Vanmorgen bij het opstaan was het al mooi weer. Een heldere hemel en nagenoeg geen wind. De nacht was wat onrustig, want Astorga is een levendige stad. Tot diep in de nacht hebben we gemerkt dat er ook een uitgaansleven is, maar we stonden ook midden in het centrum. Eigen schuld dus.
Om 08.00 uur zijn we vertrokken en het was heerlijk om meteen in de zon te kunnen lopen. Wat ziet alles er dan toch anders uit. De huizen in de dorpen, de omgeving en het landschap en ook de mensen, zij lijken vrolijker en zijn ook anders gekleed. Wat ook opvalt is dat hoe dichter we bij Santiago de Compostela komen, hoe meer pelgrims er onderweg zijn. Dat maakt het eveneens wat leuker, want je bent met velen onderweg naar hetzelfde doel.
De wandelpaden vandaag zijn schitterend, weliswaar voor het grootste deel langs de weg gesitueerd. Dat is echter geen enkel probleem geweest, want er was nauwelijks autoverkeer. De omgeving is prachtig en alles zonovergoten. Voor de middag zijn we door verschillende dorpjes gekomen, hele rustige dorpjes, verschillend van opbouw, maar een ding hebben ze gemeen; de kerk. De kerken in deze streek hebben naar ons idee een wat Zuid-Amerikaanse uiterlijk. Wat ze echter absoluut gelijk hebben zijn de ooievaarsnesten. Elke kerktoren heeft een of meer ooievaarsnesten, die ook allemaal druk "bevolkt" zijn. Het is hier druk in het luchtruim.
Voor de lunch hadden we afgesproken in Rabanal del Camino en daar kwamen we om ongeveer 12.30 uur aan, na een ochtend echt genieten. Het slechte weer van de voorbije weken, zijn we in een klap kwijt, bij wijze van spreken natuurlijk. Na de lunch zijn we op pad gegaan naar El Acebo. Onderweg vanmiddag zijn we langs het Cruz de Ferro gekomen en daar hebben we volgens de bestaande traditie de door familie en bekenden meegegeven symbolen van boete, in de vorm van steentjes, rozenkransen en dergelijke neergelegd en achtergelaten. In meerdere opzichten deed ons dit meer dan we tevoren gedacht hadden, het was best emotioneel.
Voorbij het Cruz de Ferro was de tocht werkelijk schitterend. Het ene prachtige vergezicht met diepe dalen en hoge bergen met besneeuwde toppen op de achtergrond, volgde op het andere, echt schitterend. Dit hadden we allemaal gemist als het weer niet zo fraai was geweest. Het was een heel mooie route langs diverse authentieke Spaanse dorpen. Het weer was zoals gezegd zo mooi vandaag dat we de regen en de kou van de afgelopen weken al bijna vergeten zijn. Via het dorpje Manjarin, dat vrijwel uitsluitend uit ruines bestaat, zijn we doorgelopen naar El Acebo. We kwamen daar om 17.15 uur aan, na vandaag in totaal 38 km te hebben gewandeld.we zijn wel heel voldaan en we voelen ons, naar omstandigheden, prima.
Tussendoor hebben we vandaag ook nog een mijlpaal bereikt, te weten, we hebben 2000 gewndelde kilometers achter ons, toch niet niks.
Vanmorgen om 06.30 uur opgestaan en het was droog. Om 08.00 uur in de mist, maar gelukkig zonder wind vertrokken uit Valverde de la Virgin naar Astorga. Voor het eerst na vele dagen zonder de poncho aan. En eindelijk, eindelijk na een kleine 10 km brak zowaar de zon door en dat was heerlijk. In de loop van de dag is het 't weer geworden waarop we eigenlijk gerekend hadden in Spanje. De vooruitzichten voor de komende dagen zijn ook goed, met temperaturen zo rond de 20 graden en zon, dat is goed voor de moraal, voor de spieren en goed voor eigenlijk alles en iedereen.
De wandeltocht vandaag ging wel weer voornamelijk langs de verkeerswegen, maar de af te leggen stukken waren niet meer zo onafzienbaar lang zoals we dat in de voorbije dagen hadden. We hebben weer vele specifieke dorpjes gepasseerd en na 22 km kwamen we om 12.00 uur aan in Hospital de Orbigo, een prachtig oud dorpje met een schitterende oude brug over de rivier de Orbigo en daar hebben we geluncht. Uiteraard stond Rob daar weer vlak aan de wandelroute voor ons klaar.
Om 12.45 uur zijn we begonnen aan het vervolg van onze wandeling naar Astorga. Een heel bijzondere ervaring hebben we vandaag opgedaan, ongeveer 7 tot 8 km in de buurt van San Justo de la Vega. Daar stond een kraampje met allerlei frisdrankjes, fruit en wat versnaperingen. De houder van dit kraampje, een nog jonge man van nog geen 40 jaar, bood alles gratis aan de pelgims aan. Hij dit uit idealisme, uit liefde voor God. Dat is ook de spreuk die in zijn stempel staat.
Het laatste stuk van de wandeling vandaag liep niet meer volledig langs de verkeersweg. Uiteindelijk kwamen we om ongeveer 16.45 uur aan bij de kathedraal van Astorga. Een schitterende kathedraal, groot en statig. Ook Astorga zelf is een mooi stadje, met een historisch centrum.
Op het parkeerterrein, opzij en beneden de kathedraal zullen we de nacht doorbrengen. De etappe van morgen zal ons voeren langs het IJzeren Kruis, Cruz de Ferro, gelegen tussen Rabanal de Camino en Collado de las Antenas.
Voor Rob is het morgen weer extra spannend, want dan kan de volgende verrassing uit de verrassingsdoos genomen worden, daarover morgen meer.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ook over de etappe van vandaag valt niet veel te vertellen. Net als gisteren allemaal rechte wandelpaden die wel heel mooi zijn aangelegd, maar die voornamelijk langs verkeerswegen liggen
Vanmorgen zijn we om 08.00 uur vertrokken naar Valverde de la Virgin. Daar kwamen we om 16.30 uur en na in totaal 33 km aan.
Gisteren hebben we langs erg rustige wegen gelopen, vandaag langs wat drukkere wegen. Wel zijn we vandaag door verschillende dorpen gekomen en dat was wat meer afwisselend. Een uur na de start is het gaan regenen, en niet zo'n beetje ook en het heeft aan een stuk door geregend tot in Leon waar we hebben geluncht. Tijdens de lunch hebben we onze kleren en schoenen een beetje gedroogd, want die waren weer doornat.
In de kathedraal van Leon hebben we ook nog een stempel gehaald voor ons routeboekje.
Ook in de middag hebben we de langste tijd in de regen gelopen. Tegen de avond is het, ongeveer, droog geworden.
De weersvooruitzichten voor morgen zijn niet beter, dus we bereiden ons maar weer voor op een natte dag. Hopelijk kunnen we morgen verslag doen van een etappe waarin meer te beleven was.
Vandaag zullen onze volgers het moeten doen met een kort verslag. Niet omdat we niet willen verhalen, maar er valt niets te verhalen.
Vanmorgen om 08.00 uur vertrokken vanuit Sahagun en gelopen naar Mansilla de las Mulas een afstand van 36 km.
Er valt niet veel meer te vertellen dan dat het weer erg slecht was, wind, regen en aan de koude kant. Wandelpaden, klilometers lang rechte paden, zover je kon kijken, saai, vervelend en ongemakkelijk vanwege de regen. Natte kleren, gewoon alles nat.
Na ongeveer 16 km hebben we gegeten. Dat is eigenlijk alles wat we te melden hebben vandaag. Om ongeveer 17.00 uur kwamen we als verzopen katten aan in Mansilla de las Mulas.
We hopen echt dat het morgen wat beter wordt en dat we jullie weer wat meer kunnen vertellen over onze tocht.
Morgen voert die ons tot ongeveer 15 km voorbij Leon. We blijven vol goede moed natuurlijk, het slechte weer ten spijt.
Vanmorgen, zoals altijd, om 06.30 uur opgestaan en na het onbijt vanuit Carrion de los Condez met de mobilhome vertrokken naar onze eindstop van gisteren bij de Abadia de Benevivere en vandaar begonnen aan onze wandeltocht naar Sahagun.
Toen we vanmorgen vertrokken was het droog en de wind was duidelijk minder dan de voorbije dagen, maar echt goed is het weer nog steeds niet, want regen is ons vandaag niet bespaard gebleven.
De wandelroute van vandaag was eigenlijk een saaie, bijna geen dorpjes en allemaal rechte paden door een wat eentonige omgeving, niet echt gezellig om te lopen. Tussen de middag hebben we na 18 km in Ledigos geluncht. Na het eten nog 17 km doorgelopen naar Sahagun, dus totaal vandaag 35 km. In de beschrijvingen die we van Sahagun hadden gelezen en de foto's die we ervan hadden gezien, zou dit een fraaie plaats moeten zijn, maar wat ons betreft valt dat toch wat tegen. Het is de minst verzorgde plaats die we in Spanje hebben gezien. Voor vannacht staan we op de plaatselijke camping, Pedro Ponce geheten en die is best netjes.
Als alles volgens plan verloopt en er als er zich geen onverwachte omstandigheden voordoen dan verwachten we zondag 21 april in de morgen Santiago de Compostela aan te komen. Maar eerst morgen naar Mansilla de las Mulas.
Vannacht is de harde wind van gisteren toegenomen tot stormachtige wind. Hoewel we niet helemaal achteraf stonden, hebben we vannacht niet stil gelegen, zo hevig reageerde de mobilhome op de wind. De wind is de hele dag gebleven zo erg dat we bijna uit onze broek waaiden, dat is wellicht wat overdreven, maar de wind heeft wel degelijk invloed op de stabiliteit tijdens het lopen.
Vanmorgen zijn we om 08.00 uur vertrokken en hebben 23 km gelopen tot de middagstop in Villarmentero de Campos. We kwamen daar om 12.45 uur aan.
De route liep voor het grootste gedeelte langs de verkeersweg over mooi en goed aangelegd wandelpad, maar voor de beleving was het wel wat saai.
Na de lunch zijn we om 13.30 uur vertrokken voor tweede deel van de dagtocht van 14 km tot aan de Abadia de Benevivere, 5 km voorbij Carrion de los Condes. Daar heeft Rob ons opgewacht en teruggebracht naar een mooie camperplaats in Carrion, de camping was nog gesloten. We staan daar intussen met 4 mobilhomes, dus meerdere mensen zien wel iets in deze plaats.
Morgen rijden we eerst terug naar de Abadia de Benevivere en beginnen vanaf daar weer aan onze voettocht, gepland tot aan Sahagun. We willen daar 's nachts op de camping gaan staan, kunnen we weer eens lekker douchen, ons scheren, de was doen enz.
Wind, wind en nog eens wind, zo was het vandaag. We zijn er wakker van (mee) geworden.........en van de ooievaars op de kerktoren waar we ongeveer onder geparkeerd stonden. De wind kwam uit het westen en hetgeen betekende dat we de hele dag de wind op kop hadden. Daarbij was ie nog koud ook. Heel terecht dat sommige mensen als eskimo's of sherpa's gekleed zijn. De wind gierde zo erg dat we elkaar niet of nauwelijks konden verstaan, vervelend en ook best een beetje deprimerend.
Vanmorgen zijn we om 08.00 uur vertrokken uit Villalbilla naar Itero de la Vega. Een wandelroute door vrijwel allemaal open vlakten en vandaag langs enkele dorpen, waar niet echt veel te beleven viel. Zelfs Rob, die uiteraard een andere route volgt, had moeite om zijn inkopen te kunnen doen, omdat er geen of weinig mogelijkheden waren.
Halverwege de dag hadden we afgesproken met Rob voor de lunch, ergens in de buurt van Iglesias. Om 17.30 uur kwamen we aan in Itero de la Vega. Dat we vandaag 46 km gelopen hebben was wel buiten berekening. Per ongeluk hebben we ons laten verrassen door een foutief vermelde afstand in ons naslagwerk, dat scheelde 5 km. De afstand die we vandaag gelopen hebben is niet het gevolg van het feit dat we steeds beter gaan, maar door een foutje. Morgen gaan we echt voor de geplande afstand van ongeveer 35 km en dat er geen foutjes meer in onze papieren zijn. Morgen, met 35 km, beschouwen we min of meer als een rustdag!!!!!.......grapje.
