichten aan tafel.

    Vanmorgen kregen we een uurtje extra slaap. 7u30 werd het ontbijt geserveerd en om 8u15 gingen de eerste lopers van start. Waar er gisteren vooral alleen werd gelopen, werden er nu meermaals koppeltjes of zelfs triootjes gevormd. Het is dan officieel gezien wel een wedstrijd, voor de meesten onder ons komt het plezier en de prestatie an sich op de eerste plaats. Zo liepen Luc en Marc samen over de meet, in anders etappes waren het Steven en Dirk en een trio werd gevormd door Fernand, Jos en Gert, een trio kranige 50-igers en zelf 60-iger voor onze Fernand. Vandaag geen vermisten, of extra blaren. Echter meerdere lopers grijpt regelmatig naar de pijnlijke kuiten of bovenbenen. We hebben er dan ook allemaal al 2 halve marathons opzitten en zoals eerder gezegd, de omstandigheden zijn dan wel schitterend, maar wel degelijk zeer zwaar.

    Ons avondmaal zit er juist op. Zoals voorheen, lekker en veel. Hier in Italië praten ze dan ook niet over een voorgerecht, hoofdschotel en dessert! Neen, antipasta, primi platta, secundo platta, en dessert(s) dit steevast vergezeld van witte en rode wijn en gevolgd door koffie en de nodige biertjes. Het leven kan mooi zijn. J

    Morgen dag 3, wake-up call om 6u30. Reden, we moeten op tijd binnen zijn om de vespers in een plaatselijk kloosters te gaan luisteren. Welke master heeft hier “ja” op geantwoord verdorie! Tot morgen! 

    03-06-2012 om 22:03 geschreven door Bonheiden Masters  





    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs