Gisteren ben ik voor de eerste maal opnieuw gaan joggen. Dat was lange tijd geleden, wegens een herval. Jawel, ik ben nogal drankzuchtig en dat laat telkens zijn sporen na. Opnieuw leren helder denken, je conditie opkrikken, enzovoort. Werken doen ik niet momenteel. De kunst bestaat erin om mjn dag in te vulllen. 's Morgens ontbijt, douche, koffie, de krant en wat lezen, en mijn dag zit erop. En dan begin ik te piekeren. Over alles en nog wat. Zo snel mogelijk naar buiten is de beste oplossing, maar daar slaag ik soms zelfs niet in. Angst overvalt mij dan. Een onbenoembare angst om de deur uit te gaan. Gevangen in mijn gedachten. Daarom schrijf ik graag. Ik moet hiervoor een oplossing vinden. Joggen is daar één van.
Hartelijk welkom! Dit zijn mijn eerste stappen in de blogwereld. Dus owee, hou u vast, ik moet nog een hele weg afleggen. Hoe dan ook, ik hoop dat u bereid bent om mee te gaan in de wondere wereld van mijn bovenkamer, en er af en toe eens goed kan mee lachen....
Een toevallige ontmoeting.
Er zijn van die gebeurtenissen
die een misplaatste waarheid
in zich verbergen, zoals een dwarrelend
stuk papier dat je betrapt op straat
met daarop de naam van iemand
waarop je kortstondig maar fel
smoor was. Nu, temidden van winkelende koppeltjes
en kinderkopjes die mekaar koosnaampjes toefluisteren,
neemt zij wraak in naam van de liefde.
Dat het één van de mooiste dagen in mei was,
was louter toeval.
DE BOVENKAMER
