Strak ?binnen afzienbae tijd zal ik niet meer instaad zijn te schrijven?het zal een gelijkloopent procede zijn met de aftakeling van men lichaam,en in een ietswat depresieve toestand tracht ik nog steeds de woorden te brullen,dat eens deze zo sterke man welk ik was,zen klauwen wil laten zien en voelen. Ja, het doet pijn...heel veel pijn en dit vooral in men hart welk zich de vraag steld "was het nu dit"? is het hier waar ik moet afhaken van deze wereld...is het hier waar de leeuw in het zand bijt. Een kreet van ergernis en woede kruip in men keel naar omhoog een kreet welke de wonde van men inerlijke schade weergeeft...weet je denk ik bij mezelf het is steeds op deze momenten als vandaag welke me zeer heeft beproeft dat men het woord "GOD" gebruikt zonder men er acht in heeft vraagt men aan god van waarom dit? of dat,en het woord ''waarom'' is hier dikwijl het eind van de vraagstelling. Ja waarom moest ik die ziekte aan men hart krijgen,em alsof dit nog niet genoeg is derboven op een ongemak aan men zenustensel welke me diverse pijnen bezorgt een ziekte als een draak met zeven koppen als deze van een nachtmerry... Ik voel zelf angst,angst dat het grootte verhaal welk volgens mezelf halfweg was reeds aan zijn eind is gekomen,en ik zal ten ondergaan als een nul met een hoofd als een baksteen en een onbuigzaam ego,zullen de eennige getuigen zijn welke zullen weten wie ik ook was. Ja ik weet dat deze woorden welke ik nu op papier zet me zullen overleven en ook weet ik dat deze woorden niet de sterkste kant laten zien van mezelf,en dat dit jammerlijk genoeg meer en meer begint voor te komen waarbij ik in een diep dal van geklaag veral door een steeds groter wordende depresie. Wat is dit toch een gemeene gewaar wording voor een man als ik welke ooit voor niets terug deinsde en welke overal wel raad me wist,welke nooit een probleem zag tot dit zich voordeed,maar dan ook even snel er een mouw aan paste. Bach ik heb moeite om het allemaal te aanvaarden,en soms wordt een goed mens zo wanhoopig dat men er het noorden bij zou verliezen,met het "noorden"bedoel ik dan van:als het niet langs de goede weg kan,ik er soms wel zin in krijg om het kwaad eens uit te dagen,en dit ten dienste van iemand die wat hulp kan gebruiken met een of andere levende demoon naar het hiernamaals te sturen?
..........Gisteren avond na een akafietje met men laptop waar ik verre van goed mee over weg kan ,werdt het me plots teveel en heb dat kloote ding moeten aan de kant zwieren daar ik het niet meer had,een niet meer te bereiken site was de aanleiding van men boze reatie welke men onmacht liet zien bij deze problemen met het internet en laptop mogelijkheden. ..........Het was een boosheid zoals het begin van een zwaar omweder welk zich melde met enkele zwarre waterdruppel welk in men geval scheldwoorden van onmacht waren in de richting van wat men hier op aarde de schepper noemen...vlokende gromde ik door men tanden,omdat i nu al uren bezig was dat stom computer probleem op te lossen en men zenuwen het niet meer hielden zodat plots een zondvloed aan scheldwoorden doorbrak,verwensingen naar hem onze schepper en mede de vraag waarom ik hier nog op deze wereld diende rond te lopen..... Het was duidelijk dat niet enkel de computer problemen de oorzaak was ik maar bleef tieren en roepen waarbij vloeken elkaar kruisten als bliksemende projektielen die in de kamer weerhalmde waar ik nu al twee maand alleen zit en wat me duidelijk gefustreed had gemaakt zodat ik men onmacht liet zegevieren en vooral de vraag was wat ik nog moest doen op deze aarde voor ik hier de kans zou krijgen te mogen vertrekken...ik ben het stront-zat keelde ik met vloekende en verwijtende vragen aan God,welke ik een lul noemde een niets bestaande en verzonnen onbenul met een berg aan verkondigde oer-leugens. Ik moet al zowat driekwartier aan het ""kankeren"" zijn geweet waarbij een berg scheldwoorden de weg naar men bed versperden welk ik wilde gaan opzoeken en dit nadat ik een drie dubbele dosis pillen na om te kalmeren,wat maar niet lukte,mouther-fucker zoon van den heilige geest,verdoefte zak wanneer maak je een eind aan men leven bleef ik maar in gedachte vragen , ... en het was toen dat de stem welke ik wel meer hoor in men onderbewustzijn hoorde. Ach ik veronderstel dat ieder van ons wel zo een dergelijke in het onderbewustzijnde stem heeft welke soms goede en kwaade dingen toefluistert en dat hoeft daarvoor niet in het oor te zijn en het leek daar ook niet op daar het erder een gebiedende stem was welke het geluid verspeide als deze van een persoon die naast mij stand en me gebood er mee te stoppen met de nog steeds vertrekkende vloeken vanuit men mond waarrbij ik nu ook het woord MOORD schreeuwde,moorden zal ik nog herhaalde ik maar steed....wordt vervolgt op vraag
Bloedzuigers
