Ik ben Kristien Nelen
Ik ben een vrouw en woon in Essen (België) en mijn beroep is Leerkracht L.O.
Ik ben geboren op 20/11/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport, MTB, Film, geschiedenis.
3x Belgisch Kampioene XC.
Provinciaal Kampioene 2010.
Belgisch Kampioene Downhill 2014.
Belgisch Kampioene Enduro 2
MTB XC & Enduro rijdster. Powered by Fietsshop Uitgeest
03-09-2014
4e @XC UCI Malmedy
Vrijdag werkte ik in de bloemenzaak van mijn man voor "moederkesdag" en daarna nog aan het nieuwe parcours van de MTBschool Noorderkempen gewerkt. Niet meteen de juiste voorbereiding maar dat kon me niet schelen, XC is geen doel meer.
Zaterdag naar Malmedy met Rob. Niet om het parcours te verkennen, dat ken ik ondertussen al goed van enkele BK's en andere Cross Country-wedstrijden. Het is een van mijn favoriete parcours en ik won er 2 titels. Bedoeling was vooral om terug te wennen aan de XC-fiets waar ik sinds april niet mee gereden had. Er zijn wel verschillen met de endurofiets: de XC is een 29er en de enduro heeft 27.5 wielen, verder heeft de Lapierre Spicy enduro 160mm veerweg voor en 150mm achter. De XC Lapierre heeft slechts 80mm voor en geen vering achteraan. Dit geeft een heel andere positie op de fiets. Ook de dunnere banden waren weer wennen...
Het was leuk om eens te kunnen rijden zonder een rugzak mee te zeulen en met een licht helmpje maar ik voelde me maar "naakt" en kwetsbaar zonder mijn protectie. Mentaal niet te onderschatten... Verder een leuk weerzien met alle "XC-vrienden".
In tegenstelling tot de XC wedstrijd in Houffalize in april (waar ik maar geen goed gevoel op de fiets kreeg in de technische stukken), liep het zaterdag op training al snel vlotjes. Had ik niet verwacht! Het parcours lag nat, ik twijfelde om de groffere Continental Mountain Kings te gebruiken ipv de X-King. Maar ik had er alle vertrouwen mee in het afdalen dus ik liet het zo.
Zondag maar weinig dames aan de start, beetje jammer maar daar zat het BK marathon van vrijdag waarschijnlijk voor tussen.
Ik startte rustig en ook op de lange startklim reed ik niet voluit, ik had geen idee of ik nog wel 1.5u lang alles kon geven. Hoe ging mijn lichaam daar op reageren? Ik train nu vooral korte intensieve inspanningen zoals je ze bij enduro tegenkomt.
Ik hing achter Inne Bertels maar zodra de technische afdaling begon kon ik haar voorbijgaan. De korte startronde zat er op. De lange klim erna ging best goed maar op het einde van de 1e ronde kwam Inne terug bij mij op een lang steil klimmetje. Ik was er aan het sukkelen, mijn ketting versprong en ik stond te voet. Gelukkig volgde weer een technisch stukje waarna ik terug in haar wiel zat.
Zo ging het eigenlijk heel het eerste uur, een strijd "haasje over". Inne sterk bergop, ik beter bergaf.
Na een uur begon ik het te voelen en kreeg steeds meer moeite op de klimmen. Inne leek er net steeds beter door te komen. Net toen kregen we te horen dat we 3e en 4e lagen. Ik kon het amper geloven! Ik dacht dat we achteraan reden, 6 en 7 ofzo. De Nederlandse kampioene Anne Terpstra had opgegeven. Inne kreeg vleugels en mijn vat was af, na 1.25u koers gaven ze mij alsnog de bel. Ik had stiekem gehoopt dat ik mocht stoppen :) Nog een toerke zwaar afzien dan maar... Ik kon niet anders meer dan toeristentempo, de beentjes waren op. Ik finishte als 4e met bijna 2u koers!
