Ik ben
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/01/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
I'm a nirvana-loving, wanna-be-grunge writer, who talks too much, I'm a girl-sniffing cunnilingus addict, I stick by my
exhibitionistisch proza
we play with the toys the gods gives us "it's better to burn out than to fade away"
10-12-2007
anders
I see the light
E. zie ik straks.
Op stap geweest met Ruben.
Interessante avond. We gaan maar niet in details treden.
Net beste vriendin aan de lijn gehad.
Ook altijd interessant.
Van proximus naar proximus is goedkoper in het weekend.
Rust. Peace of mind.
The right one.
Lief, grappig, een beetje een levensgenietster, sociaal, stopt niet met babbelen. Clear goals.
Denk wel nog aan Sabine. Maar anders. Nog altijd hevig. Bij momenten. Is normaal. Is gewoon ok.
Veel bijgeleerd van sommige mensen. Veel gezien.
Weinig tijdverlies nog.
Verder schrijven aan tweede toneelstuk. Bijna dezelfde personages, ander soort discussie.
Mensen houden te veel rekening met wat anderen van hen denken.
Mensen geven niet toe aan wie ze werkelijk zijn.
I'm all about sex. In combinatie met een aangeboren obsessie met schrijven en geplubliceerd raken.
Ik val op kleine brunettes. Op B tot C cups. Op meisjes die helemaal into rockmuziek zijn. Op meisjes die anti-wanna-be zijn.
Ik hou van beffen. Van vrouwen die lekker klaarkomen. Die niet faken. Die niet beschaamd zijn over hun lichaam.
Ga schaatsen, ook als ge niet kunt schaatsen. Zolang je niet pretendeert da je het wel kunt is het ok. Zolang da je u niet schaamt over uw onkunde is het ok.
Ik schrijf straks een toneelstuk dat helemaal mij is. Mijn ziel zal er in zitten.
Ik heb meer liefde dan de meeste mensen.
Ik zie lees beter harten dan de meeste mensen.
Ik ben meer op seks uit dan de meeste mensen.
Ik zet mijn muziek luider dan de meeste mensen.
Ik sta meer open voor andere mensen.
Ik droom meer.
Ik ben niet egoïstisch genoeg.
Zelfrespect. Kostbaarste goed.
Als ge niet ok zijt, met wie je bent, moet je u niet in een relatie storten. Komt dan toch nooit iets duurzaams van.
Heb mijn ogen open voor die brunette. Ondertussen mag ik slapen met wie ik wil. Omdat slapen met vrouwen leuk is.
Van zin om zaterdag stevig in te vliegen. Wil naar huis gaan met een stuk of vijf telefoonnummers van nieuwe jongedames.
Check out the market, before you settle down. Behoud een voorraad gewone vriendinnen als je de juiste tegenkomt. Bedrieg uw lief niet.
Mijn volgend lief ga ik meer appreciëren , niet meer ondergraven, niet meer stresseren, niet meer stiekem niet verdragen.
Ik weet al hoe ze er uit ziet. Ik weet al hoe ik mij er bij zal voelen. Ik weet al dat ik meteen zal weten dat zij het is.
Ik kom ze gauw tegen. Het zal niet lang meer duren. Ik zal mijn geluk op prijs stellen. Ik zal geen domme dingen doen. Het zal goed zitten tussen ons.
-je mag geen kushandjes werpen naar de knappe dame op de achterste rij. Ook niet als je denkt dat niemand het ziet.
-je mag je neus niet snuiten in het gordijn
-uitwijdingen over je privé-leven leiden misschien wel tot hilariteit, maar brengen de leerlingen niet echt iets bij
-borden komen los als je er te wild mee om springt
-gebruik geen leerlingen als bordenwisser. Zelfs niet als ze wanten dragen.
-ontbijt niet terwijl je les geeft
-als de pauze langer duurt dan de les, schort er iets aan je planning
-ben je naar bed geweest met een leerling, dan is het een slecht idee om de rest van de klas daar van op de hoogte te stellen. Ook al lijkt je dat het geschikte moment om het thema seks te bespreken in het Russisch.
-de lavabo, aanwezig in het standaardklaslokaal, dient niet als foltertuig. Leerlingen onder water houden, is niet de manier om een correct antwoord uit te lokken. Soms weten ze het gewoon echt niet.
-huiswerk opvragen dat je niet opgegeven hebt, lijkt een leuke grap, maar in de praktijk zien de leerlingen er zelden de humor van in
-je mag de traagste van de klas niet laten stenigen door de rest van de klas. Zelfs als de rest van de klas daar geen probleem van maakt, want als je elke week iemand laat stenigen, kom je uiteindelijk zonder leerlingen te zitten. Waar ga je trouwens al die stenen halen? Je kan de speelplaats niet opbreken. Dat valt op.
-als een leerling je verbetert, mag je hem niet uit het raam gooien. Je kan hem eventueel wel opwachten na de les om zijn of haar tong te verwijderen met een nagelveiltje
-het woord belastingen uitleggen door de leerlingen twintig procent van hun geld aan jou te laten geven, is erg afdoend (ze vergeten het nooit meer), maar de directie is meestal niet zo happy met die methode
-coke versjacheren aan je leerlingen mag je niet zien als een klasgesprek over drugs
-les voorbereiden kan belangrijker zijn dan bloggen
Vanochtend gelopen, acht kilometer. Is niet zo overdreven veel.
Gekatapulteerd naar volwassen leven. Klopt niet, maar ik voel het zo aan.
Gisteren goeie film gezien in de cinema: American Gangster.
Not bad, not bad at all.
Ik denk aan E.
E is echt wel leuk. Heeft altijd iets te vertellen. Heeft een grappige lach.
Nogal delicaat. Psychologie-minded.
Overdreven gefixeerdheid op seks: nefast voor elke relatie.
Want to know more people.
Want to be someone else.
Ik kijk naar een cola blik. Los van de inhoud is dat toch maar vakmanschap. Hetzelfde met auto's. Ik hou niet van auto's, maar er rijden er miljoenen rond en dat zijn allemaal producten van mensen die hun werk goed doen. Neem nu die lerares waar ik stage loop. Veel ambiance is er niet in haar lessen, maar ze leert die leerlingen op korte tijd toch wel de basis van een vrij moeilijke taal.
't zelfde in t restaurant waar ik werk. Die mensen doen hun jiob goed. Nooit bij stil gestaan hoeveel mensen hun werk goed doen.
Professionalisme.
Dat heb ik niet.
E. voelt zich minder dan mij.
Waarom dan wel? Omdat ik mij met twintig verschillende dingen inefficiënt bezig houd?
Ik ben een dromer en zelfs daar ben ik niet echt goed in.
Have to find my way out.
It's like I can adopt any personality I wish and that's frightening. It's easy to blend too much and end up with no clear personality whatsoever.
Om eerlijk te zijn: ik voel wel dat ik iets kan, maar op deze manier komt het er niet uit.
Ik dring mezelf op tot ik een leiderspositie heb en daarna weet ik niet meer wat ik daar moet mee aanvangen en snap ik niet meer hoe ik daar geraakt ben.
People are strange. Zeg dat wel.
Wil af van mijn alles of niks mechanisme. Moeilijk om daar van af te stappen. Kben het zo gewoon. Werkt uit zichzelf.
In need of other priorities, less talk, more action.
Ik herinner mij nog goed de eerste dag dat ik hem leerde kennen. Een zonnige winterdag. Net een dag als die ene. De dag waarop ik te horen kreeg dat hij het niet gehaald had. The dark waters had closed in on him, om het zo te zeggen. Ik zie hem voor mij hoe hij toen was en hoe hij laatst was. Van jong en kloek naar een magere vorm in een ziekenhuisbed. Maar zijn ogen, heldere lichtbruine, nieuwsgierig rondturende ogen, die bleven hetzelfde. Toen zowel als later.
Tom was iemand die nooit klaagde, nooit iemand tot last wilde zijn. Hij was graag op zijn gemak, was verzot op films en lekker eten.
Hij was goedlachs en altijd meer bezorgd om jou dan zichzelf. Toen hij pas de diagnose had gehoord, verontschuldigde hij zich omdat hij mij nu niet kon helpen verhuizen. Zo ver ging het. Ik herinner mij zijn absolute afkeer van machogedrag. Een schril contrast met zijn eigen bescheiden natuur. Ik moet lachen om zijn verknochtheid aan zijn ouwe paar schoenen. Ik herinner mij hoe hij niet van Guiness hield. Nee, liever Cola dan. Er is zoveel om op te noemen. Zijn voorkeur voor geleerd uitziende dames met een bril, zijn voorliefde voor komische sit-coms, hoe hij geboeid was door het paranormale. Ik herinner mij dat hij s morgens niet ontbeet, tenzij met koffie. Ik ken die dingen. Al die dingen die Tom was en ik zal ze altijd met hem blijven associëren.
Ik ben een vriend kwijt, iemand om lol mee te trappen, iemand om met de fiets naar Gent te rijden en daarna hopeloos te verdwalen. Iemand om ladderzat mee in het midden van een asfaltweg te liggen, net voor de zon opkomt. Een getuige op mijn huwelijk, iemand om voor het eerst voet te zetten in een seksshop en daarna eens goed met onszelf te lachen. Iemand die alles wist van mij. Iemand om mee te vechten en vijf minuten later te doen alsof er niks gebeurd was. Iemand om vooral dat te laten slingeren, wat we zeker niet mochten kwijtspelen: onze vliegtuigtickets naar huis. Iemand om te benijden omdat hij zo makkelijk en overal in slaap kon vallen. Iemand die een plezier was om te zien eten. Iemand die mij nam zoals ik was en goed wist hoe ik in elkaar zat.
Hey Tom, ik zie je nog van de trein spurten, op zoek naar het eerste het beste toilet. Dat waren ongemakken waar je de humor kon van inzien. Ik zie je nog naast mij, hoe je met carnaval opdook met steeds weer nieuwe drankflessen. Geen idee waar je ze bleef halen en geen flauw idee hoe we toen veilig thuisgeraakt zijn. Ik herinner mij al onze gesprekken. Over films, muziek, dromen en vrouwen, vooral vrouwen eigenlijk. Ik wist wat je zei, altijd, ook als je niks zei en misschien vooral dan. We hadden op vrouwen na - niet echt dezelfde interesses, maar dat deerde niet. Ik heb veel van je geleerd. Meer dan je weet of ooit zal weten.
De laatste maanden voor het grote slechte nieuws, de ware donderslag bij heldere hemel, waren een mooie apotheose van onze jarenlange vriendschap. Ik ben blij dat ik gisteren, je laatste dag hier bij ons, nog eens goed in je ogen gekeken heb. Ik zeker weet dat je mij begreep. Daar ben ik ook blij om.
Het ga je goed, kerel. Ik weet dat als er ergens een hemel is, jij daar nu bent, onderuitgezakt in een luie zetel, voor tv met de nieuwste afleveringen van de Simpsons en een stapel lekker gore horrorfilms. In je handen een sappige Big Mac. Het geheel overgoten met charmant vrouwelijk gezelschap. We zullen je missen, man, we zullen je allemaal vreselijk missen.
As uw moeder u flierefluiter noemt, doet ze dat niet zonder reden.
Tweede les avondschool was een beetje beter, vond ik zelf.
Ik leer bij.
3 uur geslapen vannacht.
Geen slaapneigingen op dit moment.
The Distillers spelen.
Valt nog wel mee.
Ik ga een kortverhaal schrijven en ik ga er veel moeite in stoppen.
There's no book out there with my name on it, but can you honestly say I'm not a writer?
Nevermind van Nirvana speelt voor de ziljoenste keer.
Ik mis mijn maat Tom.
Ik denk dat hij er vanavond bij zou geweest zijn.
Zie volgende blog.
Really, really, liked your company.
Zit in een kantelmoment van mijn leven.
Of zie ik dat fout?
Zonder moeite doen raakt ge nergens.
Hier niet meteen een literaire parel aan het schrijven.
Ik ga doperwtjes schieten met een lepel. Zo maar. Naar het hoofd van toevallige en minder toevallige voorbijgangers. Sommige mensen lusten nu eenmaal graag doperwtjes.
Ik ben 1m 74 groot. Dat zorgt er voor dat ik op Werchter/Pukkelpop meestal nog net iets van het podium zie. Een gemiddelde lengte heten ze dat.
Ik zie er om de een of andere reden allesbehalve Belgisch uit. Mensen vragen geregeld of ik soms:
Colombiaan, Chileen, Bulgaar, Italiaan, Spanjaard, zigeuner, native american, Georgiër, Rus, Hongaar ben
Sinds vandaag is daar ook Turk bij.
Mijn haar is lang. Kan er iets mee te maken hebben.
Ik ga om met vrouwen, ik schrijf, loop/zwem, droom. In die volgorde.
Ik hou van:
babbelen, veel babbelen, knuffelen, interactieve seks (seks waarbij ge dus elkaar aanvoelt), muziek (meestal iets met gitaren), mensen zichzelf laten zijn, drinken (alcohol) met maten of vriendinnen, liever met vriendinnen, 's nachts babbelen in bed, maar dan wel eerlijk, niet van die idiote uitvindsels om uzelf vooral interessant voor te doen
Ik hou van leuke mensen. Die aardig zijn en anderen niet afbreken.
-vandaag gewerkt in een restaurant, vier uur, straks al terug. Kort verslag:
Keukenpersoneel is niet altijd even geduldig. Voelde mij af en toe een dwaas konijn, vooral als ik weer eens tafels in de vijftig verwisselde met tafels in de veertig.
Moet dringend eens bloggen over muziek. Kbegin de groep Razorlight nog redelijk te appreciëren.
Nog nooit in mijn leven zo gereed geweest om nieuwe mensen te leren kennen.
Terwijl ik mij ook nooit beter en loyaler gedragen heb ten opzichte van mijn vrienden.
Ja, dat is ook wel nieuw. Als ik nu een lijst maak van mijn vrienden, zet ik het meiske waar ik mij tot aangetrokken voel, bij.
Dat vind ik leuk.
Er zijn enkele mensen die een 'beter' mens van mij maken.
Ze is jong, ze is vrouw; fier en heetgebakerd, en soms toch zo voorzichtig en zo verdraaid piekerend, in zon mate dat je het ongewild grappig gaat vinden. Ze heeft veel bekijks, benijdend vonkende blikken van vrouwen, en die andere blikken van heteroseksueel manvolk, ze heeft doorzettingsvermogen, doet graag gezellig en past goed op zichzelf. Zis mijn vriendin iets waar verder eigenlijk geen woorden aan moeten vuil gemaakt worden, want t is zo ook duidelijk- en ik amuseer mij rot met haar. Wij babbelen nachtenlang, op mijn zenuwen werkt ze nooit. Ze maakt mij aan het lachen of ze wil of niet.
Ik hoor dat ze er zo goed uitziet, ik zeg: dat zal wel, ik zie andere dingen. Ik zie hoe ze met meer smaak eet dan anderen dat doen, hoe ze meer geniet van een drankje, hoe ze spint als het knus wordt, hoeveel rekening ze houdt met anderen, zelfs met anderen die helemaal niet zo veel consideratie verdienen, hoe gesteld ze is op wie haar dierbaar zijn. Ik hou van haar meisjesachtige redeneringen, van haar onverwacht grote wilskracht en onbedoeld grappige uitspraken.
t Is geen kneusje, verre van een kastplantje, ze kan tegen een stoot en ze geeft mij zelf wel eens een stoot. Opvliegende meid wel, daar moet je niet aan twijfelen. Voor mij is ze geen porseleinen kopje en ik zou het beledigend vinden voor haar, als ik haar zo zou behandelen. Ze durft wel eens de dwingeland uithangen, maar wat is ze lief als ze voor dictator speelt. Ik zeg haar alles, k stop niks weg, vind niks uit om haar te imponeren en we kletsen de tijd weg als de grootste viswijven. Ik ben geïnteresseerd in haar leven en ik hoef haar niet af te lebberen ter begroeting, wij zijn maten, zij en ik, formeel gedoe als afscheidkussen laten we, tussen ons, graag achterwege.
Wij spannen samen wij, wij verzinnen altijd wel iets en op gesprekvlak kennen we geen schroom. We hebben rituelen, we zijn er al mee vergroeid. Ze gooit mijn horizon open, behoedt mijn stoute, hebberige ziel van tal van kwaden, of probeert dat althans. Ik laat boeken en cds op haar regenen, ze ziet maar, wat ze er van vindt. Deze leeft, deze wil proeven van het leven, met een gezonde intuïtie voor dosering.
Ze heeft de sleutel tot de zwartste kamertjes van mijn wezen en wellicht het beste totaalbeeld. Wat een geluk dat ze ook nog discreet is. Ze is ontvankelijk, is niet gauw geshockeerd en o zo nieuwsgierig. Ik lees wat er zich afspeelt achter die ogen van haar en ik denk dat anderen daar een heel pak minder in slagen. Voor complimenten wil k haar behoeden, dat verweekt alleen. Wij vleien elkaar niet, God beware ons van het vuile vergif der vleierij. Zis mijn vriendin en wij verstaan elkaar en wat nog meer is: wij amuseren ons, bééstig. Had iedereen maar zo een vriendin.
Ik ben William Peynsaert
Ik ben een man en woon in Erembodegem/Aalst/Gent (België) en mijn beroep is student/schrijver/whatever makes the money roll in.
Ik ben geboren op 20/03/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven, lezen, uitgaan, excessive drinking, cunnilingus, muziek, bestuur van verenigingen infiltreren, shockeren, teg.
muziek: Nirvana, The Foo Fighters, the pixies, ramones, rolling stones, beatles, brenda lee, the hives, the butthole sur
