Vanmorgen al vroeg wakker dankzij het winteruur  . Ik hoor de wind jagen en de regen kletsen, hmmm....Bovendien voel ik me al paar dagen niet al te best. Toch voelde ik me een beetje verplicht omdat deze tocht georganiseerd werd door toeristenclub "Hoekse Trappers" waar ik lang geleden bij begon te fietsen. Het klaarde al wat op en ik kreeg er wel zin in.
Met de fiets tot aan de start was al 15min extra duurtraining  . Met een gezapig tempoke vertrok ik dan voor 40km fun, de hartslag was toch hoger dan normaal dus het werd echt een slakkegang  . Als je als 3voudig kampioene langs alle kanten voorbij wordt gereden door bompa's en toeristen dan doet het hartje toch zeer. Maja, ik weet wel waar ik mee bezig ben, dat kan je van sommige hardrijders niet zeggen. Die denken dat ze Sven Nys zijn of dat het een of ander kampioenschap is en alles moet voor hen wijken tegen 30 per uur . Ik lach in m'n vuistje als de hardrijders beginnen stil te vallen ergens windop, ik rij ze voorbij met een soepele tred: NA!  Als een beetje verder een paar stevige mannen een bergje amper op geraken ruik ik mijn kans, girlpower. Dit kan toch nog plezant worden  De lange rechte (lees: "saaie") stukken herval ik dan weer in mijn rol als slak. De bevoorrading wou ik links laten liggen tot ik bekend volk zie. Een korte babbel (is mountainbike echt een zomersport???) en de fiets weer op. Bijna rond, het bos uit en ineens begint da daar te drashen van ik kan ni meer!! Helse wind, striemende regen en zelfs hagel...HELP de wereld vergaat! Doorrijden, schuilen, doorrijden, schuilen...wat zal het worden? Doorrijden snel naar huis, straten staan blank. Bijna thuis: helblauwe lucht en stralende zon. Nou moe? Ze spelen hier met uw voeten (wielen)...
Blij dat ik onder een lekker warme douche kan. Voila, mijn eerste fietstrainingske zit er op: opbouwen naar volgend seizoen  |
