Brrrr, het is alsof de airco veel te laag staat. Deze nacht zijn we in Douala vertrokken bij 30 graden. Het zweet liep van ons lichaam af. Douala ligt aan de kust en heeft een heel drukkend klimaat. Daarbij komt dan dat je voor de laatste rit met 4 volwassenen op de achterbank moet zitten, samen met nog 2 rugzakken. Ik had de luxe om vooraan te zitten, naar de driver Georges. Onze laatste rit werd nog bangelijk toen Georges merkte dat hij de afrit had gemist en dus maar op de snelweg zich begon te draaien, om dan als spoorkrijder naar de vorige afrit terug te rijden. In de luchthaven zijn we vlot door de check-in en de douane gepasseerd. Dit was beter dan vorige keer toen bleek dat we onze vlucht hadden gemist. 30 min vroeger dan gepland zijn we geland in Brussel. Koen en Tom zijn ons komen afhalen Home sweet Home - blij terug zien met de kinderen - de wasmachine draait al op volle toeren - de verwarming staat op - zo koud in België !
Wanneer we deze reis in enkele woorden moeten samenvatten, dan schrijven we : - veel geleerd over tradities in Kameroen - onze aanwezigheid is zeer belangrijk voor de lokale gemeenschap met enkele interessante ontmoetingen - opening van de school in september 2012 - met PC lokaal en (op termijn) internet via sateliet
Dank aan iedereen die ons gevolgd heeft via de blog. We hebben minder kunnen schrijven dan gepland maar een volledig verslag wordt opgesteld. De foto's worden nog op de site geplaatst.
Voor de geïnteresseerden : op zaterdag 14 april geven we een voorstelling van de inleefreizen (januari en maart) in Waregem. Meer info op www.binshuacollege.be
nog even snel op intenet . de auto krijgt een grondige onderhoudsbeurt, nodig na een rit naar Binshua Hans en Denis zijn naar de markt op zoek naar Raffia zaadjes> Hans droomt van een Raffia boom of plantage in Aalst Het verhaal hierachter volgt later Gisteren naar Bafut geweest , bezoek aan paleis met een rondleiding van een van de 8 vrouwen , Unesco erfgoed Vandaag rijden we met de auto door naar Buea, rit van 6 uur over redelijk goede banen
Dag allemaal, we hebben jullie een tijdje zonder nieuws moeten laten. maar hier komt het verhaal. vanaf de laatste blog zijn we naar Kumbo getrokken. Het weerzien met de DUST was er snel. de wegen tussen Bamenda en Kumbo zijn verschrikkelijk. Op sommige plaatsen zijn ze wel aan het werk maar er zijn plaatsen waar we nog noet inde auto konden blijven zitten In kumbo was het een blij weerzien met doktor Tim en Helena. En hoe kan je de oogjes van tim doen tintelen? met een halve zak chocotofs en frtuttellas, na 2 maanden smaakt dat . Na een rondleiding in het ziekenhuis zijn we naar het hotel gegaan. Daar een leuke meeting met de priester en PC experts gehad, nadien samen met tim en helena gegeten. Vlamingen samen in Kumbo S anderdaags, hebben we afscheid genomen van jefke, onze reanimatiepop.en de beademingsbalons. een kleine ceremonie onder de zon dan op weg naar Binshua. De weg is redelijk goed en op minder dan 3 uur staan we in binshua naast de school. het uitgebreide verhaal van binshua volgt later, maar het was voor ons fantastisch om er terug te zijn. deze keer wel electriciteit, allee soms een korte samenvatting van wat we gedaan hebben 2 maal meelopen in de mars van International women day staatsveiliggheid heeft ons opgemerkt , uitnodiging op receptie van notabelen bezoek mayor nkambe bezoek st rita receipts 0,5procent terkort qls dqt niet goed is bezoek fon van Mbat = Hans heeft titel TamFoo, 3e krijger in rang = als het oorlog is wordt hij opgeroepen bezoek fon Kungi bezoek markt meeting met Gilbert en jerthrud / administratie afgeven van PCs, site bekijken voor sateliet antenne met plaatsing van bekabelig bezoek qqn fon paleis waar ze aan het bouwen zijn om 6 uur naar de mis , youth center bezocht de jomgens hebben raffia wijn gedronken met de shiting cere;ony als gevolg gisteren cow tale soep / koestaart met alles erop en eraan , voor ;ij een omeletje
het is ;ogelijk dat mijn verhaal plots afbreekt doordat de internetsessie afgesloten wordt, alvast aan iedreen afrikaanse groetjes
op de achterbank moet zitten, samen met nog 2 rugzakken. Ik had de luxe om vooraan te zitten, naar de driver Georges. Onze laatste rit werd nog bangelijk toen Georges merkte dat hij de afrit had gemist en dus maar op de snelweg zich begon te draaien, om dan als spoorkrijder 
naar de vorige afrit terug te rijden. 
