Voilà, blog al beetje aangepast, links en rechts. Nu probeer ik er nog een foto bij te zetten in dit 2de berichtje. Het is allemaal nog wat zoeken en puzzelen.
Hier is ie dan, mijn allereerste blog! Nu, in onze kursus internet2 zijn we aan het onderwerp 'bloggen' gekomen, en misschien is het wel leuk om hem achteraf nog te gebruiken voor familie, of als reisdagboek zodat dit laatste niet meer via mailtjes moet gebeuren. Zou leuk kunnen zijn...
Net Rosario eens doorgelopen. Viel best mee. Mooiere winkels en gebouwen dan in Cordoba. Maar enkele uurtjes is natuurlijk wel kort he.
Seffens taxi in en naar busterminal. Zou nog 4 a 5 uurtjes bussen zijn tot aan de luchthaven van Buenos Aires. De grote trip terug gaat beginnen. Gisteren ook al 6 uur gebust. Maar al bij al vallen die bussen wel mee. Ze kunnen heel plat gelegd worden en er is airco.
Reisdag van El Calafate naar Cordoba. Om 8u30 kwam bus voor transfer naar luchthaven ons al oppikken. Tas koffie en half ontbijt dan maar laten staan. Dag Patagonie ....
Na een kleine 3 uurtjes vliegen zijn we in Buenos Aires. Deze keer een rechtstreekse vlucht. Maar we moeten verder naar Cordoba. Het is 14u en onze vlucht is pas om 17u35. We zetten ons aan tafeltje en halen de Rummikub (spelletje) weer boven. Goed tijdverdrijf. Normaal spelen Hilde en ik dit spelletje veel op vakantie maar deze keer hebben we er precies geen tijd voor ... Uiteindelijk stijgen we op om 19u10. Naast ons zit de eigenaar van de Citytoursbus van Cordoba en hij babbelt honderduit. We krijgen een gratis tochtje met zijn bus, en vele tips en adresjes. Exact een uurtje later landen we in Cordoba. Cordoba ligt ongeveer 700 km vam Buenos Aires. Hilde kent hier enkele mensen die ooit in Leuven stage hebben gelopen in hun specialisatiejaren. Fabian en José staan ons op te wachten. Ze brengen ons naar het Windsor Hotel. Poepsjiek. Een uurtje tijd krijgen we om te douchen en José komt ons alweer ophalen om te gaan eten. Na enkele dagen geen vlees meer gegeten te hebben of toch niet veel, smaakt een Parilla (=barbeque) ons deze keer weer des te meer. Heerlijk buiten met zwoel weer, heerlijk wijntje, entrecôte en aardappeltjes. Later komt Jorgé er nog aan en gaat het gesprek verder in 't spaans. Dat is voor mij vermoeiend, een beetje kan ik de context wel volgen, maar ik verlies de concentratie en ben stikkapot. Hilde zakt nog verder door en ik ga slapen.
vrijdag 16/02
Het weer is omgeslagen. Bewolkt en frisser. Rare dag voor het seizoen in deze streek. Alhoewel het hier vaker in de zomer regent dan in de winter naar 't schijnt. We kuieren wat rond in de stad en informeren ons ivm de bussen naar Rosario voor maandag.
Cordoba is de op één na grootste stad van Argentinië, Rosario is de derde grootste stad. Met deze 2 steden doet de K.U.Leuven ook uitwisselingen, naast Buenos Aires. Vooral uit Cordoba komen geregeld studenten naar Leuven. Veelal gynecologen. Zoals José en Jorgé.
Cordoba is dé studentenstad bij uitstek. Om 16u verzilveren we ons gratis ritje met de citytoursbus van onze buurman op het vliegtuig. Het is zo'n open engelse dubbeldekker maar op het moment dat we vertrekken begint het te regenen, ... . Alles lijkt grijs en grauw en het zicht van boven hebben we dus niet. Jammer. We eten nog toast op een terrasje maar nu wordt het echt te fris zonder vestje of trui.
's Avonds gaan we met José en Jorgé en zijn vrouw eten in een heerlijk restaurantje met als toemaatje een optreden met zang en tango-dans. Heel lekker en gezellig, heel leuk.
zaterdag 17/02
Ondertussen heeft Hilde gsm van José gekregen om bereikbaar te zijn voor de bekenden hier en Nicholas, ook een gynecoloog en prof die een stage in Leuven heeft gedaan, wil met ons er vandaag een dagje op uit trekken naar de bergen. Zijn vader heeft daar een huisje en nodigt ons uit op een barbeque met vrienden daar. De rit erheen is lang maar prachtig. Bergen, veel groen, enkel natuur om ons heen, ook veel dode bomen. Dat komt door de droogte in de winter en er wel eens een brandje aangestoken worden, zo blijkt. Heel gek gezicht. De laatste 10tallen kilometers is over een hobbelig grind/zand paadje. In the middle of nowhere. Maar prachtig. Het gezelschap is heel divers. De vader van Nicholas is ook gynecoloog en professor op rust aan de universiteit van Cordoba. Verder een beeldhouwer met zijn duitse vrouw die violiste is. Een Argentijns koppel die jaren voor Artsen zonder grenzen in België hebben gewoond en naar Afrika uitgezonden werden. En een ouder koppel waarvan de man ontzettend aandringt dat ik gauw spaans moet leren. 'Als ik 3 dagen in een land ben, spreek ik de taal' zegt ie. Nou ja, bij mij ligt dat toch wel anders hoor. Duits, spaans, frans, engels en soms een woordje nederlands worden door elkaar gesproken. Een zeer bont gezelschap zoals ik al schreef. Maar geweldig gastvrij en de omgeving is schitterend. Nicholas wandelt met ons via het riviertje beneden naar het vakantiehuisje van zijn vader, waar we champagne en koffie drinken.
Op de terugweg stoppen we nog in een plaatsje 'La Cumbrecita'. De Argentijnen vinden het super. Eigenlijk waan je je precies in een Oostenrijks, of Zwitsers dorpje, vol souvernirswinkeltjes en houten chaletjes met de gebruikelijke balkonnetjes enz... Duitsers hebben het daar gesticht en de Argentijnen zijn er dol op. Voor hen is het financieel voor het overgrote deel van de bevolking bijna onmogelijk om naar Europa te komen, dus maken ze dat soort dorpjes en sferen gewoon hier. Nicholas en Hilde praten lang over de problemen die de K.U.Leuven momenteel heeft met de samenwerking met Cordoba. De studenten geneeskunde van het 6de jaar komen naar hier om 6 weken stage te doen op gynecologie en pediatrie. En de stages gynecologie lopen de laatste jaren erg slecht. De Belgische studenten komen geschokt terug en als dat niet betert wil Hilde's baas de samenwerking stop zetten met Cordoba. In ruil voor het stage laten lopen van 3 belgische studenten (op eigen kosten) kan er 1 specialiserend arts uit Cordoba financieel gesteund door K.U.Leuven naar Leuven komen. Dus voor wat hoort wat .... En dat loopt momenteel dus niet zo vlot.
Later rijden we naar het huis van Nicholas, hij wil ons absoluut voorstellen aan zijn vrouw en dochtertjes. A la minute worden er hopen hapjes op tafel getoverd en de meisjes laten hun roze princessekamer zien enz... Prachtige maar zeer vermoeiende dag.
zondag 18/02
De winkels zijn hier zondag allemaal gesloten, behalve een shoppingcenter met wat mooiere winkels. Daar gaan we nog even heen. Nadien splitsen we op en trek ik de stad in om nog wat foto's te trekken en Hilde gaat door met shoppen. Het is erg stillekes in de stad. Maar de zon schijnt en het is leuk om er door te lopen en wat kiekjes te schieten.
Om 14u komt José ons halen om naar een Estancia te gaan, een uurtje rijden van Cordoba. De omgeving is heel anders dan gisteren in de bergen maar oh zo mooi. Heel groen, veel grassen, hoge met pluimen, lagere, struiken. Een beetje heuvelachtig maar toch ook heel vlak op sommige plaatsen. Op de plaats van de Estancia Santa Catalina (1622) is het zelfs echt idyllisch. Ik hoop dat de foto's een beetje kunnen weergeven hoe het daar was. Prachtig gewoon. En zo rustig. Onderweg eten we nog een hapje (lunch om 17u30) weer in zo'n Tiroler Stube ding. Niet te doen. Maar wel lekker taartje en heerlijke koffie dat ze hier hebben. In Cordoba gaan we naar het appartement van José om zijn computer op te halen, zodat ik de CD's die Hilde hier gekocht heeft van Tango en Neo-Tango (CD's zijn hier super goedkoop +/- 20 peso = +/- 200 BEF), kan rippen en op haar MP3-speler zetten. We hebben nog vele reisuren voor de boeg. José zijn appartement is knap ingericht. Absoluut. Als je aan die Argentijnen vraagt wat ze zo geweldig aan België vonden, en wat ze missen, is vaak een van de dingen die ze vernoemen, de architectuur en inrichting van huizen en winkels. Bijvoorbeeld een bakker en beenhouwer waar alles zo mooi ge-etaleerd wordt. Wij staan daar niet bij stil, maar dat valt hen geweldig op. Sommigen van hen hebben op 3 maanden tijd bijna alle grote steden van Europa bezocht, anderen zijn België niet uit geweest. Jos'e brengt ons terug naar het hotel. Hilde gaat nog wat shoppen. Ze heeft 's avonds iedereen uitgenodigd om te komen eten in het hotel. Nicholas en Jorgé hebben een jarige dochter of zoon en dus een familiefeestje. José, Fabian en Eleonora zijn er wel. Rond 22u30 gaan we aan tafel. Er wordt ook weer fel gediscussieerd over de uitwisseling van de geneeskunde-studenten. Ondertussen begin ik de conversaties al beter te kunnen volgen. Het wordt weer laat en morgenvroeg moeten we uitchecken om 10u.
Maandag 19/02
Opstaan, valiezen maken. Nu hebben we geen kilo-limiet dus we stouwen onze valiezen zo vol mogelijk. We kochten allebei een handtas. Leer is hier goedkoop, door al het vlees en koeien die daarvoor geslacht moeten worden. Spulletjes voor de kindjes van onze zussen en (een) CD ('s). Ook kregen we mooie geschenkjes van José, Fabian en Nicholas. Heel attent! Formidabel! Ondertussen zit ik nu deze laatste mail af te ronden. Het is nu 11u15. Hilde haar meeting startte om 11u. We hebben geen idee wanneer ze klaar is. De bagage staat in de depot van het hotel. Zodra ze richting hotel komt belt ze mij en José en komen we alledrie naar het hotel. Hoe vroeger we de bus naar Rosario kunnen nemen, hoe beter. Het blijkt toch 6,5 uur rijden te zijn, dat is langer dan we dachten. We reserveerden niet en doen het zoals de Argentijnen. Meestal is er wel plaats en anders nemen we de volgende bus, elk uur vertrekt er een. Die bussen hier zijn wel heel confortabel met airco en goede zetels. Het hotel in Rosario is geboekt, dus we moeten geen slaapgelegenheid meer zoeken. Als het wat later wordt, is het niet erg. Morgenvroeg heeft hilde daar een afspraak en daarna nemen we verder de bus naar Buenos Aires. Dat zou dan maar 2 of 3 urtjes zijn, is minder lang dan we dachten. Normaal gesproken stijgen we morgenavond op rond 22u30 naar Madrid. Daar hebben we 2 uur later vlucht naar Brussel. Ondertussen moeten we de klok 4 uur verder draaien en komen we woendagavond aan in België.
We zullen de komende dagen dus nog wat uren op bus en busstations, op vliegtuigen en luchthavens doorbrengen.
Dus dit is mijn laatste mailtje. Het is weer wat lang geworden, maar ik heb hier niet zo veel kans gehad om te schijven en heb het met heel korte stukjes gedaan en nu afgemaakt.
Ik ga nu nog even genieten van het zonneke en de stad en zie jullie nu weer heel gauw weer!
Gisteren de Perito Moreno gedaan!!! FANTASTISCH!!! ONGELOOFLIJK!!!
En wij hebben keiveel geluk gehad met het weer. Ik was al aan 't kijken op internet in B.A. en het zag er niet zo goed uit .... Showers, bewolkt, enz... En wij hebben zon gehad met enkele wolkjes. Heel veel foto's getrokken, ook met panorama toestelletje. Veel te veel.
Ik scheerf dat het een van de grootste gletchers is, maar dat is niet zo. Het is een van de indrukwekkendste en de mooiste en vooral een die nog aangroeit al is dat nu met het broeikaseffect iets aan het verminderen. Maar dat aangroeien in 2 meren waar hij in uitmondt heeft tot effect dat hij tegen het land groeit waardoor hij om de zoveel jaar een gigantische breuk maakt en dat hij constant kreunt en kraakt en zucht en er vallen stukken ijs af die van hele grote hoogte vallen in het water. Het is onvoorstelbaar. Een ongelooflijk schouwspel. Je kan er redelijk dichtbij komen via houten passerelles waarlangs je kan wandelen en in de namiddag ben ik mee met de boot tot vlakbij de gletcher geweest. Hilde ging niet mee, die heeft dat 7 jaar geleden ook gedaan. Tijdens de boottocht besef je pas hoe groot hij eigenlijk is. 80 m hoog op sommige plaatsen, 40 km lang en de breedte weet ik niet meer precies.
De rit erheen vond ik trouwens ook prachtig hoor. Patagonië heeft iets. Heel bijzonder.
Een steppe landschap dat dan veranderd naarmate je het gletchergebied nadert in een bepaald woud met bomen die veelal dood of kapot zijn omdat er geen diepe grondlaag is waarin ze kunnen wortelen, er heel veel sterke wind waait en ze heel hard lijden onder een bepaalde schimmel, parasiet die zich op de bomen vastzet. Een heel raar zicht.
Vandaag hebben we een excursie gemaakt op de boot naar de Upsala (wel een van de grootste gletchers) en enkele andere gletchers die uitmonden in de armen van het Lago Argentino. De meesten zijn in een fase dat ze terugtrekken. Bij al dat ijs is het best wel koud en een hele dag op de boot, ...dus vandaag nog een laagje meer aan gedaan dan gisteren en het was nodig. Een muts, handschoenen en een sjaal hadden de trip iets comfortabeler gemaakt. Het weer was vandaag ook iets minder zonnig maar al bij al hebben we ontzettend geluk gehad deze 2 dagen. Voor hetzelfde geld regent het, waait het ontzettend hard en is het dicht bewolkt.
Maar we komen uiteindelijk van 35 graden en gaan daar morgen ook weer heen!!!
Dit ben ik vorige keer nog vergeten te vertellen, mama vroeg hoe het afgelopen was met de bagage. Effe spannend bij het inchecken. Handbagage veel zwaarder gemaakt en bagage ging dus vlotjes mee. Morgen nog eens hetzelfde scenario in de andere richting en voila we zijn in Cordoba, via Buenos Aires. Dus weer een hele reisdag.
Buenos Aires - 10/11 feb 2007 / El Calafate - 12 feb 2007
Zaterdag 10 feb 07
Dag allemaal,
Vandaag al begonnen aan mailtje over zaterdag (vandaag) en dan bewaar ik het en schrijf ik later verder en stuur het dan door. Wel leuk hoor dat internetten en het contact met thuis. In dit Internet-telefoon ding is het nu heerlijk fris, alle toch absoluut niet te warm en de computers van redelijke kwaliteit. Het toetsenbord is een qwerty en dat is beetje vervelend, dan kan ik niet zo rap tikken als gewoonlijk
Hilde is toch aan een website aan 't werken en ook aan 't mailen......
Maar dus over vandaag : fantastisch!!! Weg uit de dirty en vuile buurten van Buenos Aires. Wel toeristischer, maar waarom toeristischer, omdat ze gewoon meer de moeite zijn.... En dan lopen daar veel toeristen rond. Ook groepen met mensen van jullie leeftijd die dan achter een gids aanhollen om bijvoorbeeld op het fameuze kerkhof van Recoleta het graf van Evita Peron willen zien. Allemaal op een hoopje, achter elkaar een fotooke trekken en terug de bus in naar de volgende attractie. Wij hebben daar wel een uurtje rondgelopen en het was echt de moeite. Beetje Pere Lachaise van Parijs. Echt een dorpje met huisjes per familie en de kisten zie je staan. De laatst overledene ligt van boven, de rest eronder of in de kelder die bij elk graf hoort. Echt met een luikje en soms een trapje. Naar 't schijnt ontzettend duur om daar begraven te worden. Echt ongelooflijk, ook alle stijlen van graven, echte barok, moderne architectuur, .... Dankzij die groepen hebben wij het graf van Evita gevonden, gewoon gevolgd, en dan moet ge nog rap zijn zenne.
Verder was het ook veel zonniger dan gisteren, lees echt zomer op en top. Gelukkig lange broek en lange mouwen aan of ik was verbrand tot en met. Misschien morgen wat lichter kleden maar dan goed smeren. Zo houdt ik er misschien nog een kleurtje aan over. Ik dacht, och 't is toch te warm om in de zon te lopen, maar op open plaatsen geeft de wind wel verkoeling en is het wel te verdragen.
Daar waar het kerkhof zich bevindt hebben we eerst op een terrasje ontbeten. Heerlijk. Ook ontbijt is hier spek voor mijnen bek!!! Lekkere broodjes, croissantjes, gezoete croissantjes, krakelingen, koffiekoekjes, ... eigenlijk zijn wij belgen nog niet zo'n zoetekouwen hoor. Als je dat hier ziet. Er wordt hier veel zoeter ontbeten, en vaak dessert gegeten. Ook heel veel snoepkraampjes/kiosks op de straten die soms 24u op 24 open zijn. Daar moet ik nog eens wat foto's van trekken. Is heel apart en typisch.
Na het kerkhof zijn we naar een nieuw museum gereden (per taxi) MALBA - Museum del Arte LatinoAmericano de Buenos Aires. Met werk van Frida Kahlo (maar eentje) en Boticelli. Knap gebouw, en behalve onnozele moderne kunst toch ook wel heel mooie dingen. Van mensen van Uruguay, Argentinie, Cuba, ... Ik ben vergeten kaartjes te kopen van enkele werken die ik echt mooi vond. Het was op de middag dat we in 't Museum zaten en overal is airco dan. Dus dat is ideaal.
Daarna terug taxi genomen naar Puerto Madero, dat is de vroegere haven die nu opgeknapt is en prachtige terrasjes en zichten heeft. Beetje mondain, maar wel zalig fris en lekker slaatje gegeten met priemende zon op onderbenen. Geweldig. En ik heb mijn hartje kunnen ophalen met foto's trekken. Vandaag op dat vlak veel schade ingehaald.
Daarna naar een van de belangrijke pleinen te voet doorgestoken en afgezakt in de richting van ons hotel. Ondertussen nog terrasje gedaan en voor vanavond in typisch cafeetje gereserveerd voor tango-avond.
Mijn fototoestel loopt op laatste benen, laatst gekochte batterij gaat maar 1 dag mee, en er is stukje van ding dat klepje van batterij moet dichthouden. Ik ga dat proberen dicht te plakken met tape van Hilde's verzorging en hopen dat toestel einde van de reis haalt!!!
Zondag 11 feb 07
De Tango avond van gisterenavond was eens leuk maar absoluut heel toeristisch. Veel leuker waren te Tangodansers In San Telmo op de Plaza Dorrego waar we vanmorgen heen zijn gegaan. Een marktje met allerlei plaatselijke schilderijtjes en kunst, en vooral een vlooienmarktje en rommelmarktje waar heel veel zilver te vinden was. Heel gezellig, druk, leuke dingen, ook beetje toeristisch natuurlijk. Het zonneke scheen heerlijk, en overal stonden straatartiesten.
Daarna te voet naar een andere wijk : La Bocca. Heel kleurrijk, maar verliest veel authenciteit door het toerisme en de terrassen en kraampjes die dat met zich meebrengt.
Het is de armste wijk van Buenos Aires, en de ober waarschuwde ons voor fototoestel en portefeuille die ik nog geen minuutje effe voor me op tafel legde ... Echt schrijnende armoede hebben we ook gezien als we erheen wandelden. Het speciale aan deze wijk is dat de gevels en deuren en ramen van huisjes in enkele straten ontzettend gekleurd zijn (geschilderd).
's Avonds zijn we nog op zoek gegaan naar een tas om ons aantal kilo's per handbagage te vergroten, om geen problemen te krijgen met het inchecken voor de binnenlandse vlucht van Buenos Aires naar El Calafate (ten zuid-oosten van Argentinie). In de heenvlucht vanuit Brussel hadden we samen +/- 50 kg - Hilde 30 kg en ik 20 kg en nu mag het maar 15 kg de man zijn. Probleem dus. Onmogelijk om een locker te nemen in de luchthaven werd ons gezegd. We besloten uiteindelijk om de handbagage zo zwaar mogelijk te maken met de dingen die we hadden.
Maandag 12 feb 07
Vandaag afscheid van Buenos Aires. Valiezen gemaakt en naar Nationale luchthaven. Vlucht had vertraging. Uiteindelijk om 12u45 opgestegen ipv 11u20 en in USHUAIA geland om 15u45. Ushuaia is het zuidelijkste plaatsje ter wereld voor je naar Antartica gaat. Het bevindt zich in een gebied dat Vuurland wordt genoemd. Ik had een plaatsje bij het raam en het was redelijk helder dus ik heb een prachtig zicht gehad op het landschap en veel foto's getrokken vanuit het vliegtuigraampje. Benieuwd wat dat gaat geven. Dat zal ik pas thuis op de computer te goei kunnen zien. Maar het zicht was fenomenaal, daar krijg ik kriebels van.
Om 16u30 vertrokken naar El Calafate. Rond 17u40 daar geland. Lange trip. Maar veel kilometers afgelegd... Als we het vliegtuig verlieten werden we bijna omver geblazen door de felle wind. Fleece aan dus. Heel ander weertje hier. Zonnig en niet ijskoud maar frisser, doet een beetje aan wintersport denken. Ook de winkeltjes met skibroeken en mutsen en wanten en fleecen. Het is natuurlijk ook redelijk toeristisch uitgebouwd en vooral de laatste jaren wordt het toerisme hier gigantisch uitgebouwd.
Ook ontzettend veel beeldjes enz van PINGUINS hier ..... Wat zou ik meebrengen????
Ik zou een valies kunnen vullen, maar wat met dat teveel aan kilo's dan ....
El Calafate is een plaats van waaruit de Los Glaciares kunnen bezocht worden. Dat is een groot natuurgebied met de grootste of op 1 na grootste gletcher van de wereld. De Excursie voor morgen, bezoek aan de gletcher PERITO MORENO is geboekt. De batterijen van fototoestel staan op te laden....
Ik ben stikkapot van de reis vandaag en morgen komen ze ons om 9u oppikken aan het hotel dus ik ga stoppen. Ik hoop dat het niet te lang is geworden om te lezen, anders doe je gewoon DELETE en vertel ik het wel met de foto's erbij!
Gisteren met bus en boot aangekomen in Argentinië, Buenos Aires. Klok nog een uur terug gedraaid, nu 4 uur verschil met jullie. Tijdens busrit nog landschap van Uruguay gezien. Heel anders dan in de stad. Nochtans redelijk groen, ook in de stad, bij zo'n warme zomers...
Dan vanuit Colonia een uurtje met boot naar overkant van Rio de la Plata. Een beetje zoals bij ons vanuit Calais naar Dover over de kortste afstand tussen de 2 landen. Het was de enige oplossing om nog op een redelijk uur hier aan te komen. En eigenlijk de beste en aangenaamste. Nog nooit zo'n confortabele bus gezien. Airco, getinte ruiten heerlijke zetels en je ziet de omgeving ondertussen.
Hilde's bagage is gevonden in Madrid. Dat eerst nog geregeld bij Iberia, de vliegtuigmaatschappij. We probeerden nog een upgrade naar Business-class te krijgen voor de geleden schade, maar dat was noppes. De mevrouw raadde ons aan om nog goed te shoppen en de bonnekes binnen te brengen, dat wordt wel vergoed. Enfin, de koffer werd gisterenmiddag op het vliegtuig naar Buenos Aires gezet en zou deze morgen aankomen maar dat werd weer avond natuurlijk. 4 dagen heeft het geduurd. Het is gelukkig goed gegaan en nu hebben we teveel bagage voor onze binnenlandse vlucht naar El Calafate. Daar moeten we nog iets op vinden. Misschien koffer in hotel laten en voor we terug naar Belgie vertrekken, komen oppikken. Daarin dan de vuile was, dubbel toiletgerief en papier van Hilde (werk) die ze nu toch niet meer nodig heeft.
Vandaag had Hilde 2 afspraken met kliniek hier en universiteit, dus echt veel hebben we nog niet gezien. Ons hotel ligt op een weg waar 20 baanvakken op zijn, 10 in elke richting!!! Ongelooflijk imposant! Verder is het hier heel druk, honderden taxi's rijden voortdurend af en aan, drukte en gewemel van jewelste. Morgen en overmorgen gaan we proberen de belangrijkste dingen te bezoeken en waarschijnlijk in mooiere en rustiger buurten terecht komen. Ik hoop dat het zonneke terug schijnt, zodat de foto's mooier zullen zijn. Vandaag was het wat bewolkt en direct iets minder heet, doet wel deugd ook.
In een wereldstad als deze zie je ook weer schrijnende armoede en mensen die uit de vuilbakken proberen te recycleren. Dat is wel schokkend. Vooral jongeren die hun kleine broertjes en zusjes daarbij nog op sleeptouw moeten nemen. Even slikken is dat.
Voila, morgen of overmorgen meer over Buenos Aires,
Ondertussen 1 nacht geslapen in Urugay, na toch wel ontzettend lange reis. Vliegtuig naar Montevideo, hoofdstad van Uruguay, vanuit Madrid had al kleine 2 uur vertraging, dus ongeveer rond 3u 's nachts pas vertrokken daar. Gisteren rond 12u plaatselijke tijd geland, bij jullie is het 3 uur later. Stikkapot. Zo'n propvol vliegtuig, daar doe ik althans geen oog dicht. En warm ... Hilde had goed geslapen, en haar baas, de professor vloog in bussiness, dus die konden om 3u redelijk fit naar hun afspraak. We werden afgehaald aan de luchthaven, na aangifte te doen van bagage-verlies van Hilde. Ondertussen zijn we een dag verder en haar valies is nog steeds niet terecht. Niet prettig voor Hilde, ze blijft er gelukkig reuze kalm onder.
Montevideo ligt aan ´t water, Rio de la Plata en als we naar het hotel reden zagen we overal stranden met badende mensen. Het is hier top-zomer. Echt warm. Gelukkig is er airco op de kamer. En ik word het al wat gewoon. Gisterenavond heeft het ontzettend geonweerd, met veel regen en wind. Nu is de zon weer goed van de partij. Hilde en prof zijn nu klinieken gaan bezoeken en ik trek even de stad in hier. Straks zullen we samen naar de oude stad gaan.
Oh ja, gisteren met zijn 3en gaan eten, heerlijk vlees, echt ongelooflijk, met wijn en dessert en alles erop en eraan voor 30 alles samen. niet te doen he. Dit zijn de eerste kleine nieuwsjes!!!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Hier is ie dan, mijn allereerste blog! 
Doei, 
