Goh wat heb ik een fantastisch en toch ook wel vermoeiend avontuur meegemaakt! Ongelofelijk!
Ik was juist juist gesprongen, zag ik daar duizenden spartelende, vechtende beestjes op me af komen. Nu ja dat was niet zo ongewoon, dat gebeurde wel vaker volgens m'n mede eitjes. Maar wat er toen gebeurde was toch wel op zijn minst vreemd. Eén van die visjes probeerde constant door m'n velletje te dringen! Ik wist niet wat me overkwam, probeerde het tegen te houden maar dat visje was apesterk! Na enkele vriendelijke pogingen het viezerikje duidelijke te maken dat ik zijn avances ongepast vond, was ik het moe. Ik trok mijn schild op maar het kwaad was al gebeurd, die viezerik verloor zijn staart! Eikes wat was me dat seg!
Ik dacht daarna toch wel eventjes te kunnen rusten, maar nee, de dikkop begon zich direct te splitsen en ik moest maar volgen. Telkens ik dacht dat hij klaar was, begon hij opnieuw en opnieuw en opnieuw!!!
Toen total black-out. (mijn excuses hiervoor)
Nu is het niet meer ik en hij. Nu spreken we over wij. We hebben ons dan maar lekker warm en zacht in een wandje in de buurt genesteld. Blijkt dat we meer gemeen hebben dan we dachten..
