Vandaag bezoeken we vier ruïnes in de buurt van Cusco. We beginnen bij Tambomachay. Deze ligt op ongeveer 8 km van de stad. Van daaruit wandelen we terug, richting Cusco. In Tambomachay zijn er bronnen die de 'banos de incas' voeden. Het was een plek waar rituele handelingen werden uitgevoerd. 500 meter lager ligt Puka Pukay. Het is opgebouwd als een soort vesting. Dit levert mooie uitzichten op. We wandelen 3 kilometer verder en komen aan in Kenko. Dit is wel iets heel speciaals. De tempel van de Inca’s is helemaal ingewerkt in een monolithische rots. In het midden bevindt zich een tunnel waarin een altaar werd uitgehouwen. Daar werden offers gebracht/geslacht. Meestal lama's. In de rotsen was ook een klein amfitheater uitgehouwen, waar de erepriesters wachten op het orakel voor de komende oorlogen. De Inca’s waren niet bepaald een vredelievend volk. Op hun veroveringstochten namen ze andere stammen en volkeren gevangen. Die moesten dan als slaven voor hen werken. Zij sleepten de gigantische rotsblokken op hun plaats.

We wandelen verder en komen aan in Sacsayhuamán. Dit is een ware vesting. Zigzaggende muren, drie verdiepingen hoog zijn hier gebouwd. De grootste stenen hebben een gewicht van 350 ton en ook deze stenen zijn net zo lang bewerkt tot ze naadloos op elkaar aansloten en niet bij elkaar gehouden hoefden te worden door een moddermengsel. De muren zijn zigzaggend, zodat de vijanden altijd met de zijkant van hun lichaam richting de Inca’s stonden. Hoe ze deze konden verplaatsen zonder kranen is mij een raadsel. Sacsayhuamán ligt vlakbij Cusco. Het plan van Cusco is door de Inca’s uitgebouwd in de vorm van een poema, de god van de oorlog. Sacsayhuamán is de kop van deze poema en diende als beschermingsgordel voor Cusco.

We wandelen rond op de site, maar voor het eerst tijdens onze reis, begint het stevig te regenen. We nemen de taxi naar de stad. Daar is alles droog. Ik wandel de stad in, want daar valt altijd wel iets te beleven. Vlakbij de markt San Pedro kijkt een massa volk toe op een straattoneel. De uitbeelding van herkenbare huishoudelijke taferelen zorgt voor veel gelach onder het publiek. Venters verkopen rood-witte Peruviaanse vlaggen, ter voorbereiding van de nationale feestdag op 28 juli. Vrouwen hangen rode en witte ballonnen omhoog op de markt. Meer dan een week vooraf is iedereen in de weer om de feestdag voor te bereiden. Ik zie het bij ons op 21 juli nog niet echt gebeuren. Zelfs niet met de troonwissel en de aanstelling van Koning Filip. Op een ander plein voeren een aantal ngo's een ludieke actie met stukken stof onder het motto 'Knoop de wereld aan mekaar', zij willen een grotere verbondenheid onder de volkeren op een symbolische manier realiseren door iedereen uit te nodigen om stukken stof aan mekaar te knopen. De in Inca’s verkleedde muzikanten zorgen voor een leuke sfeer.