Ik ben Kristien Nelen
Ik ben een vrouw en woon in Essen (België) en mijn beroep is Leerkracht L.O.
Ik ben geboren op 20/11/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport, MTB, Film, geschiedenis.
3x Belgisch Kampioene XC.
Provinciaal Kampioene 2010.
Belgisch Kampioene Downhill 2014.
Belgisch Kampioene Enduro 2
MTB XC & Enduro rijdster. Powered by Fietsshop Uitgeest
12-02-2015
Pech@ Krawatencross Lille
Na enkele maanden gesukkel met het hielbeen/achillespees kon ik eindelijk deelnemen aan mijn eerste cross! Gelukkig kon ik wel blijven fietsen, alleen rechtstaan op de pedalen en krachttraining was moeilijk.
Het was dus maar afwachten hoe het zou gaan, ik zag het vooral als training aangezien nu de intensievere trainingen aanbreken met het oog op de start van het mountainbike-seizoen in maart.
Natuurlijk moest ik helemaal als laatste starten, niet echt ideaal op dit parcours. Ik was goed mee weg, wat opgeschoven en wou nog verder doorschuiven maar ik vond geen gaatjes. Aan de bocht nam ik buitenom, blijkbaar goed idee want iedereen nam binnenkant en daar stropte het wat op. Hupsakee weeral wat plaatsen gewonnen!
Dan in rechte lijn naar het zand en daar wat te voorzichtig aan begonnen en paar plaatsen terug kwijt... de veranderde staat van het parcours verraste me. Van harde beton met harde sporen naar zacht mul zand op minder dan 2u tijd! Iedereen begon te lopen maar ik dacht zo tijd te winnen als zij terug moesten opstappen. Niet... Het zand was té mul en ik reed me vast in een bocht. Toch lopen dus en paar plaatsen kwijt. Dan nog ergens een foutje bij het oprijden van een zandhellinkje waar het ook zachter was geworden en ik was de aansluiting kwijt.
Ik had nr 44 in zicht, dat werd mijn mikpunt. De volgende rondes minder fouten en ik kwam steeds dichter. Op gegeven moment begon ze weer terug uit te lopen terwijl ik niet het gevoel had dat het vat afgeraakte maar mentaal was dit wel een tik. Ik reed wat ik kon maar ik ging precies niet vooruit, was ik dan echt zo slecht??
Uiteindelijk werd ik eruit genomen, dat zat er aan te komen. Ik zat nog niet kapot maar voelde de beentjes wel. Ik was ook niet echt ontgoocheld omdat ik er fysiek wel een goed gevoel bij had en dat ging sowieso het belangrijkste zijn.
Terug bij de camionette kon ik het niet geloven! Ik zette mijn fiets weg en zag dat het achterwiel niet draaide. De rem zat tegen de velg, er leek iets aan de hand met het kabeltje... Ik had dus waarschijnlijk de hele koers zo gereden!! Hahaha en ik dacht dat het aan mezelf lag dat ik niet vooruit ging! Opgelucht dat het dus toch niet zo slecht gesteld was met de conditie maar nu toch wél ontgoocheld over de uitslag (37e). Het was dus zéker een goede training! :)
Daarna ben ik nog met de koersfiets naar huis gereden om er een duurtraining bij aan te breien.
Kans op revanche op 22 februari in Oostmalle, de fiets is alvast binnen voor reparatie. ;) Bedankt Fietsshop Uitgeest!
