Dit prachtig gedicht en mooi plaatje kreeg ik gisteren van Lydie in mijn gastenboekje. Ik was er zeer door ontroerd.
Kom maar onder mijn takken
verschuil je in mijn groen
net zoals de vogeltjes
ook bij mij wel doen
Zoek er maar een plaatsje
mijn arme, lieve kind
Ik ruis voor jou mijn blaadjes
met de lieve zachte wind
Droog de tranen uit je ogen
Vertel het mij maar allemaal
Er is geen boom hier die niet luistert
naar jouw verdriet en jouw verhaal
Is er even niemand anders
die zijn armen om je kan slaan
Leg je armen om mijn stam heen
en laat de tranen dan maar gaan
Hoewel ik niet kan praten
hoor ik wel wat je bedoelt
en ik denk dat voor je weggaat
je m'n troost wel hebt gevoeld
Neem een blaadje van mij mee
Droog daarna je laatste traan
En weet dat er een boom is
die voor jou zal blijven staan
Threes S. Wetting
Bedankt Lydie voor dit mooi gedicht en dat ik het op mijn blogje mag plaatsen.
http://blog.seniorennet.be/tarali/
27-02-2008 om 16:53
geschreven door leona 
|
