Club Brugge zit in de hoek waar de klappen vallen. De positie van trainer Jacky Mathijssen werd de voorbije dagen openlijk in vraag gesteld, net zoals het beleid van voorzitter Michel DHooghe.
Wat mij betreft heeft de positie van Mathijssen nooit ter discussie gestaan, ruimt de preses meteen een vooroordeel uit de weg. Waarom ook? De laatste resultaten waren slecht, maar twee weken geleden speelden we gelijk in Valencia en was iedereen in de wolken. Hoe kan alles na twee weken plots negatief zijn?
Dat DHooghe de voorbije jaren voor minder een trainer de laan uitstuurde, had volgens hem andere redenen. Mathijssen blijft mijn steun genieten omdat ik zie dat we af te rekenen hebben met een massa geblesseerden. Daar kan de trainer toch niet aan doen?
DHooghe vindt dat zijn team de laatste tijd door de pers in een te negatief daglicht werd gesteld. Ik hoor nooit de positieve dingen die we hebben gerealiseerd. Dat we ons supportersaantal in vijf jaar tijd verdubbeld hebben. Dat onze club financieel gezond is geworden en qua structuur is geprofessionaliseerd.
Waarom wil het sportief dan maar niet lukken? Ook daarover kan je discussiëren. Twee jaar geleden wonnen we de beker. Al twee keer konden we ons plaatsen voor de poulefase van de Champions League. Ik geef toe dat mijn ambities hoger liggen, maar we doen ons best. Het sportieve beleid wordt geëvalueerd op de eerste raad van beheer in januari, eindigt de Clubvoorzitter.
24-12-2008 om 11:29
geschreven door Sven C.
|