De vierde- en vijfdeklassers van GBS Blanden in Sankt Vith
Wat gebeurt er allemaal?!
07-10-2011
De laatste avond zit er al weer op!
Hey allemaal,
Vandaag is het al heel laat (half één) eer we aan ons bericht kunnen beginnen dus ik hoop dat jullie het begrijpen dat het berichtje vandaag iets korter zal zijn. (De kinderen brengen morgen zeker uitgebreid verslag uit!)
We zijn vanmorgen rustig kunnen opstaan en ontbijten want we werden pas om halftien opgehaald door de bus. Vandaag hadden we wel een eerste leerling die even zich niet goed voelde zodat juf Bea deze voormiddag in de jeugdherberg gebleven is met het kind. Gelukkig kwam mr. Willy vandaag langs en heeft hij samen met mevr. Bernadette het vierde leerjaar overgenomen. Tegen tien uur stonden we al aan de schieferstollen in Recht. Terwijl de helft van de groep een rondrit maakte met een huifkar in de omgeving, ging het andere deel de grond onder in de leisteenmijn. Daarna werd het lunchpakket aangesproken en was er tijd om nog te spelen. Spijtig genoeg werkte het weer niet zo goed mee. Na de middag is mr. Willy, de ondertussen herrezen leerling en mevr. Bea gaan ophalen voor ons bezoek aan Reinhartstein (Frankenstein volgens een van de kinderen!). We werden daar opgewacht door een gids en een 'echte' kasteelvrouw. Het was een heel fijne belevenis want naast al de dingen die er te zien zijn, mochten de kinderen ook allerlei dingen doen. Iedereen vond het één van de hoogtepunten van de openluchtklassen. De tijd vloog voorbij en eer we het door hadden, was het al bijna zes uur en het avondeten wachtte al om half zeven op ons. In de jeugherberg gingen we dan ook dadelijk aan tafel voor de afscheidsspaghetti. Daarna snel onze chique kleren aantrekken en dan begon de langverwachte afscheidsavond. De kelder van de jeugdherberg was omgetoverd in een 'discotheek' en we begonnen aan ons 'Swingpaleis'. zingen, quizen, dansen en plezier maken! Toch vond er iemand het niet even fijn want zijn reactie was: 'Ik vind de afscheidsavond niet fijn want dan is het bijna gedaan!' Voor we het beseften, was het tien uur voorbij. Tegen half elf sliepen de kinderen (We weten het, wel wat later dan voorzien, sorry daarvoor ) Terwijl enkele leerkrachten nog even door de gang liepen om te zien of iedereen echt sliep, begonnen de anderen de discotheek weer om te bouwen tot kelder. En nu praten we nog even na over de week en we vinden dat het een heel geslaagde openluchtklassen geweest zijn. Tot morgen rond 16 uur in Blanden.
Vandaag sneller bericht dan gisteren want de juffen die op bezoek zijn, hebben mij, taak vrij gemaakt door een handje toe te steken, zodat ik al aan de blog kan werken.
Vandaag waren er nog meer kinderen dan gisteren die om halfacht nog in dromenland waren. Maar om acht uur zat iedereen fris en monter aan tafel. Iedereen had weer een gezonde eetlust. Vandaag moest er ook een lunchpakket gemaakt worden zodat we maar net op tijd klaar waren om op de bus te stappen voor de uitstap, die bij veel leerlingen het meest tot de verbeelding sprak: het bezoek aan de chocoladefabriek van Jacques en de wandeling in de Hoge Venen. Om kwart over negen had iedereen zijn laarzen in de bus gezet en konden we vertrekken. Juf Karina zat weer in een privébusje met veertien leerlingen. (Zou het haar charme zijn die er steeds voor zorgt dat ze zo'n VIP behandeling krijgt! ;-))) ) Na zo'n drie kwartier karren kwamen we net op tijd aan in de chocoladefabriek. De leerlingen werden dadelijk getrakteerd op een koekje met vloeibare chocolade! (De meesten hun dag kon vanaf dan al niet meer stuk!) Daarna werden we in twee groepen verdeeld en kregen we uitleg over de geschiedenis, de herkomst en het productieproces van de chocolade. Tot slot mochten we ook nog een bezoek brengen aan de fabriek.... maar daar bleek dat de machines onderhouden werden en niet werkten! Gelukkig begonnen de banden net voor we naar buiten gingen weer te draaien en kregen we toch nog te zien hoe de chocolade verpakt werd. Op het einde kreeg iedereen nog een reep mee naar huis maar die werd door de meesten dadelijk met smaak opgesmikkeld.
Daarna weer de bus op voor de rit naar het Signal de Botrange voor onze geleide wandeling door de Hoge Venen. In het 'Centre Nature à Botrange' konden we onze boterhammetjes opeten rond het haardvuur. Dan werden de laarzen aangetrokken en de jassen dichtgeritst, want de temperatuur begon stilaan toch te dalen. En na nog een half uurtje in de speeltuin vertrokken de klassen ieder met hun gids. De meeste kinderen wisten wel al wat de venen waren, maar zelf de sponsachtige verende bodem ervaren en zien dat op bepaalde plaatsen de grond echt begint te golven als je er op duwt is toch nog iets heel anders. Tegen half vijf was iedereen terug bij de bus en werd de terugrit ingezet naar de jeugherberg. Toen we daar aankwamen, stonden enkele juffen (en meneer Kristof) ons op te wachten. Zoals vorige keren kwamen ze ook nu weer even op bezoek. Veel leerlingen haastten zich om hun kamer nog even te fatsoeneren, want als de juffen komen kijken moet alles toch (min of meer) in orde zijn. Om half zeven stond de rode kool met worst en puree op ons te wachten in de refter. Er werd weer naar hartelust gesmuld.
Daarna was het tijd voor de 'douche avond'! In echte aflossingsstijl werd gedoucht. De leerlingen die nog aan het 'wachten' waren of reeds klaar waren, speelden gezellig samen rustige spelletjes, schreven nog een laatste briefje, beschreven de dag in hun dagboekje of lazen een boek. Enkele leerkrachten hielpen met de haren na het douchen terwijl de anderen mee gezelschapsspelletjes speelden. (En ik dus de tijd had om eens extra vroeg aan de blog te beginnen!) Ondertussen liggen de kinderen al in hun bed (maar wachten nog op een nachtzoen of knuffel) want het was weer een vermoeiende dag.
Na een rustige nacht stonden de leerkrachten om 7 uur op.Toen we de kinderen gingen wekken om half acht, verbaasde het ons dat het zo stil was, en dat sommigen nog sliepen. (En dat is vorige edities wel al anders geweest!) Na het ontbijt vertrokken de vierdeklassers, samen met een Duitstalige gids die uitstekend Nederlands sprak, Sankt Vith in. Ze luisterden geboeid naar de verhalen over het ontstaan ervan en de gevolgen van de verschillende oorlogen voor de stad en haar inwoners. Ze waren verwonderd dat Sankt Vith zo vaak bij een ander land behoord heeft. De gids vertelde ons achteraf dat hij het een enthousiaste groep vond die geïnteresseerd luisterde! Ondertussen trokken de vijfdeklassers richting Neundorf voor het creatief atelier. De helft van de groep ging met hamer, zaag en lijmpistool aan de slag, het andere deel rolde en zeepte wol dat het een lieve lust was. Het resultaat blijft een verrassing! We ontdekten hier dat Duits niet zo moeilijk is om te begrijpen. Snel eten, tafels afruimen en terug dekken, want we moesten weer snel vertrekken. (Dat rijmt!!!!) Nu werden de rollen omgekeerd. Terwijl het vijfde leerjaar Sankt Vith verkende, stapte het vierde leerjaar op het ritme van 'De kleine Chinees' en ' De rosse bomma van Marokko' dapper naar de knutselactiviteit. De koeien keken hen verwonderd na, en zagen dat het leuk was. Na een fijne namiddag, was het tijd voor even rust, het dagboekje aanvullen en het lezen van de eerste post. Vol verwachting hoopten ze een briefje te krijgen. Gelukkig was dit voor de meesten zo!
Toen lieten onze maagjes zich weer horen. De schotels met rijst, gyros en groentjes werden aan de lopende band bijgevuld. We sloten de dag sportief af met leuke spelletjes.
Na een snelle opfrissing, verzeilden de kinderen snel in dromenland.
hier zijn we dan eindelijk! De kinderen zijn ondertussen in dromenland en dus is er tijd om de ouders te informeren. We hadden een keileuke dag!
Na een vlotte busrit, dal in dal uit, mist in mist uit, kwamen we in het zonnige Echternach. Een zevental leerlingen en de juf kregen een vipbehandeling en werden met een privébusje afgezet. Naar het schijnt waren er zelfs hapjes onderweg. (Zou dit zijn omdat juf Karina vandaag jarig was?! ) Dan zeer vlug 'pipihalte', een koekje eten, iets drinken en dan op pad voor onze wandeling. De kinderen waren superenthousiast en verwonderd over de prachtige rotsformaties en mooie natuur. Het moet gezegd, dit jaar was er niemand die ook maar één keer gezeurd heeft dat het te lang, te warm, te koud of te saai was. Achteraf zei één van de leerlingen dat het ' de mooiste wandeling van zijn leven' was! (Maar hij voegde er eerlijkheidshalve wel aan toe dat hij nog niet veel wandelingen in zijn leven gemaakt had.) We werden in Berdorf opgepikt om door te reizen naar Sankt Vith. Na een uurtje werd er spontaan 'We zijn er bijna, maar nog niet helemaal' ingezet. En uiteindelijk kregen de leerlingen de jeugherberg in het visier. Ze konden niet snel genoeg uitstappen! Iedereen ging op zoek naar zijn kamer en toen kon het gevecht met de lakens beginnen. Vier zwetende leerkrachten en een uurtje later, waren alle bedden (min of meer) opgemaakt en moesten we ons haasten naar het zwembad. Na zo'n mooie, warme zomerdag was een koele duik meer dan welkom. Algauw onstond er een file op de afrit naar de glijbaan, de juffen wilden aan de uitrit van de glijbaan foto's maken, maar de flitspalen bleken niet 100 % te werken. Ook het spelen met de traktorbanden en ander waterspeelgoed viel in de smaak. Van al dat spelen en wandelen, kregen we honger en werden we verwend met frietjes en koninginnenhapjes! (Iedereen had hier eigenlijk in stilte op gehoopt na verhalen van oudere broers en zussen te hebben gehoord.) Toen alle maagjes gevuld waren, schreven ze enthousiast een briefje ( hopelijk is de inhoud even enthousiast!) Dus hou vanaf overmorgen maar je brievenbus in het oog!!! Daarna werden tanden gepoetst en de bedden opgezocht... ( De eersten sliepen na 2 minuten, de meesten een kwartiertje later en de volhouders een half uur later.) De eerste dag was dus zeer geslaagd en 'morgen gezond weer op'!
(Nog net op de valreep voor middernacht online gekregen!)