Vandaag opnieuw een fantastisch dagje achter de rug! Vanmorgen werden we opgepikt door Didi en haar grootvader, die pastoor is! Zij hebben ons meegenomen naar een lokale kerkdienst, die haar opa "leidde". De kerk (lees "container" met stoelen in) was ergens in Bloemspruit, tussen de "minderbedeelde buurten" rondom Bloemfontein. Het was de eerste keer dat ik buiten Bloemfontein kwam en de eerste keer dat ik echt dit soort van "huizen" zag en de echte "erbarmelijke" omstandigheden waarin veel mensen hier wonen. De weg ernaar toe lag vol vuilnis op straat en gewoon overal... De huisjes waren kleine prefab woningen... Het deed me wel iets om dit in het echt te zien...
Een foto van al de prefab woningen.. Hier was de kerk in de buurt..
De dienst was echt fantastisch! Ze duurde meer dan twee uur en half. Het is moeilijk te omschrijven hoe ik me voel bij die dienst. De mensen (allemaal zwarten) waren heel blij om ons bij hen te hebben. We werden direct letterlijk welkom geheten in hun familie en deelgenoot gemaakt van het hele gebeuren. De dienst zelf dan begon een man die een vijftal minuten heel hevig opging in zijn "verwelkoming" en in de micro stond te roepen. Lien en ik hadden zoiets van hmmm.. :) Maar dan was er een uur zingen en dansen. Ik natuurlijk eerst ongemakkelijk, maar na enkele seconden doe je gewoon mee met iedereen... Handen klappen, zingen, bewegen, ... Zalig gevoel om dat met zen allen samen te doen. Ook de allerkleinste kindjes lopen daar rond in de mis. Ze zijn echt zo schattig! Zelfs die kleintjes klappen in hun handen, bewegen op de muziek... Het lijkt ook dat alle kinderen van iedereen en voor iedereen zijn. Papflessen worden gedeeld, ze gaan bij iedereen op de schoot zitten (zowel bij andere kinderen als bij ouderen, ...), knuffelen iedereen, ... Echt leuk om te zien! Er was ook een live bandje (2 jongens die zongen, 1 meisje, 1 op de gitaar, 1 aan drum en 1 achter keyboard). Veel liedjes gingen over Jesus en over "de Here", maar het was op een leuke, opgewekte toffe manier! Iedereen had blijkbaar op papiertjes moeten schrijven wat ze wilde dat God voor hen zou verwezelijken (opvallend hoeveel mensen vroegen of hun "financiële problemen opgelost konden worden", maar ook dat ze een beter mens zouden kunnen worden). Deze werden voorgelezen en dan kwamen de mensen van wie het was naar voor. Daar stonden enkele mannen die hen dan vastnamen/ omarmden en begonnen te "bidden" (lees roepen =) ) voor hen en mee te wensen en hopen dat hun "wensen" zouden uitkomen. Bijna iedereen was erg emotioneel en vele waren aan het wenen. Nadien kwamen ze ook vragen of Lien en ik een "special Pray" wilden. Ik was enthousiast en Lien en ik hebben dat dan samen ook gedaan. Opnieuw moeilijk te omschrijven hoe het voelde, maar kortweg gezegd was dat een heel intense ervaring! Die man omarmde ons, en de familie van Didi kwam achter ons staan en namen ons ook vast terwijl er gebeden werd met iedereen samen voor de dingen die wij wilden. Voor mij was het een heel aangenaam gevoel om zo dicht betrokken te worden bij wat voor die mensen "dagelijks" gebeurt. We werden gewoon mee behandeld net zoals alle anderen en werden deelgenoot gemaakt van hun blijdschap en verdriet.. Echt onbeschrijfelijk, maar iets dat ik heel mijn leven zal blijven herinneren! Na de mis knuffelde iedereen met iedereen, en ook wij werden volop en hartelijk tegen alle boezems en borstkassen aangedrukt! =)
Lien, Didi en ik
Nadien zijn we dan met Didi, haar mama en haar broer naar haar thuis gegaan en hebben zij voor ons gekookt. Zij wonen ook in een soort van sloppenwijk, hoewel dat zij het precies breder hadden dan de andere (aan hun huis te zien, dat net iets groter was). Ze hebben voor ons rijst met groeten en veeeeel vlees gemaakt (3 soorten: ossentong, wild en ribben). Echt suuuuper lekker! Ook echt heel leuke en vriendelijke mensen! Daarna zijn we dan terug naar de grootouders hun thuis gegaan, die ons dan terug naar de campus hebben gebracht!
Daar zijn we dan nog even in de zon gaan liggen, om toch even te bekomen van de ervaringen van de dag. =)
In de zon, op de campus..
Maar het was dus echt wel een super leuke, onvergetelijke dag!
Vandaag echt een zalig dagje achter de rug! 's Morgens werden we opgepikt door Anli (een andere intern op UNIBS) die ons meenam naar de shopping mall. Ganse voormiddag geshopt, koffie gedronken, nog meer geshopt, ... Daarna naar de rugby gaan kijken! Wooooow! Echt de moeite! Ben er helemaal fan van! Zeker omdat de Cheetah's gewonnen hebben! (35-20) Hier enkele foto's...
Het was dus een match die op de tv werd uitgezonden!
Als er iemand neergaat (wat blijkbaar toch vaak gebeurt bij rugby), loopt het spel gewoon door...
Zalig als ze elkaar zo in de lucht gooien!! Echt de moeite om te zien! Lien en ik amuseren ons... :)
Na de match hadden we terug afgesproken met Anli en zijn we naar een gezellig plaatsje vlakbij de campus gegaan om cocktails te gaan drinken (die hier trouwens een stuk goedkoper zijn dan in België!) Super gezellig, veel gelachen, leuke ober en nog meer rugby gekeken (Zuid Afrika tegen Australië en jaja, Zuid Afrika heeft gewonnen!) Kortom, de sfeer zat erin :)
Vandaag niet echt veel speciaals meegemaakt hier. Wel opnieuw heel mooi weer! Maar misschien is het ondertussen wel tijd om eens wat meer foto's van onze werkplaats te tonen :) Deze week zijn ze op UNIBS begonnen om ons in te leiden in Rationeel Emotieve Gedragstherapie (REBT).
UNIBS
Super interessant! Dat wel.. Maar moeilijk! De lessen krijgen we van Jana (en niet Joanna, zoals we dachten tot ongeveer een vijftal uren geleden) :) Die dat trouwens super goed doet! Wanneer ze ons les geven, zitten we meestal in het Gat, zoals dat hier genoemd wordt :) Wij blijven het ook grappig vinden! :)
Het GAT
Als we dan geen les krijgen, zitten we meestal in ons Office :) Vooral om teksten te lezen die ze ons geven, want daar overvallen ze ons wel mee :)
Ons OFFICE
Voor de rest zijn de plannen dat we zaterdag naar de rugby gaan kijken! De Cheetahs (de ploeg van Bloemfontein) tegen een andere ploeg, voorlopig nog geen enkel idee dewelke dat dat is! :) Maar dat wordt zeker de moeite, als we dat zo horen! Vorige week was er ook een match en was Bloemfontein toch wel paraat om te supporteren!
De Cheetahs (ik zie Lien en mij al in de tribune zitten! :) )
Tot slot ben ik vandaag uitgenodigd door de psychiater bij ons om eens een ritje te gaan maken bij hem achterop de moto (ne schone gele! :) )! Ik natuurlijk razend enthousiast! Ik zie het al helemaal voor mij! :) Maar, aangezien iedereen ons hier waarschuwt om geen snoepjes van hem aan te nemen, is het voorlopig toch nog een dilemma of ik op dat al te leuke voorstel zal ingaan of niet :)
Gisteren was het hier "Heritage Day". Dat betekent voor ons een extra dagje vakantie (en vooral van de zon genieten!), maar hier is het blijkbaar wel een speciale dag waarbij iedereen samen komt, BBQ heeft en de multiculturele samenleving viert!
Er zijn toch wel enkele verschillen tussen het goede oude België en het oh zo zonnige Zuid Afrika! :)
1. Zuid Afrikaans is eigenlijk totaal onverstaanbaar voor ons! :) (tenzij ze echt heeeeel traag spreken :) ) Het is wel een vrolijk taaltje! :) 2. Een paraplu dient hier niet als bescherming tegen de regen... Maar wordt gebruikt als bescherming tegen de zon!! 3. In Zuid Afrika zijn er toch andere manier van probleemoplossend denken... Een veelgebruikte therapie (niet door psychologen :) ) voor bv angstproblemen (sociale angstproblemen, maar ook andere) is het gebruiken van een borstel, jezelf borstelen (of laten borstelen) om op die manier contact te maken en zo over je angstproblemen over te raken.. (Of zoiets toch :) )
Aangezien ik nu (eindelijk) internet heb, is het tijd om eens wat aan mijn blog te werken.
Ik zal beginnen vanaf het begin. Bij onze aankomst vorige week donderdag in Bloemfontein stonden onze begeleiders ons op te wachten (Joanna en Stephen). Super toffe mensen trouwens! Maar, mijn bagage was vermist, ik had geen netwerk op mijn GSM en geen internet... Jaja! Zij hebben ons dan meegenomen naar ons apartement, dat echt fantastisch is! 2 grote slaapkamers met bedden die gedekt waren en 3 grote kussens per man, keuken met alles erin (en Joanna had zelfs onze koelkast gevuld!), badkamer met zeepjes, bodylotion, handdoeken, ... Living met 2 zetels, een tafel met 5 stoelen, ... Echt super!
Vrijdag hebben we dan iedereen op UNIBS leren kennen! Ook allemaal super vriendelijke, warme, zalige mensen! Hier wordt contstant gelachen, iedereen helpt elkaar, ... Ze waren ook allemaal super bezorgd over mijn bagage en wilden allemaal helpen! :) Mijn bagage is trouwens zondagnamiddag uiteindelijk gearriveerd! :) Sinds vandaag heb ik internet (Lien heeft het al sinds dinsdag :) ) Maar zo komt alles stilaan toch in orde :) Al die rompslomp! Vrijdagavond zijn we dan ook nog met Joanna en Stephen moquito gaan drinken (Lien had een bananenmilkshake waarvan haar rietje pal rechtop bleef staan :)) Maar dus, hier op UNIBS, echt super vriendelijke mensen! Lien en ik krijgen "privé-les". We worden ingeleid in het Zuid Afrikaanse schoolsysteem, afnemen en scoren van de testen hier, ethiek, ... Heel interessant allemaal! Ze geven ons ook elke dag wel werk voor thuis, dus het is wel werken geblazen :) Een werkdag is trouwens van 8 tot 16 uur, (of vroeger of later :) )en pauzes vallen elke dag op een ander moment :)
Zondag hebben we cakejes gemaakt om iedereen te bedanken! Ze hadden succes :) Dinsdag kwamen we thuis van UNIBS en merkten we dat er iemand was komen kuisen op ons apartement! Vuilzakken leeggemaakt, afwas gedaan, .. Echt alles terug proper! Van een verrassing gesproken! Daarna zijn we dan voor de eerste keer met enkele van UNIBS naar de Zumba geweest! LACHEN!!! Nooit gedacht dat dansen zo intensief kon zijn seg! :) Straks gaan we terug! :)
Dan wat meer informatie over het leven hier :) Zoals ik al zei, iedereen is hier super vriendelijk, warm, hartelijk, goedgezind en altijd aan het lachen! Super gezellig! Daarnaast is de manier waarop ze hier met de auto's rijden ook altijd een avontuur op zich! :) Behalve het links rijden, blijkt een gordel alleen als versiering te dienen, een stoplijn betekent "als je stopt, doe het dan nadat je de lijn bent gepasseerd", oranje licht en net op rood betekent altijd gas bijgeven en er voor gaan, voetgangers zijn net zoals in computerspelletjes "dingen" die gewoon omver MOETEN gereden worden (zeker niet remmen) en de snelheid moet steeds 20 kilometer per uur meer zijn dan aangegeven. Het zijn maar enkele tips voor als iemand eraan zou denken eens een bezoekje te brengen aan Zuid Afrika. Hier gebeurt ook alles met de auto. Wij worden zot verklaard als we zeggen dat we te voet naar de winkel gaan, die ongeveer een kilometer verder op is. Iedereen stelt altijd voor om ons met de auto te brengen! :)
Overdag is het hier lekker warm (25 graden), maar 's nachts kan het hier serieus afkoelen (max. 10 graden). Het wordt hier ook vroeg donker, ongeveer rond half 7, 7 uur. Maar 's morgens is het dan ook altijd al vroeg licht :)
