Kom ik daar toch niet 2 mannen van de enduro tegen! We zijn dan samen vertrokken maar er diende zich al meteen een eerste klim aan en het was al snel duidelijk dat mijn tempo voor hen te hoog lag. Ik ben dan alleen verder gereden zodat ik toch kon trainen. De klimmen reed ik tegen omslagpols en de stukken tussenin probeerde ik in de duurzone te zitten (lage hartslag) en reed ik rustig. De afdalingen probeerde ik zo snel en zuiver mogelijk te rijden maar dit was soms moeilijk met al dat volk.

Het werd een zalig tochtje! Het leek wel of we in het zuiden van Frankrijk aan het rijden waren: zo droog en warm! Het spijtige was dat de splitsingen best laat en onduidelijk waren. Er stonden ook afstanden op de bordjes/pijlen maar om die te lezen moest je er al met je neus op gaan staan. 

Er waren echt zo'n gave afdalingen bij, wat n plezier! In het begin volgden de steile klimmen elkaar snel op, de ene muur na de andere. Gelukkig was dit in het begin. Daarna werd het iets rustiger.

De beentjes deden pijn door de zware intervals van zaterdag maar draaiden toch vlotjes. Op het einde waren ze wel op, al wou ik nog zo graag langer rijden! Het was gewoon spijtig dat het al gedaan was, ik had echt zin in nog een rondje :)

Toporganisatie (pijlen wel iets duidelijker) en veel waar voor je geld. Dat ik deze nooit eerder ontdekt hebt!?? Staat vanaf nu elk jaar op m'n agenda :)

Op naar de XC koers in Dinant volgende zondag.