Elk zijnen goeiendag, Ondertussen al een eindje geleden dat ik nog eens op mijn blog geraakt was, maar hier ben ik dus terug. Ik ben op dit moment terug in Monterrey, eigenlijk van vrijdag al, om Halloween te vieren: bijna iedereen was hier verkleed of geschminkt, ze zijn echt een bitje zot die Mexicanen. Twas nen leuke avond, met een stuk of 3 rockabilly bands. Een heel verschil wel met Oaxaca: Ik ben dus en week naar Oaxaca geweest, een rustige kleine stad in het zuiden van Mexico. Daar ben ik de vrijdagavond toegekomen en gewoon een beetje het centrum verkend. De zaterdag dan maar liefst 6 uur gereden om bands te zien spelen, die eigenlijk suckten, maar wel machtige gasten leren kennen. Ook de snelste knock-out tijdens een optreden gezien: hehe, in 5 seconden was hij gevloerd, wel door nen man of zeven maar toch, een record! De zondag dan teruggekeerd en genoten van de keuken van Oaxaca, het lekkerste eten van Mexico naar het schijnt. De maandag dan een toer gemaakt eerst naar Monte Alban, een Zapoteekse stad van rond 500 voor Christus, echt de moeite om te zien, ik zal proberen hier ne keer een foto te posten. Daarna naar een oude kerke gewist en naar Barro Negro, waar ze nog op een authentieke manier een soorte van stenen beeldjes en al maken. En vaneigenst de trip afgerond met een buffet van al wat je maar kan denken van eten, vree lekker! De dinsdag heb ik dan de eersteklasse bus genomen naar de zee, maar liefst 9 uren en redelijk duur, maar twas zeker wel de moeite. Kben naar het minder toeristische deel van de kust getrokken, naar Puerto Angel, een klein visserdorpke en naar Zipolite. Khad een vree machtig hotel getroffen, met zicht op zee terwijl dat ik aan het ontbijten was, echt geschift. Dan ben ik teruggekeerd naar Oaxaca centrum omdat ik daar mijne vlieger moest nemen. Oaxaca, zeker de moeite als je naast al de hippies kijkt hehehe! Vandaag is het dus de dia de los muertos, straks naar het kerkhof, en vanavond naar een kunsttentoonstelling over de dia de los muertos. Gisteren ook naar een aantal altaars gaan kijken, die de mensen maken voor overleden familie of vrienden. Toch heel anders dan bij ons. De dagen hier zijn echte fiestas en volksverhuizingen, verkleedpartijen en opgewekte muziek, alles tegenovergesteld als bij ons eigenlijk. Ook dat is zeker de moeite om eens mee te maken en te zien!
Voila, jullie zijn nu weer wat meer op de hoogte over wat ik hier allemaal uitsteke!
