De weerberichten voorzagen een snikhete dag. Dus maar op tijd vertrekken. Om kwart voor 7 zaten we al op de juiste route richting Vaison. Het begin was zeer licht oplopend en het was nog aangenaam fris . Om 8 uur in Chabeuil aten we een broodje terwijl de marktkramers zich installeerden op het gezellige pleintje. Nu waren we gewapend voor de vele hellingen en cols. Het mooie en groene van de Drome werd duidelijk zichtbaar. In Crest nog een korte tankpauze voor we aan de col pas de Lauzun begonnen. 8 km klimmen 5,7,8% gelukkig zorgden de vele bomen voor voldoende schaduw. Het wegdek dat juist hier en daar wat bijgewerkt was zorgde voor een kleverige boel van plakkerige asfalt en steentjes . Slingerend tussen rotsen kwamen we voldaan boven. Na de lange , snelle afdaling kwamen we in Saou . Een beetje te druk vonden we dus verder om in een gezellig restaurantje in Pont de Barret een ravioli of een stukje eend te nuttigen. Klaar voor de volgende klim van een 7 tal km naar Aleyrac . Minder zwaar van percentage maar de brandende zon maakte de klim behoorlijk slopend . Vanaf toen was het vooral dalen langs Taulignan naar Valreas. Daar hebben we de groene weg naar de Middellandse zee verlaten. Via Visan reden we naar Vaison la Romaine . Na 130 km stond ons een geweldig ontvangst te wachten bij "Les amis de Jacqueline". Een met spandoek en vlaggetjes versierde chambre d'hote . Het deed wel wat om na een 1100 km fietsen zo te worden ontvangen. We maakten er een gezellige avond van met het nodige lekkers en kropen voldaan onder de wol. ( niet echt onder de wol want het is hier zeer warm). Nu nog enkele dagen nagenieten vooraleer we met ons Urvannetje terug naar Berlaar vertrekken.
Net aangekomen . Het was een lange rit van bijna 160 km. Veel op en af . We gaan eerst eten . Straks volgt het verslagje.
Groetjes Bart en Edwin
We vertrokken weer rond 7 uur . De ochtend was nog fris maar het leek een warme dag te worden . Na een 15 tal km kwamen we in chazey sur Aine . Daar vonden we een gezellig bakkerijtje waar we een broodje aten en een koffietje dronken. Al snel begonnen enkele pittige klimmetjes elkaar op te volgen . Alles ging vlot tot we merkten dat we niet meer op het juiste parcours zaten. Enkele hellingen en kilometers om gereden zijn we terug op het juiste pad geraakt. De tocht bleef enig mooi. s'Middags was er een feestje in het kleine dorpje Faramans. Buffet voor de plaatselijke bevolking. Gelukkig mochten we bij aanschuiven en waren onze magen weer bestand om wat kilometers af te malen. Na nog een laatste drankje op een terrasje in Romans sur Isere bereikten we rond 7 uur ons hotelletje in Bourg de peage. De tocht die toch 160 km lang was en gekruid was met heel wat hellingen had ons een aangenaam gevoel gegeven . De benen , rug , hals ... voelden nog steeds goed. Wanneer we ons zitvlak nog eens goed verzorgden , mocht de laatste etappe geen probleem opleveren.
