Dit weekend was een weekend waar ik met gemengde gevoelens op terugkijk. Vrijdagavond was het hier nogal eenzaam. Mijn man was samen met wat collega's een pintje gaan drinken. Niet dat hij niet mag hoor, want zo vaak gebeurt dat niet. Zaterdag heb ik de ganse dag mijn huis gepoetst. Ik was zo tevreden toen alles gedaan was! Een net huis is toch zoveel aangenamer om in te vertoeven. 's Avonds ben ik mijn ma gaan halen. Ze zitten daar thuis zonder elektriciteit dus ben ik het slachtoffer waar ze hun avonden zullen slijten. Hadden ze dan maar de rekening moeten betalen! Maar kom, ze is hier niet zo heel lang gebleven. Even later is mijn vader hier toegekomen en zijn ze naar huis gegaan. Gelukkig maar, want op mijn pa zijn zatte praat kan ik echt niet luisteren. Op zondag ga ik altijd een centje bijverdienen bij mijn neef. 's Middags zijn mijn ouders bij mij thuis komen koken. A ja, anders hadden ze zelf ook geen eten. Dat was wel eens leuk, zo eens niets moeten doen aan het eten. In de namiddag moesten we bij onze jongsten zijn peter taart gaan eten voor die zijn verjaardag. Mijn man is iets later gekomen omdat hij een echte fan is van de veldcross en die natuurlijk eerst wou zien. Toen hij daar was aangekomen, zijn de mannen allemaal samen vertrokken. Daar zat ik dan weer alleen met mijn kindjes. Ik moet zeggen, ze waren weer echt wild. Na een tijdje voelde ik dat ik daar eigenlijk niet echt welkom was met mijn kinderen en ben ik maar naar huis gegaan. Ik heb echt gehuild toen. Soms voel ik mij overal zo buitengesloten! Dit is al zo mijn hele leven, maar ik raak er toch niet aan gewend. Pas op, ze zien mij wel graag hoor. Maar ze beseffen echt niet hoe ze me soms kwetsen met hun uitspraken en gedragingen. Toen mijn man is thuisgekomen hebben we nog eventjes samen in de zetel gezeten en zijn toen gaan slapen. Mijn weekend was weer voorbij en ik heb er eigenlijk niets aan gehad. Hopelijk is het volgende beter!
