Vandaag opnieuw een fantastisch dagje achter de rug! Vanmorgen werden we opgepikt door Didi en haar grootvader, die pastoor is! Zij hebben ons meegenomen naar een lokale kerkdienst, die haar opa "leidde". De kerk (lees "container" met stoelen in) was ergens in Bloemspruit, tussen de "minderbedeelde buurten" rondom Bloemfontein. Het was de eerste keer dat ik buiten Bloemfontein kwam en de eerste keer dat ik echt dit soort van "huizen" zag en de echte "erbarmelijke" omstandigheden waarin veel mensen hier wonen. De weg ernaar toe lag vol vuilnis op straat en gewoon overal... De huisjes waren kleine prefab woningen... Het deed me wel iets om dit in het echt te zien...
Een foto van al de prefab woningen.. Hier was de kerk in de buurt..
De dienst was echt fantastisch! Ze duurde meer dan twee uur en half. Het is moeilijk te omschrijven hoe ik me voel bij die dienst. De mensen (allemaal zwarten) waren heel blij om ons bij hen te hebben. We werden direct letterlijk welkom geheten in hun familie en deelgenoot gemaakt van het hele gebeuren. De dienst zelf dan begon een man die een vijftal minuten heel hevig opging in zijn "verwelkoming" en in de micro stond te roepen. Lien en ik hadden zoiets van hmmm.. :) Maar dan was er een uur zingen en dansen. Ik natuurlijk eerst ongemakkelijk, maar na enkele seconden doe je gewoon mee met iedereen... Handen klappen, zingen, bewegen, ... Zalig gevoel om dat met zen allen samen te doen. Ook de allerkleinste kindjes lopen daar rond in de mis. Ze zijn echt zo schattig! Zelfs die kleintjes klappen in hun handen, bewegen op de muziek... Het lijkt ook dat alle kinderen van iedereen en voor iedereen zijn. Papflessen worden gedeeld, ze gaan bij iedereen op de schoot zitten (zowel bij andere kinderen als bij ouderen, ...), knuffelen iedereen, ... Echt leuk om te zien! Er was ook een live bandje (2 jongens die zongen, 1 meisje, 1 op de gitaar, 1 aan drum en 1 achter keyboard). Veel liedjes gingen over Jesus en over "de Here", maar het was op een leuke, opgewekte toffe manier! Iedereen had blijkbaar op papiertjes moeten schrijven wat ze wilde dat God voor hen zou verwezelijken (opvallend hoeveel mensen vroegen of hun "financiële problemen opgelost konden worden", maar ook dat ze een beter mens zouden kunnen worden). Deze werden voorgelezen en dan kwamen de mensen van wie het was naar voor. Daar stonden enkele mannen die hen dan vastnamen/ omarmden en begonnen te "bidden" (lees roepen =) ) voor hen en mee te wensen en hopen dat hun "wensen" zouden uitkomen. Bijna iedereen was erg emotioneel en vele waren aan het wenen. Nadien kwamen ze ook vragen of Lien en ik een "special Pray" wilden. Ik was enthousiast en Lien en ik hebben dat dan samen ook gedaan. Opnieuw moeilijk te omschrijven hoe het voelde, maar kortweg gezegd was dat een heel intense ervaring! Die man omarmde ons, en de familie van Didi kwam achter ons staan en namen ons ook vast terwijl er gebeden werd met iedereen samen voor de dingen die wij wilden. Voor mij was het een heel aangenaam gevoel om zo dicht betrokken te worden bij wat voor die mensen "dagelijks" gebeurt. We werden gewoon mee behandeld net zoals alle anderen en werden deelgenoot gemaakt van hun blijdschap en verdriet.. Echt onbeschrijfelijk, maar iets dat ik heel mijn leven zal blijven herinneren! Na de mis knuffelde iedereen met iedereen, en ook wij werden volop en hartelijk tegen alle boezems en borstkassen aangedrukt! =)
Lien, Didi en ik
Nadien zijn we dan met Didi, haar mama en haar broer naar haar thuis gegaan en hebben zij voor ons gekookt. Zij wonen ook in een soort van sloppenwijk, hoewel dat zij het precies breder hadden dan de andere (aan hun huis te zien, dat net iets groter was). Ze hebben voor ons rijst met groeten en veeeeel vlees gemaakt (3 soorten: ossentong, wild en ribben). Echt suuuuper lekker! Ook echt heel leuke en vriendelijke mensen! Daarna zijn we dan terug naar de grootouders hun thuis gegaan, die ons dan terug naar de campus hebben gebracht!
Daar zijn we dan nog even in de zon gaan liggen, om toch even te bekomen van de ervaringen van de dag. =)
In de zon, op de campus..
Maar het was dus echt wel een super leuke, onvergetelijke dag!
Vandaag echt een zalig dagje achter de rug! 's Morgens werden we opgepikt door Anli (een andere intern op UNIBS) die ons meenam naar de shopping mall. Ganse voormiddag geshopt, koffie gedronken, nog meer geshopt, ... Daarna naar de rugby gaan kijken! Wooooow! Echt de moeite! Ben er helemaal fan van! Zeker omdat de Cheetah's gewonnen hebben! (35-20) Hier enkele foto's...
Het was dus een match die op de tv werd uitgezonden!
Als er iemand neergaat (wat blijkbaar toch vaak gebeurt bij rugby), loopt het spel gewoon door...
Zalig als ze elkaar zo in de lucht gooien!! Echt de moeite om te zien! Lien en ik amuseren ons... :)
Na de match hadden we terug afgesproken met Anli en zijn we naar een gezellig plaatsje vlakbij de campus gegaan om cocktails te gaan drinken (die hier trouwens een stuk goedkoper zijn dan in België!) Super gezellig, veel gelachen, leuke ober en nog meer rugby gekeken (Zuid Afrika tegen Australië en jaja, Zuid Afrika heeft gewonnen!) Kortom, de sfeer zat erin :)
Vandaag niet echt veel speciaals meegemaakt hier. Wel opnieuw heel mooi weer! Maar misschien is het ondertussen wel tijd om eens wat meer foto's van onze werkplaats te tonen :) Deze week zijn ze op UNIBS begonnen om ons in te leiden in Rationeel Emotieve Gedragstherapie (REBT).
UNIBS
Super interessant! Dat wel.. Maar moeilijk! De lessen krijgen we van Jana (en niet Joanna, zoals we dachten tot ongeveer een vijftal uren geleden) :) Die dat trouwens super goed doet! Wanneer ze ons les geven, zitten we meestal in het Gat, zoals dat hier genoemd wordt :) Wij blijven het ook grappig vinden! :)
Het GAT
Als we dan geen les krijgen, zitten we meestal in ons Office :) Vooral om teksten te lezen die ze ons geven, want daar overvallen ze ons wel mee :)
Ons OFFICE
Voor de rest zijn de plannen dat we zaterdag naar de rugby gaan kijken! De Cheetahs (de ploeg van Bloemfontein) tegen een andere ploeg, voorlopig nog geen enkel idee dewelke dat dat is! :) Maar dat wordt zeker de moeite, als we dat zo horen! Vorige week was er ook een match en was Bloemfontein toch wel paraat om te supporteren!
De Cheetahs (ik zie Lien en mij al in de tribune zitten! :) )
Tot slot ben ik vandaag uitgenodigd door de psychiater bij ons om eens een ritje te gaan maken bij hem achterop de moto (ne schone gele! :) )! Ik natuurlijk razend enthousiast! Ik zie het al helemaal voor mij! :) Maar, aangezien iedereen ons hier waarschuwt om geen snoepjes van hem aan te nemen, is het voorlopig toch nog een dilemma of ik op dat al te leuke voorstel zal ingaan of niet :)
Gisteren was het hier "Heritage Day". Dat betekent voor ons een extra dagje vakantie (en vooral van de zon genieten!), maar hier is het blijkbaar wel een speciale dag waarbij iedereen samen komt, BBQ heeft en de multiculturele samenleving viert!
