En die heb ik gisteren nog op een leuke manier afgesloten.
Toevallig waren het Waalse feesten dit weekend. Normaal gezien zou ik echter gisterenavond naar huis vertrekken, maar we hadden nog even met de Waalse studenten afgesproken in het centrum. Ze hebben ons nog even door de straten meegenomen en ons een deel van de Waalse feesten laten zien. Die zagen er echt zo gezellig uit, dat ik echt het niet kon laten om mee te vieren. In plaats daarvan, zou ik deze ochtend wel naar huis vertrekken.

Ik ging wel nog even naar mijn kot om mijn schooltas af te zetten. Toen heb ik de bus opgezocht om terug naar het station te gaan, waar ik met de meisjes had afgesproken. Uit voorzorg had ik zelfs een plannetje afgedrukt van hoe ik naar de bushalte moest wandelen, want de bus die ik nam voor naar school te gaan, reed op dat uur niet meer.

Toen ik al op pad was, ontdekte ik echter dat de zijstraten op mijn plannetje niet benoemd waren. Ik moest dus het aantal zijstraten tellen op het kaartje om de juiste plek van de bushalte te vinden. Eigenlijk kon het niet zo moeilijk zijn, want de bushalte was gelegen aan Place de Wallonie. Dat moest toch wel een groot plein zijn.

20 minuten later was ik echter nog altijd niet aangekomen op de plaats waar ik moest zijn. Ik moest ergens een zijstraat gemist hebben. Ik heb toen nog even verder gewandeld omdat ik niemand zag waaraan ik even de weg kon vragen. Gelukkig, daar kwam een vrouw met een hondje aangewandeld. “Place de Wallonie? C’est tout droite, aux feus rouges.” “Merci, madame!”

Place de Wallonie was echter helemaal geen groot plein, maar een doodgewoon kruispunt. Daarom dat ik het zo gemakkelijk voorbijgelopen was natuurlijk. Nu zou je denken dat ik niet meer verder moest zoeken, maar rond het kruispunt stonden meerdere bushaltes, en die droegen allemaal de naam “Place de Wallonie”. Ik ben dan maar het hele kruispunt rondgelopen (wel telkens netjes gestopt voor het rode licht natuurlijk ;) ) en uitgezocht aan welke halte de “8” stopte.

Dat leek ook al gemakkelijker  dan het was, want er was nog een andere bus die 8R heette. Die was het niet, dat wist ik wel dus ben ik naar een andere bushalte gewandeld. En ja, daar hing de uurregeling van de “8” op. Na een tijdje begon ik echter te vermoeden dat ik aan de verkeerde kant van de weg stond. Gelukkig zat er een vrouw in de bushalte aan wie ik het wel kon vragen. Ik durfde eerst niet goed omdat ze druk bezig was met te eten, maar ze hielp me toch graag verder en wees aan welke haltes ik de juiste bus wél kon nemen. Op dat moment was het 2 minuten voor half 9, en om half 9 zou mijn bus er zijn!

Dus ik me in lichte looppas naar de juiste bushalte gehaast. Ik was er nog op tijd, want even later zag ik de bus aanrijden. Ik had echter niet gezien dat men in de buurt van de bushalte aan de weg aan het werken was. De bushalte zou waarschijnlijk dus tijdelijk niet bediend worden (hoewel dat nergens aangegeven stond). Dit merkte ik pas toen de buschauffeur vooruit wees. Ik wist even niet wat er gebeurde, maar toen ik hem een eindje verder zag stoppen, haastte ik mij vlug naar de bus en kon er gelukkig nog opstappen. De buschauffeur had dan wel midden op de weg moeten stoppen voor mij, ik had mijn bus gehaald! Echt ongelooflijk als je nagaat wat ik er allemaal op heel korte tijd nog voor heb moeten ondernemen.

Maar ik was dus op de afgesproken tijd aanwezig op de afgesproken plaats, en heb dus nog kunnen genieten van een gezellige avond op de Waalse feesten. Hierbij moet je denken: optredens met alternatieve muziek (niet echt mijn ding maar dat maakt niets uit) en véél pecets. Pecets (de juiste schrijfwijze hiervan heb ik nog niet gevonden) zijn vergelijkbaar met kleine glaasjes jenever van bij ons (en eigenlijk smaakt hetgeen erin zit ook naar jenever, maar volgens de Waalse meisjes was het echt niet hetzelfde!) en moet je ze in één keer leegdrinken en dan heel hard op de grond smijten en het kapot trappen. Bijgevolg ligt heel de stad na de feesten vol met stukgetrapte jeneverglaasjes.

In ieder geval was het nog een mooie avond geweest en kon ik met een goed gevoel naar huis vertrekken. Deze week is zo goed verlopen dankzij de vele vriendelijke Waalse mensen en dankzij de grote steun vanuit mijn thuisfront: mijn geweldige familie en mijn lieve vrienden en vriendinnetjes. Dankuwel!!

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Groetjes, Birgit.

P.S.: Na de Waalse feesten ben ik terug naar huis gegaan met de taxi ;)