En dat valt niet altijd zo heel goed mee
Carmen en ik begrijpen immers nog niet zo veel Frans, waardoor we soms de klas buiten gaan zonder te weten waarover de les eigenlijk nu ging.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maar het gaat beter en beter, enerzijds omdat we het meer en meer gewoon worden, maar ook omdat we aan mevrouw Muller, onze Erasmuscoördinatrice gevraagd hebben of we net zoals de Duitse Erasmusstudenten lessen mochten meevolgen in het tweede jaar in plaats van het derde. We konden maar proberen
Mevrouw Muller zei dat ze ging zien wat ze kon doen, en twee dagen later had ze een nieuw programma voor ons samengesteld. Ze had allemaal vakken in het tweede jaar gekozen, en ook vakken waar we beter konden volgen en meedoen, zoals géographie, éducation musicale en éducation plastique en dergelijke. En ze had ook met de leerkracht van Frans gepraat, en die zou ons gemakkelijkere opdrachtjes geven. We waren heel blij dat ze zoveel rekening met ons houden op deze school, want het is toch zeker niet gemakkelijk voor ons.
De nieuwe lessen en opdrachten bij Frans vallen dus al veel beter mee. Zeker bij Frans krijgen we vaak leuke opdrachtjes. Zo kregen we niet zo lang geleden een Frans kinderboekje en moesten we de soortnaam van ieder woord opschrijven, dus bijv. nom, pronom, adjectif, adverbe
Daarna kregen we enkele tekeningetjes die samen een verhaal vormden en die we in de juiste volgorde moesten leggen. Daarna moesten we in het Frans natuurlijk een verhaal schrijven over de tekeningetjes.
Dat hebben we vandaag verbeterd teruggekregen en ik heb het hieronder dan ook even overgetypt.
Wie wil mag het altijd eens (proberen te) lezen ;) Het is niet zon geweldig grappig verhaal maar het was wel leuk om het te schrijven :)
Amusez-vous bien! ;)
Lhistoire de la petite pierre
Un matin, le petit Jean sennuie. Il décide de taquiner son père avec larme quil a gagnée au kermesse. Il prend une petite pierre et il la tire sur son père qui est assis dans le fauteuil. Celui-ci se fâche et donne une claque à son fils. Le petit Jean commence à pleurer et il senfuit. Son père reste en arrière avec la main sur lil : il a mal ! Le petit Jean va pleurer chez sa mère. Sa mère nest pas contente et elle va discuter avec son mari. Mais son père rouspète : discuter avec son mari. Mais son père rouspète : cest Jean qui a envoyé une pierre dans mon il. Cela le petit Jean a taitu à sa mère. Elle lui donne aussi une claque. Le petit Jean commence à pleurer plus fort quavant.
Puis il court au dessus chez ses grand-parents. Le petit Jean pleure de nouveau. Ses grand-parents ne sont pas contents et ils vont se disputer avec leur fils. Le père se lève et commence à crier sur ses parents. Sa mère le voit passer et elle vient se mêler de la dispute aussi. Les voisins entendent le bruit quils font et ils arrivent. Tout le monde se fâche !
Un moment la mère commence à pleurer. Elle en a assez. Tous les autres la consolent. Ils se réconcilient. Le père ouvre un bouteille de vin et ils boivent un verre tous ensemble. Le père va chercher son fils et lui emène à la salle de séjour. Pendant que tout le monde boit un verre
le petit Jean envoie de nouveau une pierre à son père !
Fin
XXX
Birgit
|