Bram wordt weggeflitst uit Parijs in de 21ste eeuw naar het jaar 2221.
Maar dat weet hij natuurlijk niet.
Hij ontdekt dat hij toch nog op de aarde is, maar die is onherbergzaam, dor en leeg. De mensen leven in steden onder koepels waarin ook robots leven. Bram wordt meegevoerd op een missie. Zonder dat hij het beseft, is hij belangrijk in deze geschiedenis. Hij wil natuurlijk alleen maar naar huis geraken.
't Is het omgekeerde van "kruistocht in spijkerbroek" maar toch hetzelfde. Het is een sciencefiction verhaal zoals er ook veel strips zijn met dat thema. Maar er is een ecologische boodschap. Soms lijkt het gepikt van Sar Wars, vooral de derde wat betreft personages, behuizing, wapens, vervoermiddelen, robots en buitenaardse wezens. De bewoners hebben geen gevoelens, zeker naar de verschillende leefgroepen toe en het is Bram diedie dat per ongeluk veranderd. En er is een vreemde profetie zoals ook in strips en zo'n films dat er op een dag iemand zal komen om de mensen te bevrijden uit deze dorre wereld en hen terug geloof en hoop op een betere toekomst geeft. Zo een beetje Jezus en ET en nog een paar van die verhalen.
Ik vond de tijdreis een beetje vreemd. Alsof de schrijfster zo speciaal wou doen dat ze het niet meer wist hoe speciaal.
In 2221 bevindt, komt de ecologische ramp die de mensen zelf hebben ontketend. Het duurt een beetje lang voor Bram dat snapt maar dan wil hij dat onthouden voor thuis.
Het leest als een trein want het is een goede, vlotte schrijfster. De Science-fiction is een beetje plat maar de stijl is vet. Heel vet. En een mooie boodschap.
|
