Het is al een week geleden dat ik hier nog eens wat op heb
gezet. Veel valt er eigenlijk niet zo echt te vertellen. We hebben elke dag
verder gewerkt aan de indeling van het magazijn en we gaan sebiet eens onze
voorlopige versie aan de logistiek verantwoordelijk hierboven geven, zien wat
zij ervan zal zeggen. Naar het schijnt zijn de Spanjaarden zo van de
mentaliteit dat ze u gewoon laten doen en achteraf bij een resultaat op u dak
geven. Maar we weten ergens ook wel wat te verwachten als er commentaar volgt,
des te beter voor ons dan staan we niet voor een verrassing. Hopelijk kunnen we
nu deze week die komt iets concreter werken. Feitelijk, wat we nu hier aan het
doen zijn hebben ze ons ook niet aangeleerd op school, we hebben wel bepaalde
magazijnbeheer technieken gekregen en voorraadbeheer enzo maar eigenlijk echt
concreet een simulatie van een magazijn in te richten helemaal niet, of ik
herinner het mij niet meer
We leren hier in elk geval iets bij en dat is goed, hoewel
we eigenlijk het onszelf moeten aanleren.
Deze afgelopen week zijn de dagen eigenlijk een beetje
voorbij gevlogen want zodra ge thuis komt na het werk dan is het eten, rusten,
afwassen, rusten en dan natuurlijk gaan maffen. In de week nog is ne keer
gezwommen, het ging minder vlot dan verleden zaterdag maar uiteindelijk ging het
toch wel. Gewoon doorzetten!
Zo midden in de week gaan sporten kan zich wel wat laten
voelen, ge hebt geen vrije dag erna om uit te rusten.
Ongeveer twee rondpunten hier verder naar beneden op de
boulevard, bevindt zich een café/bar die ook in internet voorziet. Dus: pintje
+ internet = chillen ! Gelukkig is het ook een jeugdige bar hoewel ik er nog
niet zoveel jeugd heb zien zitten toen ik er was maar dat was dan nogal vroeg
op de avond eigenlijk dus
Twee keer in de week gaan zwemmen, dat is het doel en ook
gezonde gewoonte die hier zeker zal nageleefd worden. Zaterdag waren we na iets
gegeten te hebben, zwemmen doet natuurlijk honger lijden, vertrokken richting
de stad (/straat) Vícar. De rit naar Vícar was nogal intensief, zeker een 2
kilometer continu in stijgende lijn fietsen. Eenmaal boven op de berg geraakt
even op adem komen en terug verder fietsen. Na berg op komt ???? BERG AF ! Die
berg af duurde eigenlijk niet zo lang want daarna konden we al terug opnieuw
beginnen te trappelen. Ik wist dat Vícar een zeer klein dorp was in de bergen,
maar zo klein ???? Eigenlijk is het wel een oud rustiek dorp dat wel eens het bezichtigen waard was maar
om er ne tweede keer met de velo heen te gaan nee merci .
Eenmaal terug op de top aangekomen die we daarstraks hebben
moeten beklimmen lieten we de banden en remmen eens goed opwarmen. Ge moogt wel
zeggen dat we op bijna een 5 minuten beneden waren en dat ten opzichte van de
klim van daarstraks.
Zondag, beetje opgeruimd en dergelijke in het appartement,
niets echt interessants gebeurd maar we hebben gisteren wel de vrachtwagen
mogen helpen uitladen. Naar het uitladen hebben we eigenlijk eerder gekeken
maar daarna moesten alle producten nog nagekeken worden en zaken moesten
herplaatst worden en eruit gehaald worden. We waren toch een goei 2 uur bezig.
De magazijnverantwoordelijk was toch vrij content dat er hem vier handen zijn
komen helpen.
Voila, nu deze blog even posten en zodra gaan we hier eens
tot boven om ons werk tot nu toe te tonen. Duimen maar!
De week is eigenlijk best rap gepasseerd maar elke dag duurt
best lang omdat er ne siësta is natuurlijk. Donderdag hadden we een mega
productieve dag gemaakt, we hebben nogal wat manueel Excel bestanden moeten
bewerken en dat heeft toch best lang geduurd. Gelukkig konden we eindelijk
uitrusten in ons eigen verblijf. We hadden de sleutels van het appartement
gekregen en we gingen al onmiddellijk kijken, we zagen en het was goed!
Donderdagavond waren we al zo goed als uitgepakt, eten maken moesten we nog
niet want we hadden nog ongeveer de helft van een supergrote pizza (het was de
kleinste), deze opgewarmd en verorberd. Eerste nacht op ons eigen appartement
slapen deed enigszins deugd. Zaterdagochtend proberen uit te slapen, maar
eigenlijk lukte dat niet zo goed. 11u30 zaterdagochtend: eerste plons in het
zwembad dat op ongeveer 200m van ons ligt. Blijkbaar is zo een zwemmuts
verplicht LAME! Dus we hebben er dan maar een moeten kopen aan het onthaal.
12u20: ettelijke zwemslagen en baantjes verder toch de beslissing genomen om er
mee te kappen. Tijd om te eten zegt ! Vamos a la casa para comer un poco! Even
de maag gevuld, afgekapt in de zetel en dan maar op de velos gesprongen om naar
Aguadulce te bollen. In Aguadulce bevindt zich ne Vodafone winkel waar we eens
dachten te gaan horen achter een internet oplossing voor hier. Nada, hem was
dicht van 10u tot 14u open op zaterdag en door de week van 16u30 tot 20u30,
dus maandag dan maar eens gaan loeren!
Zondag eigenlijk nen luie dag, niet zoveel gebeurd. Ofja
eigenlijk wel! Ik heb voor de eerste keer gestreken :p moet zeggen dat het best
ok is, en ja zoniet, FOERT!
De bakker hier in de buurt heeft goede baguettes, daar gaan
we nog eens.
Morgen een nieuwe week, verder werken aan de indeling van
het magazijn.
Gisteren begonnen we onze dag met de kennismaking van twee collega's in Biobest. Zij kwamen ons immers ook oppikken aan het hotel vermits we nog geen eigen transportmiddel hadden. Eenmaal gearriveerd in het bedrijf werd het ons al wel duidelijk dat er nog enige aanpassingen moesten gebeuren aan de bureaus maar voorlopig kon de normale gang van werken daar zijn verloop doen. Er was geen hinder, zeker niet voor ons want wij kregen onze eigen aparte bureau ruimte toegewezen waarin we konden werken en overleg plegen. Uiteraard leerden we de andere mensen ook even kennen.
Blijkbaar zullen wij ook siësta houden van 13u30 tot 15u30, tijd genoeg om naar het hotel of (binnen enkele dagen) het appartement te fietsen en in deze tijd te eten. In een snackbar waar je verschillende gerechten kon krijgen beslisten we dan maar om iets te gaan eten.
Na een klein uur waren we alweer op weg naar het bedrijf toen de directeur-generaal plots besliste om ergens naartoe te rijden. Hij reed even met ons langs een decathlon en we gingen zelfs even binnen, het is blijkbaar nogal verplicht om een fietshelm te dragen wanneer men over de grote boulevard rijdt. Na even kort gekeken te hebben liet hij ons het ziekenhuis (emergency afdeling) en het stadhuis en het kantoor van de lokale politie zien.
Eenmaal in het bedrijf konden we terugkeren naar ons kantoor. In dewelke wij nog een uur hebben gezeten toen iemand ons kwam halen om ons te tonen hoe ze/we de orders daar maken. Even vermelden dat het een laagseizoen is voor hen en dat er dus niet zo'n mega grote bestellingen zijn, dat is wel jammer want het hoogseizoen zullen wij wellicht net niet meemaken. Aldus doende hebben we ondervonden hoe we de bestellingen klaarmaken en waar alles zich bevindt. Het is misschien maar een "klein gegeven" maar de bestellingen worden in koelers gemaakt dus volgende keer toch iets warmer aankleden . Voor de logistiekers is het uiteraard geen klein gegeven. Nog even wat dingen noteren en het was al tijd om er mee te stoppen voor maandag. Alez vooruit, voor de eerste keer met de fiets van het werk naar het hotel bollen, ging lekker vlot. Altijd maar bergaf. Iedereen weet dat na bergaf ook terug een bergop moet komen en dat was er ook maar niet zo langdurend als de bergaf, jaja... dat gaat pijn doen woensdag.
Klopt er iets niet? Ja, juist ! Dinsdag (alsook vandaag) is het de dag van Andalusië, een feestdag. Wisten we pas vanaf gisteren toen een collega uit het niets vermeldde dat we dinsdag niet aanwezig moesten zijn. Tof! Al direct een dag verlof, nog een uitstekende kans om de omgeving te verkennen. Vandaag hebben we een fameuze fietstocht erop zitten, we zijn even gaan zoeken achter waar ons appartement eventueel zou kunnen zijn van hieruit richting Roquetas de Mar gereden, door alle serres. Totaal geen idee waar we waren. We hebben even door het niet toeristische gedeelte van Roquetas de Mar gereden en dan langs de kust verder tot aan "la Urba", de plek waar aardig wat hotels zijn en veel toeristische zaken. Genoeg gezien, dan maar terugkeren! Al terugkerend reden we voorbij Gran Plaza, een groot winkelcentrum. Interessant om te weten dat er hier dus een is. Nog even langs de dorre stukken land tussen Roquetas de Mar en Aguadulce rijden en we waren al terug bij af. Nu we toch op de fiets waren konden we maar even goed eens rijden tot aan de haven van Aguadulce, een kleine haven maar toch bezienswaardig. Eindelijk terug op weg naar het hotel, want van onze fietsen hadden we vandaag wel genoeg gehad. Opgelucht waren we toen de fietsen gestald waren.
Men mag gerust zeggen dat de voeten en benen hier zeker niet lui waren de afgelopen dagen.
Vandaag zijn we wakker geworden in een zonovergoten landschap. De gelegenheid om de buurt nog verder te gaan verkennen natuurlijk! We hebben dan besloten om naar Vicar te gaan, het dorp waar we vanaf morgen zullen werken en donderdag in ons appartement trekken. Na een aantal kilometer gewandeld te hebben zijn we bij Biobest gekomen. Waar ons appartement juist gaat zijn is nog een raadsel :) We konden ook van de gelegenheid gebruik maken om de locale cultuur op te snuiven op de markt.
Hierna zijn we naar ons voorlopig thuisfront Aguadulce gegaan om daar langs het strand te wandelen. Straks zullen we hier een Tapasbar binnen wandelen, en op tijd bed in om morgen aan het grote werk te beginnen!
Goed aangekomen in Almería en ook in het hotel in Aguadulce. Ne fameuse tegenvaller was het armzalige eten van op de vlieger maar alles behalve dat is het hier zeker OK!
De stad is al deels verkend ! Het strand, dat is niet langer onbekend.
Straks nog iets zoeken voor te eten want momenteel is het siësta.
De zoektocht achter een Spaanse SIM-kaart heeft voorlopig gefaald maar we geven niet op !
Eerst zag het ernaar uit dat we een week in een hotel zouden moeten doorbrengen.
Dit veranderde nadat er vandaag wat aangenaam nieuws kwam vanuit het Spaanse front, Puebla de Vicar.
Tegen de middag aan ontving een telefoon van de Maarten waarin hij het goede nieuws verkondigde, er waren namelijk 2 opties.
Deze twee opties waren:
een appartement gevonden dankzij een collega van de moeder van Maarten
een appartement gevonden dankzij een Spaanse collega van Biobest Spanje
We hebben dan maar geopteerd voor het appartement van de Spaanse collega wat trouwens ook dichter gelegen is bij het bedrijf. Het is bovendien ook nog goedkoper maar laten we nu niet alle hoop op dat ene appartement zetten, we weten maar nooit!
Morgen krijgen we wellicht foto's te zien van dit appartement, ik ben benieuwd.
Vandaag nog veel ingepakt, laten strijken en kleren in het wasmachine gestopt. De eerste twee valiezen (per persoon) zullen morgen gedropt worden om met de camion hun langdurige reis te ondergaan van twee dagen. Gelukkig zijn wij net iets sneller ter bestemming.
Bueno... sigo de embalaje ! (ik ga verder inpakken)
In afwachting van de situatie in Spanje zullen we hopelijk de blog nog verder kunnen aanvullen/frequent aanvullen.
Voorlopig zitten we gelukkig nog in België waar we in hoog tempo nog alles in orde maken voor het vertrek.
We hebben al aardig wat valiezen gepakt!
Ohja, klein detail, we hebben nog geen appartement... ! Geen paniek, dat is volkomen normaal.
Enkele personen vertelden ons dat we ons daar niet zo moeten in opjagen want normaal zouden we binnen 1 week daar te verblijven wel een appartement op de kop moeten kunnen tikken. Hopelijk toch ....
.
Buenos dias todos,
Dag iedereen in het Belgische front!
