Ik ben een jongeman van vierentwintig jaar, heb een geweldige baan en ben de man van mijn leven tegengekomen. En toch heb ik het gevoel dat ik vastgelopen ben in mijn leven, ik voel mij leeg en ervaar het gebrek aan de nodige levensvreugde.... Ik zit in een donkere periode van mijn leven, niet voor het eerst, maar nu duurt het lang.
Mijn gedachten zijn vastgelopen en vele dingen probeer ik uit mijn hoofd te bannen.
Het is allemaal slechter beginnen gaan enkele jaren terug, iemand die ik zeer graag had maar mij kennelijk enkel maar gebruikten, een failisement dat nog steeds veel kopzorgen bezorgt en nog in proces licht. Ergens voel ik mij verslagen, vernederd zelf.
De energie is uit mij verdwenen, ik sluit mij op tussen werk en thuis, daarbuiten zie ik zo goed als niemand meer en doe ik niets meer. Dit zou jaren geleden heel anders geweest zijn, ik organiseerde mee mano mundo, zat in vele werkgroepen, vulde alle vrije tijd op met voor mij leuke en intrigerende dingen, dingen waar ik mijn ziel kon inleggen....... en nu ...... niks.
