Zondagavond. Weer een moment om na te denken over het weekend dat net voorbij is en over de komende werkweek. Als kleine bediende in een zeer groot bedrijf is het leven niet altijd zo spannend. Op de werkvloer ben ik dan ook een teruggetrokken persoon en laat ik de mensen altijd in hun eigenwaarde. Ik geef ze het gevoel superieur te zijn, terwijl ik bij mezelf denk dat ze niet het maximum uit het leven halen.
Aangezien dit mijn eerste blogbericht is, kan ik nog niet te veel vertellen. Ik moet zelf nog afwachten hoe dit me ligt en hoeveel tijd ik over zal hebben om mijn blog te blijven invullen. Het geeft me alvast wel een mogelijkheid om mijn leven te delen met jullie, de lezers, in hoeverre die er zijn natuurlijk
Dus, ik ben bediende, 23 jaar jong, maar helemaal niet onervaren wat het leven betreft. Misschien leid ik mijn leven wel veel te snel, heb ik het leven van iemand die ouder is dan 23, maar ach, ik voel me goed en heb geen spijt als ik iets zou missen. Ik zou het ook niet weten, hé, wanneer ik iets mis.
De bedoeling van mijn blog, is om jullie te doen nadenken over het leven, om vragen te stellen aan mij, om jullie antwoorden te geven. Maar het onderwerp, wat is dat? Het onderwerp is: welk excuus voor welke gelegenheid. Benieuwd?!? Ik begin morgen met mijn blog.
