Ik ben Kristien Nelen
Ik ben een vrouw en woon in Essen (België) en mijn beroep is Leerkracht L.O.
Ik ben geboren op 20/11/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport, MTB, Film, geschiedenis.
3x Belgisch Kampioene XC.
Provinciaal Kampioene 2010.
Belgisch Kampioene Downhill 2014.
Belgisch Kampioene Enduro 2
MTB XC & Enduro rijdster. Powered by Fietsshop Uitgeest
03-09-2014
5e plaats Downhill marathon Orcieres
Vrijdag 1 augustus vertrok ik naar Orcieres, niet ver van Gap in de Franse Alpen voor de MaxiAvalanche, een downhill marathon.
Zaterdagvoormiddag kon er getraind worden. Er waren 2 aparte parcours, eentje voor de kwalificatie en een voor de wedstrijd zelf. Veel tijd was er niet dus deed ik 2x de kwali en 1x het parcours. Het was best technisch maar weinig fysiek, niet in mijn voordeel dus.
Zaterdagnamiddag werden de kwalificaties gereden. Normaal reden alle dames samen maar omdat we maar met 8 waren hadden ze ons bij een groep mannen gezet. Dat was in mijn nadeel omdat ik niet echt goed ben in de massastart en al zeker niet als het tussen mannen is. Ik werd weggedrumd bij de start en op de vlakke stukken was mijn verzet te klein om iemand in te halen, ik werd 7e. De concurrentie was sterk.
Zondag een nieuwe kans: 2 manches en men nam de gemiddelde ranking als einduitslag. Leuk, twee kansen, dat kom je nergens tegen! Het was echter rotweer en het onweer van s'nachts had de bovenste lift beschadigd. Voorlopig geen sprake van een wedstrijd...een herhaling van de "Mountain of Hell" leek in het vooruitzicht. Uiteindelijk werd er toch gereden, vanuit de eerste lift moesten we een stuk fietsen tot aan het parcours en van daar werd er dan gestart. Net op het natte grasstuk met offcamber stukken (schuine kanten), dat ging wat geven!
We startten weer met de mannen. Het natte gras ging me niet goed af, ik reed wat te behouden. Het onderste gedeelte was echt dikke fun maar de wortels waren spekglad. Zo lag er plots een dame op de smalle singletrack, haar fiets blokkeerde het pad en ze schreeuwde van de pijn. Toch liep iedereen zomaar over haar heen, verschrikkelijk! Ik stopte om haar te helpen, legde de fiets opzij en vervolgde mijn weg. Kwam al snel Rode Kruis-mensen tegen die naar boven liepen dus alles kwam goed. Ik werd ditmaal 5e maar had wat tijd verloren om die Franse te helpen.
Al meteen erna moesten we terug naar boven voor de 2e manche. Het zonnetje scheen en alles droogde wat op, gelukkig! Ik startte beter, ging vlotter en met meer vertrouwen door het weiland. Alles liep perfect, een geweldig gevoel en die laatste singletrails waren zo zalig! Toch werd ik weer 5e, alleen nu op een kleine minuut op mijn voorligster. Ik was content.
Dit was niet wat ik verwacht had maar concurrentie is altijd moeilijk in te schatten. Ik vond dat ik het goed gedaan had en dat was het belangrijkste. Winnares was een plaatselijke skicross (zoals 4 cross)-kampioene die naar de Olympische Spelen ging en prof is. De 2e was een gevestigde waarde in het wereldje en zij was favoriete. De 3e was ook een plaatselijke meid. De meid waar ik achter eindigde won de vorige wedstrijd van deze serie in Italië.
Met een goed gevoel kon ik doorreizen naar Lenzerheide, Zwitserland voor de volgende wedstrijd.
