De eerste training.
Er zijn veel soorten eerste trainingen. De eerste keer dat je ging trainen toen je nog een klein jongetje of meisje was, de eerste keer na de zomervakantie, de eerste keer na de winterstop.
In dit geval is het de eerste training na de winterstop. Sinds de eerste minuut na de laatste training voor de winterstop ben ik al aan het verlangen naar de volgende training en dus is vandaag niet zomaar een dag.
Ik neem mijn zak en stop er al het nodige materiaal in: sokken, onderbroek, handdoek, handschoenen ( aangezien het winter is ), muts ( " " "), scheenlappen, voetbalschoenen,... Geloof me er zijn nog vele voorwerpen of kledingstukken die een voetballer nodig heeft waarvan jullie geen weet hebben.
De sportzak maken is niet bepaald het leukste wat er is aan voetbal, in tegendeel zelfs. Nu mijn zak gemaakt is bereid ik me voor op de lange weg naar Luik vanuit Brugge. Als we geluk hebben vandaag dan doen we er 2u 30min over. De belangrijkste atributen zijn: koptelefoon, gsm, tablet, nekkussentje (ik slaap altijd meer dan de helft van de rit) en water.
Mijn vader en ik gaan nog even snel naar het toilet zodat we niet onderweg moeten stoppen en dan kunnen we vertrekken naar Luik.
Voor mij duurt de rit niet zo lang, maar voor mijn vader is dat een ander verhaal, want hij moet kost wat kost de volle concentratie blijven behouden. We komen aan, ik stap uit en geef m'n vader nog een kus en bedank hem voor de moeite. In de kleedkamer zie ik allemaal bekende gezichten en ik groet ze allemaal één voor één. Ik zie dat niet iedereen er evenveel zin in heeft als mij aan de hand van de gelaatsuitdrukkingen van sommigen.
Het doet deugd om weer mijn voetbalschoenen aan te doen en die bal te voelen aan mijn voet.
Na de training neem ik mijn douche, zoals gewoonlijk ben ik één van de laatste uit de kleedkamer. Ik zie mijn vader al staan op de parking met zijn ogen half gesloten.
We hebben weer een paar honderden kilometers voor de boeg...
|