Ik vond het boek "spannend," maar in een verkeerde betekenis. Ik kon niet echt genieten van de nauwkeurig beschreven van de seksuele kanten van het boek. Wat ik wel geweldig vind, is de manier van schrijven van Tom Lanoye. Hij beschrijft alles zodat je je alles kan inbeelden, wat niet altijd even aangenaam was om te lezen. Maar al bij al zou ik het boek aanraden als je tegen het beschrijven van homoseksuele zaken kan. Ik ben hier iets gevoeliger aan, dus daarom dat het niet mijn favoriet boek was. Wat ik wel bewonderde was dat hij zo goed als moeiteloos uit de kast kwam, en zijn vrienden respecteerden dat ook. Vooral de scène onder de douche is mij bijgebleven, maar helaas niet op de goede manier. Graag wil ik hier ook niet te ver over uitweiden, want ik voel mij hier oncomfortabel bij. Hiermee bedoel ik niet dat ik homo's haat, helemaal niet zelfs. Mijn beste vriend heeft zijn vrouwelijke trekjes, en ik ken ook een paar homo's. Het zijn uiterst vriendelijke mensen, alleen vind ik dat je sommige dingen niet voor jan en alleman moet gaan vertonen. Zoals in Kartonnen dozen duidelijk wel beschreven werd.
Uit dit boek concludeer ik dat je als homo niet altijd een even gemakkelijk leven leidt. En nu respecteer ik het ook veel meer, en probeer ik niet al te sceptisch te zijn. Hoewel ik het nog altijd niet waardeer als twee jongens of meisjes vlak voor mijn ogen zoenen.
