Ik zie dat je in een hoekje kruipt,
die traan die over je wang druipt.
Het grote verdriet in je ogen
en ik ben hier om de tranen te laten drogen.

Ik zal bij je blijven,
zal proberen de rottigheid te verdrijven.
Maar meer als woorden heb ik niet
als je zelf geen uitkomst meer ziet.

Ik zal praten met je de hele nacht,
ik zal blijven tot de pijn is verzacht.
En morgen als je ogen weer open gaan
zal je anders in het leven staan.

Ik zal je helpen,ik wil je steunen
omdat jij iemand nodig hebt waarop je kan leunen.
En dan moet je zelf de eerste stap weer zetten
en alleen nog maar proberen op de toekomst te letten.

Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen
het bloedend verdriet te stelpen.
En mocht je nog eens verdrinken van pijn
weet dan dat ik er altijd voor je zal zijn.