Ik ben
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/01/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
I'm a nirvana-loving, wanna-be-grunge writer, who talks too much, I'm a girl-sniffing cunnilingus addict, I stick by my
exhibitionistisch proza
we play with the toys the gods gives us "it's better to burn out than to fade away"
04-12-2011
the female alphabet: Cathy
What we had was brief, but
the memory stretched. Hooking up with someone when you least expect
it, has the pleasurable quality of becoming a movie stored in the
library of the mind. It usually lasts no longer than one night in
real time, but it takes up more memory space than a boring year will.
You were half American,
half German, but you felt German. We spoke German. In a park, close
to the outdoor reception where we met. The first hour or so we talked
about the feeling of guilt young Germans still carry with them. You
said you could travel nowhere without someone bringing up the
Holocaust. I was no exception. I apologized. You patted me on my
shoulder a second too long and said: 'It's ok, I'm used to it.'
You were used to a lot of
things. Being compared to your mother for example. The worst one is
your father. He never fails to notice: 'It's a pity you don't have
your mother's nose'. She was a model when she was in her prime.
You are not a model.
Not by rigid 21st
century standards anyway. You hate your nose, you say. I protest and
insist you have a very attractive nose. The outdoor reception seems
to get more and more distant, but one of your colleagues keeps
bringing us wine.
We end up in my bed at
around six am. My roommate won't be able to concentrate all day,
because he woke up to the sight of your breasts. Very firm breasts
you have. Pointy nipples. You are very active, even after a night
spent walking through town. Is this an attempt at compensation for an
inferiority complex? I don't wanna feed your inferiority complex,
but, damn, I like your action.
I walk you back to
your hotel around 10 am. When my psychologist makes me associate
something with women I spontaneously say: 'lack of sleep'. All the
way to the hotel your head is on my shoulder, your eyes are closed
and you say: 'You know, my boyfriend would never do this, he always
falls asleep right after.' I raise my eyebrows, but am too tired to
react.
In the hall of your hotel
I ask: 'Can I have your emailadress?' You say no. 'There's no point,
my boyfriend and I share the same emailadress.' I ask how long the
two of you are together. 'Five years', you say. 'Like an old pair of
shoes you are attached to and can't throw away.' I leave it at that.
'You have an attractive nose', becomes my pick-up line for quite some
time.
It works best with girls
who already have boyfriends.
A girl in a relationship
is a girl who hasn't had a spontaneous compliment for the dure of the
relationship minus the first three months.
You didn't love me. And
that's alright. You didn't really need me. And that's ok. You didn't
want to need me. That's fine. I've been loved before, I know what
it's like. Being loved scares me more than not being loved.
You were Serbian. I like
that about you. You wore a long black fake leather coat and boots
with heels like daggers. When our eyes met for the first time, I
thought I read: 'Wanna see my gun collection?' But you didn't collect
guns. You collected orthodox icons. Your room was full of them.
Fucking surrounded by icons is way more disturbing than fucking in
the midst of stacks of kalashnikovs and old ammo, I must admit.
Bojana. I thought it meant
something like 'battle babe', but boja meant colour in Serbian, your
name wasn't derived from boj meaning battle. It didn't change much, I
kept seeing you like the twin of Xena, warrior princess. We would
meet after work and you'd say: 'my boss wanted me to re-do all last
week's invoices' and I would say: 'So you cut his throat with the rim
of a plastic cup.'
You didn't like that.
You were distant, yes, and
you took everything very serious and looked like you could ram your
head through a brick wall if you wanted to, but you only looked that
way. You were very sweet actually. Walked your 11-year old dog every
day. He couldn't walk very fast, so you skipped lunch at work to take
him out. You brought your old grandfather his newspaper every
morning. You would knock on his wooden backdoor and yell: 'Are you
still alive?' I thought it was funny, but of course you were serious.
You were always serious. 'I put my soul into everything I do', you
said. And you did. You had a ritual for everything.
You would only put your
running shoes on when you were standing exactly in the middle of your
doormat. You would make a cross every time you ate something. You ate
beans at every supper. No matter what the main dish was, you would
warm up a can of beans to go with it. You said it protected you from
colon cancer. You sounded so convincing, I started to do it too.
I liked observing you do
things. Everything you did was like a prayer in motion. You didn't
like me watching you all the time. 'What? What? Why are you
smiling?', you would ask while you were folding towels or something.
When you broke up with me,
you said: 'You never take anything serious and I don't think you ever
will.'
I said I took our
relationship serious.
You said: 'That's the only
thing I don't want you to take serious. You make me feel like I am
your study object. It's exhausting.'
I was confused for months
after. With new girls I started behaving like a clown more than ever.
They didn't stay either. I texted you and asked if you really thought
I was never serious about anything. You answered: 'God, you are like
a Martian studying to be human.'
I became passive with
women. Just sat their with them, didn't dare say a word, afraid that
every word I'd utter would be fake anyway. Passivity turned out to
work rather well. It gave timid girls the courage to open up and made
them playful. It made extravert women use me like a living dildo.
Before I knew it I was being passive on purpose.
And so, as I sit here
eating my beans and I keep staring at your picture with the defiant
pose (truly sorry, but you really look like you're about to climb
aboard an Abrams battle tank and shoot some village all the way back
to the middle ages) I have to admit:
you were right once again
my serious Serbian girl, I am in fact studying to be human.
You smoke fifty sigarettes
a day. It tastes like shit every time we kiss. I soak my tongue in
apple juice, but it won't wash off.You should be writing your thesis,
but you ride me six times a day. Seven on Sundays. You take the
purple ribbon out of your blonde hair and you strap it around my
cock. It's the only way to keep it completely hard. Every vein feels
about to pop, but the pain drowns in your moans.
To call you impulsive, is
to call a nuclear bomb a bit destructive. We go to restaurants at 3
am. I don't know how you find these places. When the bill comes, it
kindly says: 'Pay what you think it's worth' Homeless poets crowd our
table and pay you with verses to get some of your attention. Little
rhymes on pieces of magazines, napkins, cardboard and even wall
paper. You plaster the tiles of your bathroom with them.
'I wash myself in street
poetry', you say. It keeps me young.' Well, your bathroom sure looks
like a temple of punk. For some reason your hands are on the mirror,
dipped in your menstruation blood. You have no idea why you did it.
'But it looks pretty cool, don't you think?' You love it when I go down on you when you have
your period. 'Good doggy', you say afterwards and then you grab my
balls and just squeeze them real hard, until, against all
expectations, the pressure makes me come. You only like sex when you
are in full control. You like giving blowjobs, but only if you leave
your teethmarks.
You always get your way.
You once walked up to a girl and offered her money for the boots she
was wearing. You got them for 40 euros and a kiss on the lips.I call
you Miss Pallenberg when I text you. As in Anita Pallenberg, Brian
Jones' girlfriend until she 'eloped' with Keith Richards. You kinda
like it. 'I guess we do have the same decadent style', you say. You
pride yourself on your decadence. 'Some people they try so hard to
get their yaya's out, they go on till it's five to
twelve. I go on till it's five past twelve.' To this day I don't know
if you knew you were paraphrasing Hitler.
It's too late to ask you.
You also 'eloped'. You called me 'too much of a thinker, not enough
of a do-er'. That stung. That stung bad. For months after you left, I
tried rather obstinately to proof you wrong. But first of all, I had
trouble locating these underground go-go's, as you liked to call
them, and then when I did locate them the people there looked at me
like I was the taxman, about to bust their moonlighting asses,
clumsily posing like one of them. I kept falling asleep whenever I
sat down during the daytime. I had to admit you were right.
That was hard, swallowing
my pride. Getting used to 'normal' sex after you left, was even
harder. Like going back from cocaine to cafeine. Sometimes I still
run into one of those bum poets. I smilingly throw them a dime. As a
small offering to fucking in the fast lane. I often wonder what kind
of guy could keep up with you. They say you are sharing a floor of an
old factory with a manic-depressive playwright somewhere in
East-Berlin. I have a good feeling about that.
When I really miss you, I
look at the napkin you left me, pinned on my own bathroom wall.
Stand up and face the music
Embrace madness, everybody is
already so frigging normal
embrace madness, but do it
genuinely, open your eyes
everybody is already so stupendously
delusionally
blind
embrace madness
it's the only thing that's pure
I go for a jog then, even
if it's 4 am and pouring harder than over the Mekong delta. And when
cops pull over and ask if I'm in the habit of running so early in the
morning and I say, without bothering to look at them, 'sometimes I
just feel like it' and they drive off with a wry smile, I feel like
you and I really connected at some very deep level. And the eight
months we were together suddenly feel like so many life-times. And
when my new girlfriends put up some token protest when I want to lick
the crimson nectar right off their thies, I just say 'embrace
madness' and dig right in.
Mensen houden te veel rekening met wat anderen van hen denken.
Mensen geven niet toe aan wie ze werkelijk zijn.
I'm all about sex. In combinatie met een aangeboren obsessie met schrijven en geplubliceerd raken.
Ik val op kleine brunettes. Op B tot C cups. Op meisjes die helemaal into rockmuziek zijn. Op meisjes die anti-wanna-be zijn.
Ik hou van beffen. Van vrouwen die lekker klaarkomen. Die niet faken. Die niet beschaamd zijn over hun lichaam.
Ga schaatsen, ook als ge niet kunt schaatsen. Zolang je niet pretendeert da je het wel kunt is het ok. Zolang da je u niet schaamt over uw onkunde is het ok.
Ik schrijf straks een toneelstuk dat helemaal mij is. Mijn ziel zal er in zitten.
Ik heb meer liefde dan de meeste mensen.
Ik zie lees beter harten dan de meeste mensen.
Ik ben meer op seks uit dan de meeste mensen.
Ik zet mijn muziek luider dan de meeste mensen.
Ik sta meer open voor andere mensen.
Ik droom meer.
Ik ben niet egoïstisch genoeg.
Zelfrespect. Kostbaarste goed.
Als ge niet ok zijt, met wie je bent, moet je u niet in een relatie storten. Komt dan toch nooit iets duurzaams van.
Heb mijn ogen open voor die brunette. Ondertussen mag ik slapen met wie ik wil. Omdat slapen met vrouwen leuk is.
Van zin om zaterdag stevig in te vliegen. Wil naar huis gaan met een stuk of vijf telefoonnummers van nieuwe jongedames.
Check out the market, before you settle down. Behoud een voorraad gewone vriendinnen als je de juiste tegenkomt. Bedrieg uw lief niet.
Mijn volgend lief ga ik meer appreciëren , niet meer ondergraven, niet meer stresseren, niet meer stiekem niet verdragen.
Ik weet al hoe ze er uit ziet. Ik weet al hoe ik mij er bij zal voelen. Ik weet al dat ik meteen zal weten dat zij het is.
Ik kom ze gauw tegen. Het zal niet lang meer duren. Ik zal mijn geluk op prijs stellen. Ik zal geen domme dingen doen. Het zal goed zitten tussen ons.
-je mag geen kushandjes werpen naar de knappe dame op de achterste rij. Ook niet als je denkt dat niemand het ziet.
-je mag je neus niet snuiten in het gordijn
-uitwijdingen over je privé-leven leiden misschien wel tot hilariteit, maar brengen de leerlingen niet echt iets bij
-borden komen los als je er te wild mee om springt
-gebruik geen leerlingen als bordenwisser. Zelfs niet als ze wanten dragen.
-ontbijt niet terwijl je les geeft
-als de pauze langer duurt dan de les, schort er iets aan je planning
-ben je naar bed geweest met een leerling, dan is het een slecht idee om de rest van de klas daar van op de hoogte te stellen. Ook al lijkt je dat het geschikte moment om het thema seks te bespreken in het Russisch.
-de lavabo, aanwezig in het standaardklaslokaal, dient niet als foltertuig. Leerlingen onder water houden, is niet de manier om een correct antwoord uit te lokken. Soms weten ze het gewoon echt niet.
-huiswerk opvragen dat je niet opgegeven hebt, lijkt een leuke grap, maar in de praktijk zien de leerlingen er zelden de humor van in
-je mag de traagste van de klas niet laten stenigen door de rest van de klas. Zelfs als de rest van de klas daar geen probleem van maakt, want als je elke week iemand laat stenigen, kom je uiteindelijk zonder leerlingen te zitten. Waar ga je trouwens al die stenen halen? Je kan de speelplaats niet opbreken. Dat valt op.
-als een leerling je verbetert, mag je hem niet uit het raam gooien. Je kan hem eventueel wel opwachten na de les om zijn of haar tong te verwijderen met een nagelveiltje
-het woord belastingen uitleggen door de leerlingen twintig procent van hun geld aan jou te laten geven, is erg afdoend (ze vergeten het nooit meer), maar de directie is meestal niet zo happy met die methode
-coke versjacheren aan je leerlingen mag je niet zien als een klasgesprek over drugs
-les voorbereiden kan belangrijker zijn dan bloggen
Vanochtend gelopen, acht kilometer. Is niet zo overdreven veel.
Gekatapulteerd naar volwassen leven. Klopt niet, maar ik voel het zo aan.
Gisteren goeie film gezien in de cinema: American Gangster.
Not bad, not bad at all.
Ik denk aan E.
E is echt wel leuk. Heeft altijd iets te vertellen. Heeft een grappige lach.
Nogal delicaat. Psychologie-minded.
Overdreven gefixeerdheid op seks: nefast voor elke relatie.
Want to know more people.
Want to be someone else.
Ik kijk naar een cola blik. Los van de inhoud is dat toch maar vakmanschap. Hetzelfde met auto's. Ik hou niet van auto's, maar er rijden er miljoenen rond en dat zijn allemaal producten van mensen die hun werk goed doen. Neem nu die lerares waar ik stage loop. Veel ambiance is er niet in haar lessen, maar ze leert die leerlingen op korte tijd toch wel de basis van een vrij moeilijke taal.
't zelfde in t restaurant waar ik werk. Die mensen doen hun jiob goed. Nooit bij stil gestaan hoeveel mensen hun werk goed doen.
Professionalisme.
Dat heb ik niet.
E. voelt zich minder dan mij.
Waarom dan wel? Omdat ik mij met twintig verschillende dingen inefficiënt bezig houd?
Ik ben een dromer en zelfs daar ben ik niet echt goed in.
Have to find my way out.
It's like I can adopt any personality I wish and that's frightening. It's easy to blend too much and end up with no clear personality whatsoever.
Om eerlijk te zijn: ik voel wel dat ik iets kan, maar op deze manier komt het er niet uit.
Ik dring mezelf op tot ik een leiderspositie heb en daarna weet ik niet meer wat ik daar moet mee aanvangen en snap ik niet meer hoe ik daar geraakt ben.
People are strange. Zeg dat wel.
Wil af van mijn alles of niks mechanisme. Moeilijk om daar van af te stappen. Kben het zo gewoon. Werkt uit zichzelf.
In need of other priorities, less talk, more action.
Ik herinner mij nog goed de eerste dag dat ik hem leerde kennen. Een zonnige winterdag. Net een dag als die ene. De dag waarop ik te horen kreeg dat hij het niet gehaald had. The dark waters had closed in on him, om het zo te zeggen. Ik zie hem voor mij hoe hij toen was en hoe hij laatst was. Van jong en kloek naar een magere vorm in een ziekenhuisbed. Maar zijn ogen, heldere lichtbruine, nieuwsgierig rondturende ogen, die bleven hetzelfde. Toen zowel als later.
Tom was iemand die nooit klaagde, nooit iemand tot last wilde zijn. Hij was graag op zijn gemak, was verzot op films en lekker eten.
Hij was goedlachs en altijd meer bezorgd om jou dan zichzelf. Toen hij pas de diagnose had gehoord, verontschuldigde hij zich omdat hij mij nu niet kon helpen verhuizen. Zo ver ging het. Ik herinner mij zijn absolute afkeer van machogedrag. Een schril contrast met zijn eigen bescheiden natuur. Ik moet lachen om zijn verknochtheid aan zijn ouwe paar schoenen. Ik herinner mij hoe hij niet van Guiness hield. Nee, liever Cola dan. Er is zoveel om op te noemen. Zijn voorkeur voor geleerd uitziende dames met een bril, zijn voorliefde voor komische sit-coms, hoe hij geboeid was door het paranormale. Ik herinner mij dat hij s morgens niet ontbeet, tenzij met koffie. Ik ken die dingen. Al die dingen die Tom was en ik zal ze altijd met hem blijven associëren.
Ik ben een vriend kwijt, iemand om lol mee te trappen, iemand om met de fiets naar Gent te rijden en daarna hopeloos te verdwalen. Iemand om ladderzat mee in het midden van een asfaltweg te liggen, net voor de zon opkomt. Een getuige op mijn huwelijk, iemand om voor het eerst voet te zetten in een seksshop en daarna eens goed met onszelf te lachen. Iemand die alles wist van mij. Iemand om mee te vechten en vijf minuten later te doen alsof er niks gebeurd was. Iemand om vooral dat te laten slingeren, wat we zeker niet mochten kwijtspelen: onze vliegtuigtickets naar huis. Iemand om te benijden omdat hij zo makkelijk en overal in slaap kon vallen. Iemand die een plezier was om te zien eten. Iemand die mij nam zoals ik was en goed wist hoe ik in elkaar zat.
Hey Tom, ik zie je nog van de trein spurten, op zoek naar het eerste het beste toilet. Dat waren ongemakken waar je de humor kon van inzien. Ik zie je nog naast mij, hoe je met carnaval opdook met steeds weer nieuwe drankflessen. Geen idee waar je ze bleef halen en geen flauw idee hoe we toen veilig thuisgeraakt zijn. Ik herinner mij al onze gesprekken. Over films, muziek, dromen en vrouwen, vooral vrouwen eigenlijk. Ik wist wat je zei, altijd, ook als je niks zei en misschien vooral dan. We hadden op vrouwen na - niet echt dezelfde interesses, maar dat deerde niet. Ik heb veel van je geleerd. Meer dan je weet of ooit zal weten.
De laatste maanden voor het grote slechte nieuws, de ware donderslag bij heldere hemel, waren een mooie apotheose van onze jarenlange vriendschap. Ik ben blij dat ik gisteren, je laatste dag hier bij ons, nog eens goed in je ogen gekeken heb. Ik zeker weet dat je mij begreep. Daar ben ik ook blij om.
Het ga je goed, kerel. Ik weet dat als er ergens een hemel is, jij daar nu bent, onderuitgezakt in een luie zetel, voor tv met de nieuwste afleveringen van de Simpsons en een stapel lekker gore horrorfilms. In je handen een sappige Big Mac. Het geheel overgoten met charmant vrouwelijk gezelschap. We zullen je missen, man, we zullen je allemaal vreselijk missen.
As uw moeder u flierefluiter noemt, doet ze dat niet zonder reden.
Tweede les avondschool was een beetje beter, vond ik zelf.
Ik leer bij.
3 uur geslapen vannacht.
Geen slaapneigingen op dit moment.
The Distillers spelen.
Valt nog wel mee.
Ik ga een kortverhaal schrijven en ik ga er veel moeite in stoppen.
There's no book out there with my name on it, but can you honestly say I'm not a writer?
Nevermind van Nirvana speelt voor de ziljoenste keer.
Ik mis mijn maat Tom.
Ik denk dat hij er vanavond bij zou geweest zijn.
Zie volgende blog.
Really, really, liked your company.
Zit in een kantelmoment van mijn leven.
Of zie ik dat fout?
Zonder moeite doen raakt ge nergens.
Hier niet meteen een literaire parel aan het schrijven.
Ik ga doperwtjes schieten met een lepel. Zo maar. Naar het hoofd van toevallige en minder toevallige voorbijgangers. Sommige mensen lusten nu eenmaal graag doperwtjes.
Ik ben 1m 74 groot. Dat zorgt er voor dat ik op Werchter/Pukkelpop meestal nog net iets van het podium zie. Een gemiddelde lengte heten ze dat.
Ik zie er om de een of andere reden allesbehalve Belgisch uit. Mensen vragen geregeld of ik soms:
Colombiaan, Chileen, Bulgaar, Italiaan, Spanjaard, zigeuner, native american, Georgiër, Rus, Hongaar ben
Sinds vandaag is daar ook Turk bij.
Mijn haar is lang. Kan er iets mee te maken hebben.
Ik ga om met vrouwen, ik schrijf, loop/zwem, droom. In die volgorde.
Ik hou van:
babbelen, veel babbelen, knuffelen, interactieve seks (seks waarbij ge dus elkaar aanvoelt), muziek (meestal iets met gitaren), mensen zichzelf laten zijn, drinken (alcohol) met maten of vriendinnen, liever met vriendinnen, 's nachts babbelen in bed, maar dan wel eerlijk, niet van die idiote uitvindsels om uzelf vooral interessant voor te doen
Ik hou van leuke mensen. Die aardig zijn en anderen niet afbreken.
Ik ben William Peynsaert
Ik ben een man en woon in Erembodegem/Aalst/Gent (België) en mijn beroep is student/schrijver/whatever makes the money roll in.
Ik ben geboren op 20/03/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, lezen, uitgaan, excessive drinking, cunnilingus, muziek, bestuur van verenigingen infiltreren, shockeren, teg.
muziek: Nirvana, The Foo Fighters, the pixies, ramones, rolling stones, beatles, brenda lee, the hives, the butthole sur
