Beste ouders,

Het werd een fantastische week!
Veel sneeuw, veel zon, toffe skilessen, lekker eten, leuke fuif, 2 jarigen enz...
Van heel wat momenten  hebben jullie op deze blog al verslagjes gelezen en fotomateriaal bekeken.
Daarnaast beschikken we echter nog over honderden andere sfeerbeelden van onze skivakantie.
Binnenkort organiseren we een après-ski-avond waar jullie een selectie van die foto's en filmpjes te zien krijgen.
Wanneer die precies zal doorgaan, laten we nog wel weten.
Het beeldmateriaal zal nadien op dvd ter beschikking gesteld worden.
Bekijk al een eerste filmpje door op "video" te klikken.

Tot binnenkort !

p.s. : Bedankt voor jullie vele bezoeken !

Net zoals gisteren werd het een superzonnige dag.
Volgens de voorspellingen zou dit ook voor de volgende dagen het geval zijn.
Door het zonnige weer verdwijnt er natuurlijk veel sneeuw, maar in Zauchensee,
waar we tot op 2200 m kunnen stijgen, blijft de sneeuwkwaliteit zich handhaven.
Na de middag worden de lagergelegen pistes uiteraard wel een beeje papperig.
Onze jonge skiërs doen het echter zo goed, dat ook dat geen noemenswaardige problemen meer oplevert.
De oorspronkelijke groepen van beginners, die we nu officieel en zeer terecht half-gevorderden noemen,
kozen er resoluut voor om de hoogste bergen klein te krijgen.
Niet alleen namen ze samen de blauwe pistes (ook de donkerblauwe), ook de rode moesten eraan geloven! 
Op enkele valpartijen na, verliepen de afdalingen zeer vlot.
Zowel de groep van Tine als die van Greet deden ons versteld staan.
De vorderingen die de kinderen op die paar dagen gemaakt hebben, wijzen erop dat de kinderen heel hard hun best
hebben gedaan en dat de monitrices hun vak zeer nauw ter harte nemen!
Pluimen en oprechte felicitaties zijn hier zeker op hun plaats!
Tijdens de afdalingen werd er duchtig "gebasket".
Bij deze oefening moeten de kinderen het "hoog" en "laag" oefenen.
Voor de bocht laag, in de bocht hoog. Eerst dribbelen en dan gooien.
Op die manier wordt het nemen van bochten verder geperfectioneerd.
Ook het opheffen van de bergski werd ingeoefend.
Als toemaatje mochten ze het bobbelparcours doen.
Een beetje Walibi in Zauchensee.
Voor Nele was het toch nog niet spannend genoeg.
In plaats van de heuveltjes één voor één te bestijgen en af te dalen, verkoos ze met een jump er 2 ineens te nemen.
De stuntrit eindigde zoals verwacht met een opstijgende sneeuwwolk.
Maar geen nood, Nele is nog steeds onder ons, gezond en wel!
Tot vier maal toe slaagden onze nieuwe half-gevorderden erin om van helemaal boven tot helemaal beneden te skiën. 
Proficiat!
Eveneens een luide bravo voor juf Nadja die voor de eerste keer een rode piste afdaalde.
De tips van juf Leen brachten haar verborgen skitalenten naar boven.
De groepen van Peter en Gaston, kregen vandaag enkele gasten bij van een andere school.
Daar was blijkbaar een monitor ziek, waardoor er een herschikking gebeurde om die mensen uit de nood te helpen.
Niet ideaal op het eerste zicht, maar aan alles zit er een voordeel.
Daar het niveau van de bezoekers duidelijk lager lag, kregen onze bollekens wat meer vrijheid ,
waar ze met volle teugen van genoten.
Terwijl de monitoren de andere kinderen begeleidden bij de afdaling,
mochten onze nieuwe gevorderden zelfstandig naar een bepaald punt skiën.
Dit deden ze zeer gedisciplineerd, met heel veel stijl en met een correcte techniek.
Ook dit keer stelden we met verbazing vast hoe vlug onze skiërtjes vooruitgang boekten.
Bij de groep van Peter mocht Jasper even voor assistent-monitor invallen.
Hij bepaalde de route en de anderen volgden perfect zijn spoor. 
Mooi om zien!
Bij Gaston waren naast de 4 kinderen van de andere school ook twee volwassenen van de partij,
die het volgens de kinderen allemaal veel beter konden uitleggen dan uitvoeren!
Op rechte stukken volgt er meestal een "schuss-moment".
Volle gas rechtdoor. 
Dit gaat echter iets minder vlot als het parcours bezaaid is met uithollingen en heuveltjes.
Deze laatsten deden Eleanor de das om.
Na een bewogen "rit" en wat pirouettes belandde ze in de papperige sneeuw.
En inderdaad, ook Eleanor bevindt zich nog steeds onder ons, gezond en wel!
Vermelden we hier wel dat de eerste hulp en zorgen toegediend werden door Astrid en Justine.
Om de mogelijk zwellingen tegen te gaan, werd het been voortdurend met ijs afgekoeld.
Haar linkervoet werd met een muts warm gehouden.
Om te voorkomen dat het ontblote onderbeen zou verbranden van de zon, werd een factor 20 uitgesmeerd. 
Een driesterrenbehandeling!
Monitor Martin gaf vandaag forfait.
In zijn plaats kregen de gevorderden les van Ingrid, een Oostenrijkse skikampioene!
Dat motiveert nog eens extra!
Met een mix van Duits en nogal ernstig gebroken Engels, slaagde ze er toch in om de jonge skiërs te boeien.
Ook hier werd de bochtentechniek nog eens onder de loep genomen.
De "laag" - "hoog" - oefeningen kwamen ook bij hen intensief aan bod.
Uiteraard mochten ook de bospaadjes niet ontbreken!
Dat avontuurlijke moment, is altijd een beetje de kers op de taart.
Eventjes niet voor Victor, want voor hem ging het op een bepaald moment te rap...
Het was bijna 15u. Tijd om te verzamelen! Nog het laatste rechte stuk!
Schuuuuuuuuuusssssss! 
Bijna iedereen bereikte zonder problemen het benedenstation.
Om nog voor wat spanning en sensatie te zorgen knalde Quinten tegen de vlakte, gevolgd door Louise die bedolven werd
onder de opspattende sneeuw van juf Pascale die bij het plots uitwijken naar links bijna een lawine veroorzaakte.
Maar je raadt het al. Zowel Quinten als Louise zijn nog steeds onder ons. Gezonder en "weller" dan voorheen!

Tot morgen!




  

Het werd een superdag!
Stralende zon en prachtige pistes.
Vandaag stond Zauchensee op het programma.
Een beetje verder en een beetje hoger.
Het verschil in hoogte betekende veel betere sneeuwkwaliteit.
Het gevarieerde aanbod wat betreft skigebiedjes binnen ski Amedé valt zeer in de smaak.
Voor de beginnelingen werd het een spannende dag.
Voor de eerste keer hebben ze samen een blauwe piste gedaan.
Met de eitjes gingen ze tot op het hoogste punt van Zauchensee.
Vandaar ging het uiteraard bergaf, maar het blauw was iets te donker, iets teveel bergaf….
Na ongeveer 2 uur ploeteren arriveerden onze doorzetters het benedenstation.
Voor enkelen onder hen was het toch iets te hoog gegrepen.
In de namiddag werd er gekozen voor iets lichter blauw en daar verliep alles perfect.
Eerst leren stappen en dan leren lopen nietwaar.
Bij de half-gevorderden, die we vanaf vandaag ook gevorderden mogen noemen, werd het een gevarieerde dag.
Een bezoek aan de slalompiste van de wereldkampioenschappen, deed hen even wegdromen.
Met de allures van doorwinterde sportvedetten, werd met heel veel stijl het ingebeelde slalomparcour afgewerkt.
De groep zag er ook naar uit om de zwarte piste eens aan te pakken.
Tot vier maal toe werd die bijna feilloos afgedaald.
Inderdaad, bijna, niemand is perfect.
Anton, de monitor die eigenlijk Gaston heet en Gast wordt genoemd,
was daarvan het vallende bewijs.
Het kan iedereen overkomen, nietwaar?
Ook Yentl en Marthe traden deze stelling bij.
Yentl deed het eerst met 2, dan met 1 en dan zonder ski's.
Duo-skiën, mono-skiën en …smoelskiën.
Salto’s zijn mooi om zien, maar de grappigste zijn die die niet gepland zijn, nietwaar Marthe?
Wat er heel plezant om doen was, waren de achtervolgingen.
Staaltjes van wendingvaardigheid en snelheid waren hier aan de orde.
Bij de schuss-races waren Sven en Thibauld de koplopers.
Bij de gevorderden heeft Astrid zich onmiddellijk een 10-beurtenvalkaart aangeschaft.
Op sommige plaatsen werd het parcours toch een beetje onderschat.
Aangezien er zonnig weer voorspeld werd, wreef iedereen zich ’s morgens in met passende
zonnecrème. Dat lippenbalsem niet zonnewerend is weet Jérôme ondertussen ook.
Rodere tomaten zijn nauwelijks te vinden.
Door een oponthoud konden ze helaas in de voormiddag maar weinig skiën.
Aangezien het de plicht is van elke skiër om iemand in nood te helpen, volgde er een vrij lange onderbreking
om een gekwetste snowboarder bij te staan. Een gebroken pols liet het verder glijden niet toe.
Martin bracht de gewonde naar een veilige plaats.
Daarbij valt nog te vermelden dat Louise bij het avontuur in de diepere sneeuw haar ski was kwijtgeraakt
en dat Jérôme het aan de stok kreeg met de zetellift. Besluit : ook de gevorderden hebben er een spannende dag op zitten.
Bij het avondeten hoorde een verjaardagstaart.
Victor was jarig.
Met de tranen in de ogen van ontroering, luisterde hij naar het verjaardagslied dat we voor hem kweelden.
Om te tonen dat hij ons wel graag heeft, tracteerde hij ons op een snoepje.
Als avondactiviteit stond “De drie wijzen” op het programma.

Tot morgen!

Na een lange reis van ongeveer 13 uur zijn we in St.-Martin aangekomen.
Nadat onze bagage op de kamer was geplaatst, mochten we aanschuiven voor een uitgebreid ontbijt!
Dat was meer dan welkom!
Na het ontbijt namen de monitoren van Axion ons mee naar de skimateriaalverhuurwinkel.
Onze ski's en onze skischoenen stonden al op ons te wachten.
Toen iedereen op de bus had plaatsgenomen, reden we richting Eben.
De gevorderden mochten al meteen de zetellift nemen naar hoger gelegen pistes.
De beginnelingen bleven beneden voor de eerste skilessen.
In de loop van de dag leerden ze glijden, remmen en het nemen van bochtjes lukte ook al een beetje.
Allerlei oefeningen zoals "huisje maken" en  "parkeren" zorgden ervoor dat ze speels de knepen van het skivak onder de knie kregen.
Wie de naam Charlie kreeg van de monitrice wist dat hij of zij het bij een volgende poging beter moest proberen te doen.
Bij de halfgevorderden werd er intensief gewerkt aan de houding. 
Blik naar het dal houden, naar voor leunen,....
Het ging zodanig vlot dat Sven tussendoor nog de tijd nam om de anderen te entertainen met sierlijke pirouettes.
Ook Victor zorgde voor wat vertier.
Hij kwam er al spoedig achter dat de pannenkoek niet bedoeld was om op te eten.
Gaston en Peter zorgen er beslist voor dat de groep zich binnenkort bij de gevorderden mag rekenen.
De gevorderden waagden zich al vlug aan een slalom.
Zoals verwacht lukte dit zonder problemen en werd het ene record na het andere neergezet.
Om te bewijzen dat hij zijn plaats bij de gevorderden zeker verdient, besloot Sander het skigebied te doorkruisen met 1 stick.
Bij de eerste bestijging van de zetellift, dropte hij er 1 de eindeloze diepte in. 
Na een bezoek aan het Funpark waar er duchtig werd gejumped, en een avontuurlijk tochtje via bospaadjes,
werd het tijd voor een zoektocht.....naar de handschoen van Jérôme!
Hierdoor ging heel wat tijd verloren en konden ze van boven op de berg lijdend toezien hoe de skibus stipt om 15u richting hotel reed.
Gelukkig was er nog een volgende bus om hen wat later veilig terug te voeren.
Na een vermoeiende maar zeer leerrijke skidag werd ons een heerlijk avondmaal aangeboden.
Nadien werden de gezelschapsspelen bovengehaald en om 21u was het bedtijd.

Tot morgen!

Beste,