OCMW- en gemeenteraadslid Halle, Provincieraadslid Vlaams-Brabant
10-09-2007
Erik De Bruyn gesteund door Antwerps district als kandidaat-voorzitter
Dit weekend werd Erik De Bruyn door de Antwerpse afdeling voorgedragen als kandidaat-voorzitter voor de sp.a. Hij zal het duel moeten aangaan met Caroline Gennez. Het feit dat er zich een tweede kandidaat profileert moet sterk worden toegejuichd, want dat versterkt alleen maar het democratisch gehalte. Ook de boodschap die zo wordt meegegeven aan de huidige partijtop over de manier waarop zij Caroline naar voren had geschoven is een niet mis te verstaan understatement. Voor heel wat militanten was de wijze waarop "not done". Ik wens dus proficiat te wensen aan Erik De Bruyn dat ook hij kandidaat-voorzitter is. Op zijn minst opent hij daarmee een debat in de partij en laat hij de huidige en toekomstige partijtop nadenken over hoe het met de sp.a verder moet. Dat alleen al juich ik toe. Of ik voor Erik of voor Caroline ben laat ik buiten beschouwing, want doet hier niets ter zake. Laat ons stellen dat ik blij ben met de huidige gang van zaken. Wat me echter de angst om het hart doet slaan is dat heel wat strijdlustige reacties van aanhangers van Erik er volgens mij wel over zijn en dat de proclameerders ervan blijk geven van hun gelijk op een manier dat er geen ander gelijk bestaat. Met elkaar de huid vol te schelden kan men geen partij (terug) opbouwen. Met alle bruggen op te blazen geraken we gewoon niet aan de overkant. De vraag die ik dus stel is: "of Erik voorzitter zal worden van alle socialisten? Ook van die "salonsocialisten" dus."
Dat er iets mis is met de opdracht die leerkrachten en co wordt opgelegd is duidelijk.
Veel te veel dingen worden bedisseld boven de hoofden van de leerkrachten en de directies.Vaak door mensen die geeneens pedagogische ervaring hebben, laat staan voor de klas hebben gestaan.
Het gaat er niet meer om of de leerkrachten hun kinderen iets bijbrengt.De inspectie vraagt niet naar leerstof, maar naar eindtermen.De dingen die de kinderen moeten kunnen op het einde van een cyclus.Als die dan van tevoren op papier staan is dat administratief in orde en of er in de praktijk iets mee gebeurt vraagt niemand zich af.
De leerkrachten weten ook niet meer hoe het officieel moet. Plots komen er nieuwe inzichten en regels die van bovenaf worden opgelegd.Pedagogische begeleiders en inspectie geven tegenstrijdige richtlijnen.Pedagogische begeleiders en pedagogische begeleiders geven tegenstrijdige informatie.
De balans is doorgeslagen.Leerkrachten moeten zich voortdurend verantwoorden.Ik ben in principe niet tegen verantwoording, maar het is geen garantie voor kwaliteit.Op papier bewijs je wat je wil.
Tegenwoordig staat de kwantiteit van de administratie gelijk aan de kwaliteit ervan.
Nochtans krijgen we steeds van overal de boodschap dat we dénken dat deze administratie nodig is.En toch
Veel van die zaken zijn nutteloze administratie om in orde te zijn.Meestal dragen ze echter niet bij tot de hoofdtaak van het onderwijs, laat staan aan de kwaliteit ervan.
Eigenlijk evolueren we zo, dat goed onderwijs in de illegaliteit gebeurt.Er zijn zoveel regels en betuttelingen dat je ze wel moet ontwijken indien je een kind echt wil helpen.
Vaak kunnen we onvoldoende flexibel aan de problemen werken.
Lesgeven is enthousiasme overbrengen, soms maar voor een vak, maar ook en vooral voor een vormvan denken.Het werk van idealisme.
Al deze regels en eisen werken als een domper daarop en kelderen algauw het enthousiasme van nieuwe leerkrachten.Je moet een beetje buiten de lijntjes kunnen en durven kleuren in het belang van de leerling.Een school is immers geen perfect gestroomlijnd klassiek orkest, maar een rockband waar leraren ook in zachte anarchie kunnen werken en resultaten bereiken.
Een goede school is immers een school waar je kind zich in de eerste plaats goed voelt.
Daar gaat het uiteindelijk om.
Elk kind heeft zijn talenten.Aan de het onderwijs om ze te ontdekken en ze te ontwikkelen.Soms moet je dan ook theoretische inhoud weergeven en nog eens echt les geven.
Een les moet echter in de eerste plaats interessant zijn en de kinderen boeien.Op het einde van de rit moeten de leerlingen veel opgestoken hebben, door zelfstudie, maar ook door overdracht.Tegenwoordig echter mag alles enkel maar leuk zijn.Geschiedenis moet thematisch gebracht worden, zoals over kleding of vervoer, liefst met debatten in alle talen.Voor mij is geschiedenis, en niet alleen geschiedenis maar ook taal bijvoorbeeld, een maatschappelijk gegeven dat je moet kunnen plaatsen is een sociaal en historische context.Pas dan kan je begrijpen waarover het gaat.Maar alles wordt versnipperd en er moet variatie zijn.Je kan met kinderen echter pas thematisch werken als ze een basiskennis hebben.Leerkrachten zouden hun cursus moeten kunnen ontwikkelen op basis van hun eigen persoonlijkheid, niet op basis van dat ene handboek dat de inspectie vraagt.Hetzelfde handboek, hetzelfde examen voor iedereen, zo werkt het niet.Horizontale en verticale doorstroming, het stokpaardje van de inspectie tegenwoordig.
In de praktijk wordt de vrijheid van de leerkracht erg beknot.Men weigert te zien dat eenzelfde doel bereikbaar is via verschillende wegen.Net dat wat de leerlingen moet bijgebracht worden.
Het lijkt wel of van leerlingen geen inspanningen meer mogen worden verwacht.We mogen ze zeker niet bruuskeren.
Lichtje aan het eind van de tunnel is dat minister Vandenbroucke werkt met zogehete proeftuinen.Via deze weg wordt er wel geluisterd naar de basis. Zo blijkt dat sommige vernieuwingen in de praktijk niet te realiseren zijn.
Een ander probleem is de ouders.
Om niet-gemotiveerde ouders te bereiken ontbreken de mogelijkheden. Het ironische is dat je op het einde van het jaar je op papier goed kan bewijzen dat je heel wat inspanningen leverde, maar de ouders niet meewilden.Zo primeert de administratie weer op de leerling.
Men gelooft ook teveel in de absolute keuzevrijheid van de leerlingen en ouders, terwijl leerkrachten vaak zien dat fouten zich blijven opstapelen.Na rijp beraad beslissen leerkrachten dat bepaalde studiekeuzemogelijkheden niet geschikt zijn voor bepaalde leerlingen.Beslissingen die ouders gewoon naast zich kunnen neerleggen.De middelen zouden moeten bestaan om met objectieve criteria deze beslissingen te toetsen en dan onbespreekbaar uit te voeren.
De eindconclusie luidt dat alle uren die aan die papieren opgaan niet aan de leerlingen kunnen worden besteed.
Of we stellen minder eisen en we bouwen in de evaluatie leuke en gemakkelijke dingen in zodat ze toch wat punten kunnen bekomen en slagen.Want anders moeten we overal gaan verantwoorden waarom de leerling niet slaagt.
Er zijn altijd leerlingen geweest met leermoeilijkheden, maar nu worden ze opgespoord. Zo kunnen we inderdaad leerlingen begeleiden die vroeger uit de boot vielen.Dat is een winstpunt.Zo leren andere leerlingen ook omgaan met diversiteit en leren ze aanvaarden dat voor anderen soms andere maatregelen gelden.Dit veroorzaakt echter twee problemen.De school steekt er veel meer uren in dan ze van het ministerie ervoor krijgt en andere leerlingen krijgen daardoor niet de begeleiding waarop zij recht hebben.Ik zie het spanningsveld tussen het leerrecht van een hele klasgroep en dat van de individuele zorgleerling steeds maar toenemen.Als leerkrachten meer ondersteuning krijgen is dat misschien op te lossen want nu kom alles neer op vrijwillige inzet.
Een probleem is wel dat we geen opleiding hebben om zorgleerlingen te begeleiden.Van de pedagogische adviseurs moet je ook geen ondersteuning verwachten want ze spreken elkaar tegen en weten zelf niet wat er eigenlijk moet gedaan worden.
Nee, de school moet die bijkomende opleiding verzorgen en betalen.
Er worden ons een heleboel zaken opgelegd, maar in de praktijk moeten we het zelf zien te redden.We moeten meer mogelijkheden krijgen!
Deze tekst geeft mijn persoonlijke mening weer en is gebaseerd op een interview met een aantal leerkrachten in Knack van eind augustus.
De regeringsformatie blijft maar aanslepen. Sommige mensen zeggen dat dit niet uitzonderlijk is. De langste regeringsformatie (Martens VII) duurde zelfs 148 dagen. Maar gedurende die periode werd er wel gediscussieerd en vooruitgang geboekt. Dat kan je over de huidige besprekingen niet zeggen. En hoe komt dat?
Als je de regeringsformatie niet meemaakt, kan je uiteraard niet zeggen waarom de gesprekken precies zoalng duren. Een aantal dingen maken ons anders wel duidelijk waar de problemen zich situeren. Blijkbaar willen een paar onderhandelaars niet tot een vergelijk komen. Sommige onderhandelaars zijn het niet waard politicus te zijn vermits ze met zichzelf bezig zijn en niet met de maatschappelijke opdracht die een politieker wordt opgelegd. Een ander probleem is dat er niemand deelneemt aan de onderhandelingen die deze formatie kan leiden. Iemand die zijn wil een beetje oplegt of minstens de gesprekken in een goede richting kan sturen zonder de belangen van anderen minstens gedeeltelijk te vrijwaren. Mensen als Vandelanotte of Verhofstadt. Het feit dat Leterme geen belangrijke dossiers op de agenda plaatste en maar wat aanpalaverde zal niet vreemd zijn aan het wantrouwen tussende onderhandelaars. Deze onderhandelingen zullen dus nog een tijdje duren. Waar men uiteindelijk naartoe zal gaan is nog niet duidelijk; maar ik voorzie een drastische verandering die geen enkele partij gepland had voor de verkiezingen van 10 juni l.l.
Ik voorspel dat we naar een nieuw België evolueren. België zal nog bestaan, met een koning(in) aan het hoofd; maar België zal echter bestaan uit twee deelstaten die onafhankelijk van elkaar zullen functioneren. Of de geldtransfers naar Wallonië daarmee zullen stoppen is echter nog maar de vraag. Vlaanderen heeft er alle belang bij dat Wallonië niet faïet gaat vemits het onze eerste handelspartner en dus ook ons grootste afzetgebied is. Een evolutie zoals hierboven beschreven zou weliswaar de contrasten die nu heersen betreffende het (eigen)belang van de federale politiekers neutraliseren, maar of wij daar beter van worden, is een vraag die we nu eigenlijk nog niet kunnen beantwoorden. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen en men moet zich hierover goed bezinnen. Feit is wel dat de situatie zoals we die nu kennen blijkbaar niet meer houdbaar is.
Gisteren 2 juli had het eerste Stroppenconcert plaats. Paul Michiels. Bijsterend veel volk was er niet. Het weer zal daar wel voor veel tussenzitten. Na de kleine klachten en de boodschap die we doorgaven aan gemeente en organisatie was het afwachten of onze acties effect zouden hebben. En wat blijkt? Er waren opvallend minder auto's in de Gezellestraat en de Devlemincklaan. Ook de brommertjes hebben we minder gehoord. Of het wildparkeren in de omliggende straten verminderd is, weet ik nog niet, maar ik ga eens rondvragen. Vanmorgen waren de 'mannen van de stad' zwerfvuil aan het ruimen. Blijkbaar wil de gemeente haar goede wil laten zien. We juichen dit uiteraard alleen maar toe. Blijkbaar heeft de boodschap die we de wereld instuurden zijn effect niet gemist. Hopelijk kunnen we de komende weken, en vooral wanneer het goed weer is, deze positieve trends verder zien evolueren. Ik wens in alle geval iedereen (buurtbewoners, gemeentediensten, organisatie en politiekers) nog eens te bedanken voor de inzet om de stroppenconcerten voor iedereen aangenaam te houden.
Op vrijdag 29 juni is er een eerste congres van sp.a waarbij men zal proberen een analyse te vormen over de voorbije verkiezingen.Er werd aan de lokale partijen gevraagd hun bevindingen te noteren. Hieronder lees je wat ik ervan denk.Laat ons duidelijk stellen dat ik vin dat de sp.a. schitterend werk heeft geleverd.Het belet evenwel niet dat we misschien een paar fouten hebben gemaakt.Daarover gaat deze korte analyse, puur geschreven vanuit een buikgevoel.Het gaat maar over 1 aspect, uiteraard is de verkiezingsnederlaag niet tot dit ene te beperken, maar dit zou ons op deze blog te veel doen afwijken van de bedoeling ervan.
Een belangrijke reden die ik blijf horen van veel mensen is dat de sp.a geen voeling meer heeft met haar echte achterban. De thema's die naar voren worden geschoven als belangrijk zijn niet de thema's die het belangrijkst zijn voor de socialistische kiezer. Werk(loosheid), gezondheidszorg en pensioenen zijn de dingen waar de mensen van wakker liggen. Thema's als het klimaat vinden de mensen wel belangrijk en ze vinden ook dat eraan gewerkt moet worden, maar de mensen vinden dat de core-business van de socialisten socialere thema's moeten zijn.
Het is mooi om de partij van iedereen te willen zijn, maar daardoor verliezen we de socialisten die socialist stemmen om de socialistische thema's.
De socialisten richten zich op vooruitstrevende mensen met analoge thema's, en terecht, maar de thema's zijn gericht op te kleine doelgroepen die we ook in andere partijen terugvinden .
We moeten proberen terug 'socialer' te zijn.
Het is geen schande om een 'klein manneke' te zijn.
De partij komt nu alleen nog over als een partij geleid door professoren die even gaan bepalen hoe de kleine mens moet leven, zonder iets aan de noden van de kleine mens te doen, zonder naar hem te luisteren. Of dat al dan niet zo is laat ik buiten beschouwing, want ik vind dat er wel een aantal van die dingen gerealiseerd zijn, bv maximumfactuur en kosteloosheid in het onderwijs; feit is dat de perceptie bij de kiezer zo is.
Het aantrekken van de hedendaagse vooruitstrevende middenklasse is goed, maar het is een zwevend kiespubliek.
Met dit betoog wil ik niet zeggen dat er slecht gewerkt is, want de dingen die sp.a realiseerde zijn belangrijke dingen, die hun impact hebben op het leven van iedereen. Maar ondertussen laat men de kiezers met hun reële problemen wat in de kou staan.
Misschien is het goed om naast de 'wereldverbeterende' verwezenlijkingen, wat meer aandacht te besteden aan de dagelijkse, sociale problemen van de gewone werkende mens.
We kunnen niet blijven uitleggen dat er geen migrantenprobleem is aan mensen die in de buurt van het Domein van Huizingen wonen, we kunnen niet blijven uitleggen dat er geen economische problemen zijn wanneer de mensen steeds meer moeite hebben om hun facturen te betalen,...Men moet ze wel in de juiste context kunnen plaatsen.
We richten ons gewoon tot een te beperkte groep mensen. "Iedereen" was de boodschap, enkelingen waren het doel. Dat moet veranderen.
"Het socialisme zal gezellig zijn, of zal niet zijn "(Steve Stevaert), is een achterhaalde boodschap. "Het socialisme zal reëel en op straat zijn, of zal niet zijn", lijkt mij veel noodzakelijker.
We worden met de ene analyse na de andere over onze verkiezingsnederlaag om de oren geslagen. In De Morgen stonden er zelfs 10 redenen, en toegegeven niet helemaal onjuist. Het is natuurlijk gemakkelijk om vanaf de zijlijn en na afloop commentaar te geven, want als het toch allemaal zo goed geweten is, waarom werden deze analyses, op een enkele na, dan niet op voorhand meegegeven? Patrick Janssens, u allen wel bekend als ex-voorzitter, ex-reclameman en huidig burgemeester van Antwerpen, heeft de opdracht gekregen om alles rustig en zeer cru te analyseren, zonder iets te sparen. Laat ons daarop wachten.
"We lijden een zware nederlaag", zegt Johan Vande Lanotte. We gaan nu rustig analyseren wat er fout is gegaan. In ieder geval laten we onze kop niet hangen. Vandaag beginnen we opnieuw". "De kiezers wilden ons recept niet. Ze wilden iets anders. We hebben de kiezers dus niet goed begrepen. Dat is een fout die we zelf gemaakt hebben. We gaan nu rustig analyseren wat de redenen zijn van onze nederlaag", zo vertelt de partijvoorzitter.
Het duurde even voor ik was bekomen van de verkiezingsuitslag. We wisten dat sp.a tegenover de vorige federale verkiezingen van 2003 zou verliezen omdat we toen een historisch goede score hadden gehaald. De slag die we echter gekregen hebben was ongekend en vooral onverwacht. Nochtans is de sp.a de enige partij die zijn programma de voorbije 8 jaren had kunnen realiseren. Dat zijn mijn woorden niet, maar die van een prof van de KUL die een studie had uitgevoerd over de regering. De mokerslag is iets te groot. Het is even bekomen. Schuldigen gaan zoeken ligt niet in onze aard. Maar naar oorzaken zoeken is onze plicht.
We zullen uiteraard in de eerste plaats in onze eigen boezem kijken, maar er moeten toch nog externe factoren zijn ook. Dat ook open VLD acheruitgaat is een teken aan de wand. Samen delen we in de klappen voor 8 jaar paars. Het waren nochtans 8 goede jaren, tot spijt van wie het benijdt en van wie het tegenovergestelde probeert te verkondigen. Het extra verlies kan ook gelinkt zijn aan het feit dat socialisten in dit land blijkbaar voor de bevolking allemaal dezelfden zijn. PS of sp.a? Eén pot nat. Nochtans is dat helemaal niet zo. Men mag gerust zeggen dat na de Agusta-affaires van 20 jaar geleden, de sp.a een vernieuwing heeft doorgevoerd en geëvolueerd is tot wat ze nu is. Een progressieve, rechtgeaarde, eerlijke partij die zich inzet voor iedereen. Zo niet bij onze Franstalige tegenhangers de PS.
De doelgroep van de Vlaamse socialisten is iedereen. Iedereen moet van de genomen beslissingen beter worden. Ik weet dat dit niet mogelijk is in de praktijk, maar het moet in ieder geval worden nagestreven. Je enkel richten tot een specifieke doelgroep, zoals bedrijfsleiders, ecologisten, christenen of islamieten, nationalisten,... is uit den boze nu de globalisering steeds meer een feit wordt.
Onze voorzitter heeft zijn conclusies reeds getrokken, we moeten verder zonder hem als voorzitter. Ergens heb ik begrip voor zijn beslissing. Als voorzitter probeer je je ploeg naar een overwinning te leiden. Als de mensen dit niet accepteren, moet je de boodschap en de verpakking wat veranderen. Aan de inhoud wordt echter niet geraakt! De sp.a is een partij die, ook nu we afgestraft werden, door anderen opgeëist worden om mee te regeren. Waarom? Omdat ons programma, en zeker het sociale luik, zó goed is en iedereen kan bekoren. Daarom.
Daarom ook dat bij de volgende verkiezingen een wederopstanding van de sp.a noodzakelijk is. We zullen u overtuigen van de noodzaak en van het goede van sp.a. Tot dan, gaan we hard werken.
Vandaag gaan we dan eindelijk stemmen. Als we de peilingen mogen geloven zal het een moeilijke formatie worden vanaf morgen, zeker na de laatste discussies tussen de partijtenoren. Eigenlijk ben ik tegen peilingen. Halfweg een regeerperiode juich ik het toe, maar zeker niet in electorale periode, want eigenlijk is daarmee al een deel van het spel gespeeld en leiden peilingen tot vervalsing van het gedachtengoed en dus ook de democratische verhoudingen in onze maatschappij. Het is alsof je naar een film kijkt en iemand vertelde je reeds de plot, je moet het alleen nog zelf zien. Ik ben er ook van overtuigd dat heel wat mensen zich laten beïnvloeden door de peilingen. Als je ziet dat een of andere partij steeds goed scoort en een andere steeds slecht, waarom dan voor het verliezende kamp kiezen, laat ons gaan voor de overwinnaar. Ik kan niet beamen dat ik dit een juiste manier van kiezen vind, maar heel wat mensen stemmen wel zo. Hoe verklaar je anders die grote verschuivingen tussen partijen steeds weer? In de sperperiode zouden er geen peilingen mogen worden bekendgemaakt. Ik ben ervan overtuigd dat heel wat mensen meer zouden kijken naar de inhoud van programma's of zich zouden laten overtuigen door kandidaten om wie ze zijn, of omdat ze hun programma goed kunnen verkopen. En geef toe, in verkiezingstijd is het daar waar het eigenlijk om draait. De mensen zouden meer hun eigen ideeën zoeken in de partijen en dit zou een veel betere weergave geven van de maatschappij in de politiek. Het afschaffen van peilingen in de sperperiode: ik vind dit het overwegen waard.
In onze buurt stelden we ons de vraag of we een enquête moesten houden rond het zomerse Stroppengebeuren, omdat een aantal mensen met klachten over de brug kwamen.Ondertussen is dit reeds een feit.In meer dan 100 bussen werd de vraag gedeponeerd hoe de omwonenden tegenover de Stroppenconcerten en de zomerfuiven staan en wat eventueel enige wrevel teweegbrengt.
De resultaten zijn fenomenaal. Op een enkeling na is niemand gekant tegen de Stroppenconcerten.Maar er is een hic.Er zij een drietal punten waar wat meer aandacht mag aan besteed worden volgens de buurt.
Stroppenconcerten
Er zijn heel wat klachten binnengekomen in verband met wildparkeren. Ondanks het feit dat in een aantal straten een parkeerverbod geldt en met de auto komen sterk ontmoedigd wordt, parkeren een heleboel automobilisten op en voor inritten.In de Devlemincklaan en de G. Gezellestraat ziet het zwart van de autos, dat terwijl het op die avonden verboden terrein is voor niet-bewoners.
Een ander punt dat naar voren komt is het zwerfvuil, niet zozeer van Stroppen zelf, maar wel van alle flyers die worden uitgedeeld en daarna argeloos op straat en in de voortuinen worden gedumpt.Misschien is er daar een taak weggelegd voor de organisatie of een officiële instantie die ervoor zorgt dat ten laatste s anderendaags alles opgeruimd is.De markt op zaterdag en donderdag wordt toch ooknetjes opgekuist?
Tot slot nog een derde punt.Hoewel de concerten steeds stipt afsluiten blijft er nog heel wat lawaai hangen van huiswaarts-kerende mensen.Vooral de decibelproducerende brommertjes zijn een hinder voor menige slaap.Ook daar vragen we of er wat strenger kan opgetreden worden.
Fuiven
Anders is het gesteld met de fuiven.
Tegen de fuiven is heel wat meer tegenkanting.Vooral het nachtlawaai uiteraard, maar ook het vandalisme en het vele zwerfvuil dat achterblijft zijn een doorn in het oog.Een aantal mensen vraagt dan ook zeer expliciet deze activiteiten af te schaffen.Eén grote activiteit waarbij met zich streng aan opgelegde regels houdt tot daar toe, maar daar moet het dan ook bij blijven.
Met enige tevredenheid kunnen we wel al melden dat de zwaarste fuiven, de Batida de Coco-fuiven, van locatie veranderen, door toedoen van de gemeente.Dit evenement wijkt nu uit naar een minder residentiële wijk, n.l. naar de grens van onze stad, ter hoogte van Aquatadema op de Ninoofsesteenweg.Hopelijk worden er lessen uit het verleden getrokken en zorgt de organisatie voor een betere omkadering.
En nu?
Een aantal klachten hadden we al laten doorsijpelen en leverden dan ook resultaat op.Ook de andere bevindingen laten we geworden, zowel aan Divers, de organisator van de Stroppenconcerten, als aan de gemeentemandatarissen.We haalden reeds de pers met de start van deze enquête en hopelijk kunnen we rekenen op een goed verder verloop.
Vandaag stond ik toch wel perplex. Geen enkele Vlaamse politieke partij zou zichzelf verloochenen. Behalve... Het "Vlaams Belang". En inderdaad zowel het Vlaams als het belang staan, tussen aanhalingstekens,want geen van de twee is blijkbaar gemeend. In Brussel hangen de affiches van de partijen op de aanplakborden, zoals overal. De Franstalige en de Nederlandstalige partijen kleven er naast elkaar, ieder in zijn eigen taal. Zo niet het VB. Zij verloochenen hun identiteit door tweetalige affiches te verspreiden. Uw veiligheid, votre sécurité, stem, votez Vlaams Belang.
Is dat de partij die de Vlaamse belangen verdedigt? Hoe kunnen zij het Vlaamse volk vertegenwoordigen wanneer ze meteen hun jas omdraaien en op een hypocriete manier de stem van de Franstalige kiezer vragen? Op zich is daar niets mis mee, maar wel wanneer je je profileert als een partij die alleen voor de Vlaamse zaak strijdt.. Dit is puur kiezersbedrog. Het eigen partijprogramma verloochenen om zoveel mogelijk postjes binnen te halen. Dit is de platste vorm van politiekvoeren dat ik ooit gezien heb. Ik hoop dat de mensen even nadenken als ze voor het VB willen stemmen en zich realiseren dat het een partij is die niet staat waarvoor ze zegt te strijden. Dat dit pure politieke profiteurs zijn die geen programa willen uitvoeren, die niet instaan voor het belang van de mensen, maar enkel voor hun eigenbelang.
De strijd voor hernieuwbare energie is vaak een strijd tegen windmolens geweest, maar eindelijk kunnen we een belangrijke overwinning vieren in die strijd. C-Power start vandaag de bouw van windmolens op de Thorntonbank in de Noordzee.
Daar is jaren juridisch en politiek getouwtrek aan voorafgegaan, maar nu zijn alle akkoorden en investeringen getekend.
In zee zijn ze nu gestart met de bouw van een gigantisch windmolenpark. Op 5 jaar tijd worden er genoeg windmolens gebouwd om Doel I te vervangen. Met andere woorden: een heuse kerncentrale in zee, maar dan zonder kernenergie.
Het is een van de vele maatregelen die recht uit het sp.a- Klimaatplan komen. Dat plan bewijst dat alternatieve energie werkt: zonne- en windenergie, warmtekrachtkoppeling, biomassa. Zo gaat Callebaut in Wieze chocolade maken en daarbij zijn eigen energie opwekken, op basis van palmolie uit Afrika. Op die manier krijgen we straks niet alleen voor de chocolade zelf, maar ook voor onze energiemarkt dit is Belgisch als kwaliteitslabel. Colruyt bouwt zijn eigen windmolens voor zijn eigen energieproductie. En we koppelen propere stroom ook nog eens aan ontwikkelingssamenwerking. Op basis van zulke ontwikkelingen kunnen we de kerncentrales Doel I en II en Tihange I zonder problemen en zoals gepland sluiten. Je kunt het zelf nakijken op onze nieuwe website www.properestroomwerkt.be.
Na ons de zondvloed. Dat scenario blijven voorstanders van kernenergie hardnekkig verdedigen. sp.ais daartegen. De eerste wetenschapper die een oplossing heeft voor het probleem van het kernafval moet nog geboren worden. Wij mogen de toekomstige generaties niet opzadelen met een hoop gevaarlijk afval waar niemand een oplossing voor heeft. De kerncentrales gaan één voor één dicht. Dat is in een vorige regering al beslist. sp.a komt daar niet op terug. Maar opgelet: het angstbeeld van mensen die zich blauw betalen aan propere energie zorgt voor onzekerheid bij investeerders. Vroeger had Vlaanderen een voorsprong in de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen, nu dreigen we op achterstand te geraken. Investeerders komen niet over de brug als er geen gaten in de markt vallen en de hele energievraag ingevuld blijft worden door aftandse kern- en steenkoolcentrales. Die heilloze weg moeten we verlaten. Kernenergie is het verleden. Hernieuwbare energie de toekomst.
Opvallend intussen in de politieke discussies over energie is dat de tegenstelling tussen links en rechts nog zeer actueel is. Je krijgt een verhaal van een gigant die de markt bezet, kleinere spelers geen ruimte laat en de consument te veel laat betalen. VLD laat liefst betijen en CD&V wil, in het beste geval, wel wat van de superwinsten van die elektriciteitsgigant afromen. Verder dan wat morrelen in de marge komt rechts dus niet. Links stelt tegenover het belang van de producent het belang van de consument. sp.awil met andere woorden een propere en betaalbare energie voor alle gezinnen. En dat kan.
Dat bewijst het voorbeeld van Oostende, waar aan de toekomst wordt gebouwd met een project rond renteloze leningen voor energiebesparingen in huizen. Een gezin zal 10.000 euro kunnen lenen, en met het geld dat het gezin uitspaart op zijn energiefactuur kan het de lening terugbetalen. Op de manier betaalt de ontlener 0 euro intrest. Oostende trekt 250.000 euro uit voor het project. De stad kan daarvoor lenen tegen 2 procent uit een federaal fonds gespijsd door de winsten van Electrabel. Misschien wordt dat wel de belangrijkste discussie. Iedereen is vóór energiebesparing. sp.a is wel de enige die vindt dat de monopolisten moeten meebetalen, CD&V en VLD willen dat niet. Goed om te weten.
bertrand.demiddeleer@vooruit.org *12 juni 1971 *Halle *Papa van Sheldon *Gemeente- en OCMW-raadslid Halle *Provincieraadslid Vlaams-Brabant *Lid provinciaal bestuur Vooruit *Lid commissie Ruimte Vlaams-Brabant * Lid Vlabinvest *Lid Party of European Socialists (PES) *Lid dagelijks bestuur HVV-Halle *Lid algemene raad van de socialistische mutualiteiten Vlaams-Brabant *Afdelingscoach Vooruit *Houdt van het leven in het algemeen; van zijn gezin, carnaval Halle, DJ'en, Halle, tennis, mooie dingen en het leven.
agenda
Activiteiten van Vooruit en aanverwante organisaties
Je wil de nieuwsbrief ontvangen in je mailbox?
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Word lid!
Omdat socialisten nodig zijn voor uw gezondheidszorg, uw pensioen, uw koopkracht, voor onze jongeren en nog zoveel meer. Steun ons en word lid. Surf naar: https://www.vooruit.org/registreer
