Sinds
vanmiddag zit de top van de federale regering opnieuw samen om over een
begrotingsakkoord te onderhandelen, en de daarbij horende besparingen op alle
domeinen. Het zou dus kunnen dat in de loop van deze namiddag of morgen er een
akkoord wordt gevormd. Dit is zeker geen makkelijke opdracht voor onze politici.
De regering
moet zon 3,5 miljard euro bijeenzoeken om de begroting in evenwicht te
brengen. Een groot probleem zijn de loonkosten. De loonkosten in België zijn zon
5% hoger dan die in onze buurlanden. Om deze kosten te doen zakken heeft men
geld nodig, maar dit geld is er momenteel niet.
Er zijn
vooral nog meningsverschillen tussen de verschillende partijen omtrent de maatregelen
om de economie te ondersteunen. De politici hebben nog een hoop werk voor de
boeg om een gezonde begroting op te stellen, maar er is goede hoop dat ze er de
komende uren uit geraken. Komende donderdag wordt Elio Di Rupo verwacht op de
Europese top. Als hij hier geen begroting kan voorleggen slaat hij natuurlijk
een mal figuur. (VMMa, 2012)
Egbert
Lacharert is vastberaden de strijd aan te gaan met Gwendolyn Rutten om het
leiderschap van Open Vld. Hij komt hierbij zeer zelfzeker over en zal zich niet
zo makkelijk gewonnen geven. Hij geeft meteen aan waarom hij een beter leider
zou zijn dan Gwendolyn. Volgens Lachaert is Open Vld zijn eigen verhaal
vergeten. De partij reageert alleen op anderen en heeft zichzelf te vaak
achteruit geschoven door haar regeringsjaren met de PS. Open Vld moet opnieuw
nadenken over haar sterktes en zwaktes, en zo haar geloofwaardigheid
terugwinnen.
Lachaert
vindt dat er daarom nood is aan nieuwe mensen, nieuwe figuren. Het verhaal van
Open Vld moet herbekeken worden en gebracht worden door nieuwe gezichten. Omdat
Lachaert zelf zon nieuw gezicht is, kan hij zeggen wat werkt en wat niet beweert
hij. Gwendolyn kan dat niet. Zij zal werken binnen contouren die al vastgelegd
zijn, terwijl de nieuwe voorzitter van een blanco blad moet kunnen vertrekken.
De
partijtop zou niet opgezet zijn met de kandidatuur van Lachaert. Zij opteren
voor een consensuskandidaat, wat betekent dat zij een voorzitter naar voren
schuiven zonder verkiezingen. Niet erg democratisch dus. Lachaert is echter
niet van plan om zijn kandidatuur in te trekken en ziet zich blijkbaar al op
voorhand gewonnen. (Peeters, 2012)
Gewesten overleggen over parkings in de Brusselse rand
Per dag pendelen zon 360 000 Belgen uit Vlaanderen en Wallonië naar onze hoofdstad, waarvan twee op drie dit doet met de auto. Het Brusselse parkeerbeleid is hierdoor een moeilijke opdracht geworden, en tot nu toe één grote chaos.
De bevoegdheden waren eerst in handen van de negentien Brusselse gemeenten, dus per grondgebied, maar werden overgeheveld naar een gewestelijk parkeeragentschap. Het gewestelijk parkeerplan dat werd opgesteld moet nog tweemaal goedgekeurd worden door de ministerraad en moet dan nog de test van het openbaar onderzoek doorstaan.
Daarbij komt nog dat Brussel weinig ruimte heeft om parkeerplaatsen te kunnen voorzien. Er moet dus meer in de hoogte en/of diepte gewerkt worden. Dit brengt natuurlijk een hoog kostenplaatje met zich mee.Twee jaar geleden beloofde de Brusselse regering 16 200 randparkings waar pendelaars hun auto kunnen achterlaten, en vervolgens overstappen op het openbaar vervoer. Van deze 16 200 beloofde parkeerplaatsen zijn er nog maar amper 2000 beschikbaar.
Brussels verkeersminister, Brigitte Grouwels, heeft daarom een oproep gelanceerd. "Brussel is geen eiland", zegt ze, "Het Brussels Gewest kan de kosten van de randparkings onmogelijk alleen dragen, dus zullen Vlaanderen en Wallonië hun verantwoordelijkheid moeten opnemen." Parkeerbeleid is in feite een gewestelijke aangelegenheid, maar om uit deze moeilijke situatie te geraken gaan de drie gewesten samen rond de tafel zitten. (De Boeck, 2012)
Karin Temmerman en David Geerts van sp.a willen een wetsvoorstel indienen om wilde vakbondsstakingen aan banden te leggen. Ze willen het stakingsrecht op zich niet afschaffen, maar ze zouden graag een verandering zien. Het recht op openbaar vervoer mag niet zomaar in het gedrang worden gebracht vinden ze. Geerts vertelt er nog bij dat ze met dit wetsvoorstel het debat willen verruimen.
Het voorstel is gebaseerd op een protocolakkoord (2008) tussen de spoorbonden en de NMBS-directie. Hierin worden een verplichte voorafgaande overlegprocedure en duidelijke regels vastgelegd. Wie deze regels niet respecteert, gaat over tot een wilde staking en wordt beschouwd als onwettig afwezig.Hier staan strenge sancties op.
NV-A, MR en Open Vld zagen in de stakingsdag gisteren de gelegenheid om op te roepen werk te maken van een minimumdienstverlening bij het spoor.
Paul Magnette, Minister van Overheidsbedrijven, beweerde dat het standpunt van onze federale regering niet is veranderd en dat een minimum dienstverlening niet meteen haalbaar is.
Dat vakbonden hier niet mee zouden lachen, was te verwachten, maar ik denk dat sp.a hier toch een stap in de juiste richting heeft gezet. (Desmet, Sp.a en ABVV botsen over stakingsrecht, 2012)
Het is nu zo goed als zeker dat de Stadlijst binnenkort niet meer zal bestaan. In feite bestaat hij nu zelfs al niet meer. De Wever heeft een duidelijke beslissing gemaakt. Hij wil niet met de Stadslijst als geheel besturen en heeft een absolute voorkeur voor een rechtse coalitie met CD&V en Open Vld.
CD&V zit natuurlijk nog niet aan de onderhandelingstafel, en aan akkoord zijn we nog helemaal niet. Toch heeft De Wever zijn doel al bereikt, de Stadslijst is niet langer één. Zo maakt hij een einde aan negentig jaar socialisme in Antwerpen, en hij heeft er niet eens veel moeite voor moeten doen.
Waar ikzelf, en waarschijnlijk ook de 40% van de Antwerpenaren die links of progressief stemden, voor vreesden, is nu bijna realiteit.
Vaarwel socialistische stad,vaarwel democratie.
(Van Den Breock & Van Horenbeek, 2012)(Van Den Broeck, 2012)
Het treinverkeer kan vanaf dinsdagavond ernstig verstoord worden lees ik net in De Morgen. Ik kan me levendig voorstellen hoe het er in vele Belgische gezinnen aan toeging: Het is weer zover! Altijd hetzelfde bij de NMBS! De zoveelste staking dit jaar! Hoe moet ik nu morgen naar het werk?
Wel, ik kan ze geen ongelijk geven. De stakingen bij de NMBS lopen ook volgens mij een beetje de spuigaten uit. Maar pas op, het is geen oproep tot een algemene staking, het is niet de bedoeling om te staken. Het Europees Vakverbond heeft enkel tot een actiedag opgeroepen om hun ontevredenheid over de besparingsmaatregelen van de Europese Commissie te tonen.
Het is natuurlijk wel mogelijk dat er lokale acties op touw worden gezet die heel de boel in de war sturen en voor de nodige chaos zorgen. Als enkele stakers enkele knooppunten lamleggen, dreigt een grote chaos op het spoor, staat even verder in het artikel. De mensen kunnen dus moeilijkheden verwachten, maar het zou ook kunnen dat alles normaal verloopt.
Is het dan abnormaal dat de NMBS zon slechte reputatie heeft? Het enige wat de gemiddelde Belg in zijn leven wil is een beetje zekerheid. Zekerheid dat zijn trein rijdt en zodat hij zonder problemen op zijn bestemming aankomt. (Desmet, 2012)
De splitsing van de Stadslijst in Antwerpen lijkt alsmaar dichterbij te komen.
Daar waar kopstuk van CD&V, Marc Van Peel, vlak na de verkiezingen nog benadrukte dat een scheiding van de Stadslijst niet wenselijk, ethisch bedenkelijk en politiek dom zou zijn, wijkt hij nu toch meer en meer van dit standpunt af.
Als sp.a kiest om in de oppositie te stappen, is CD&V zeker niet van plan om hen daarin te volgen, moest Bart De Wever hen in de coalitie willen (wat natuurlijk wel vrij vanzelfsprekend is). (Van Den Broeck, 2012)
Ik hoop oprecht dat sp.a snel tot een goede beslissing komt. Met goed bedoel ik dan wel dat ze ervoor kiezen om als Stadslijst de uitdaging aan te gaan en samen met NV-A en Open Vld de stad te besturen. Zo worden ruzies tussen een rechtse coalitie en een linkse oppositie vermeden en blijft de kerk ongeveer in het midden. De Antwerpenaar mag dan wel gekozen hebben voor Bart De wever, toch denk ik dat de omschakeling naar een vrij rechts getint bestuur iets te drastisch is. Ik zie in mijn studentenstad in ieder geval liever een bestuur mét sp.a dan zonder sp.a.
