Vriend. We hebben het gemaakt. Vriendschap gebouwd. Liefde. En nu, wanneer de zon enkel ironisch schijnen kan, maken we het weer. Opnieuw en opnieuw. Vriendje. We hebben het gemaakt.
24-06-2010, 11:51 geschreven door BerniceBernice
18-05-2010
Hennelel
Wat is het, dat me doet denken over één keer met jou dansen onder de manenschijn. Laat me jouw ridder zijn Wat is het dat me doet dromen over een leven met jou zingen op een groot festijn. Laat me jouw jonkvrouw zijn
18-05-2010, 23:00 geschreven door BerniceBernice
13-05-2010
Michaël
Michaël, jongen. Het is vreemd. Het leven is vreemd. Bizar. Ik ben zo geëmotioneerd. Door jou. Door de wereld. Je doet me denken. Lang en diep. Gedachten blijven draaien. Net zoals de aarde dat doet. (maar dan anders)
Michaël, jongen. "alle sterren zijn aan het verdwijnen maar probeer je geen zorgen te maken op een dag zal je ze terug zien.."
Stop crying your heart out.
13-05-2010, 15:27 geschreven door BerniceBernice
28-04-2010
ik heb het gehad
Ik heb het een beetje gehad. Niet met vriendjes nee. En liefde is er ook nooit teveel. Maar verdorie, ban alsjeblief die groepswerken van de wereld.
Mijn hart is droef en triest. Zelfs toekomstige sociaal werkers kunnen niet eens samen een groepswerk maken. Waren wij geen boegbeeld voor samenwerking? Met zijn allen naar een doel werken, een oplossing? Duidelijk niet. Dank je wel Artsesis om mijn kijk op sociaal werk grondig te verneuken.
28-04-2010, 23:46 geschreven door BerniceBernice
Placebo
Like the naked leads the blind. I know I'm selfish, I'm unkind. Sucker love I always find, Someone to bruise and leave behind.
-Placebo-
28-04-2010, 23:38 geschreven door BerniceBernice
13-04-2010
Outside
And you, you bring me to my knees...Again
All the times that I could beg you please....In vain
All the times that I felt insecure....For you
And I leave my burdens at the door
De dag begon al goed. Veel mensen die gingen komen konden niet meer komen, zodoende dat we nog maar met zn vieren overschoten. Maar oké, vier is goed. Ideaal bleek op het einde van de dag.
We werden gedropt aan in de buurt van Klein Brogel, enkele kilometers van de omheingsdraad (die we vanaf nu dé draad noemen.) Al snel deelden we ons op in groepjes van zes en verdwenen we in het bos. (Even vermelden dat wij een heerlijk groepje hadden. Lieve, Nadia, Gilles en ik werden vergezeld door bomspotting-die-hards van 59 en 67 jaar oud!!)
De honden blaften ons weg van dé draad, de politie te paard gaf ons gezonde spanning en de helikopter boven ons hoofd liet ons weten dat we niets verkeerd moesten doen. Maar het deerde ons niet. Door onze die-hards wisten we dat de politie die voor dé draad stond niet veel kon doen. Dus picknickte we gezellig en provocerend voor de militairen en hun draad.
Maar dan kwam het langverwachte moment: één voor één vonden we ons een weg over de omheining. Nadia, die vanaf nu onze held is geworden, was de eerste die vol goede moed over de omheining vloog, één seconde kon juichen en meteen daarna werd gearresteerd. Als een zeehond lag ze in de modder. Best grappig.
Al gauw volgde Lieve, Peter (59 jaar) en ik hen op. Gevolg door een stel Gentenaars en Brusselaars die zich bij ons hadden gevoegd. Leuk allemaal. Tot wanneer we met onze handen achter onze rug gebonden allemaal met onze buik op de grond en gezicht in het zand moesten gaan liggen. je tijdsbesef verdwijnt volledig, je ligt daar, niets te doen. Bewegen mag niet, spreken mag niet. Enkel ademen en liggen mag. En die militairen maar lachen met ons..
Vervolgens hebben Lieve en ik, samen met nog een 100-tal andere mensen, twee uur buiten in de regen gestaan. Buiten het allemaal 'ondergaan' kon je weinig doen. Pogingen om het warm te krijgen mislukte elke keer, maar de sfeer was er. Iedereen was gelukkig en blij.
Na twee uur regen voel je je als een garnaal, dus groot was ge vreugde toen we eindelijk binnen in de kazerne mochten. We vonden Nadia en Gilles meteen terug, en de sambamuziek maakte je warm vanbinnen. ik hield van de mensen, van de sfeer, van alles. Eventjes hoopte ik zelfs dat de kernwapens volgend jaar nog steeds in Kleine Brogel lagen, zodat we nog eens konden bomspotten.
Bomspotting 3 april 2010, Een dag om nooit meer te vergeten.
04-04-2010, 00:00 geschreven door BerniceBernice
02-04-2010
Keller
"The best and most beautiful things in this world cannot be seen or even heard, but must be felt with the heart."
-Hellen Keller-
02-04-2010, 06:30 geschreven door BerniceBernice
28-03-2010
Nadia
Vrienden. Ik hou van hen. Echt, onnoemelijk veel, ik zou niet kunnen zonder hen. Maar, sommige zijn niet zoals andere. Zo ook Nadia. Ik probeer mijn best te doen om niet cliché te klinken, maar het is zo moeilijk. Zij is meer dan mijn beste vriendin. Meer dan mijn bloodbrother, soulmate. Zij is Nadia, the one and only. En ik geef om haar, zoals ze is.
