Het is twee uur dertig in de nacht.Ik heb het einde van de week gehaald.En weer een ervaring rijker. Het is zinloos daarover uitleg te geven. Ik heb voor de zoveelste maal ervaren dat je in het vrouwelijk geslacht geen betrouwen mag hebben! Verdomde rare wezens lief mooi tot op een zeker niveau, vandaag ben je goed en enkele uren later kotsen ze je uit. Zomaar ineens ik zal het nooit begrijpen. Ik heb de ganse dag bezig geweest rond vier uur ging het licht uit en heb ik niet veel meer moeten doen; Op die manier liggen liefde en haat dicht bij elkaar. Nu hier is geen haat geloof me maar toch een rare situatie.Iets dat ik niet begrijp. Volgende maal vertel ik een zeemans verhaal.
