Moeder tulp moet dood Een roos voelt de schaduw van haar schoonheid en pracht De moord is gemeen Bloed en geweld zien mijn tuin Een lelijk beeld in de zwarte nacht
Ik ben al ontelbaren keren in m'n leven een dagboek begonnen. In het begin schreef ik dagelijks iets in m'n geheime boekje, soms zelfs twee maal per dag. Maar na een tijdje heb je eens geen zin of inspiratie om iets te schrijven, of is er gewoon niets leuks gebeurd. En zo begin je je dagboek te vergeten en komt er nooit nog wat in. Ik hoop dat het met deze blog ook zo niet afloopt. Mijn voornemen is om minstens elke week een nieuw berichtje de weide virtuele wereld in te sturen...
Hetgene wat ik meende nooit ofte nimmer te doen, was een blog aanmaken. Hoe kan je nu zo dom zijn om al je gevoelens en gedachten door elk wildvreemd persoon te laten lezen? En dan nog... Alsof iemand ooit geïnteresseerd zou zijn. Zo veel zinnigs heb ik nu ook weer niet te vertellen... En als je naar die andere blogs kijkt, is het al niet veel beter! Dag 1: Vandaag ben ik naar de GB geweest. Ik heb 1 krop sla, een kilo tomaten en 4 potjes light yoghurt gekocht. Dat is al wat ik vandaag ga eten, want ik ben veel te dik! Dag 2: Mijn lief doet de laatste tijd zo afstandelijk. Ik denk dat hij een ander heeft... Dag 3: bla bla bla bla bla bla bla Belachelijk!!!
Maar stilaan is het tot me doorgedrongen... Het maakt me geen #@&! uit of iemand dit leest of niet... Ik schrijf alles van me af. Ik reageer me volledig af op deze blog, spuuw er alles uit. En als ik er iemand mee kan "boeien", des te beter... Welkom op mijn blog, beste vreemdeling. Welkom in mijn wereld...
