Vandaag reizen we door naar het land van de indianen – het Navajo reservaat. We rijden eerst door een desolaat gebied en komen nauwelijks auto’s tegen – wat de natuur alleen maar mooier en spectaculairder maakt. De voormiddag brengen we grotendeels in de auto door – we moeten vandaag ‘slechts’ 180 mile afleggen maar het zijn trage km’s. Uiteraard stoppen we af en toe om te kijken naar diepe kloven, meanders van rivieren etc. We nemen de picnic aan de ingang van het Natural Bridges National Monument. Dat is het volgende park dat we aandoen, waarin 3 natuurlijke bruggen zijn (om naar te kijken, niet om over te rijden) gevormd door de rotsen. Je kan een rondrit maken van 9 mijl en kan naar elke brug afdalen. We beslissen dat te doen bij de 2^de brug. Een leuke afdaling - vrij steil- brengt ons tot op de bodem van de vallei en tot helemaal onder de brug. De terugtocht langs dezelfde weg is niet van de poes – het is dan nl nog altijd even steil ;-) Bezweet maar content dat we toch terug een leuke wandeling deden rijden we verder. We maken de afdaling naar Valley of the Gods – ik weet niet waarom maar deze steile bergpas is onverhard… wellicht om het wat spannender te maken … Dat soort situaties zorgt dan altijd voor de nodige hilariteit in de wagen. Hoe zotter hoe liever ze het hebben…. Laatste bezoek van de dag is Monument Valley dat we eigenlijk morgenvoormiddag echt zullen bezoeken. We rijden tot aan het begin van het visitor center om nog wat bijkomende info mee te nemen en te bekijken wat de bezoekersmogelijkheden zijn. Je kan op onverharde wegen zelf door de valley rijden maar kan dat ook met een jeep. We vinden dat ze er wat zotte prijzen voor vragen 75 dollar per persoon voor een rondrit van anderhalf uur is toch wat overdreven dus beslissen we dat we het met Chevie zullen doen. Dan terug naar het hotel – ons reisagent had ons vooraf verwittigd dat dit het minst comfortabele hotel zou zijn – wegens weinig mogelijkheden hier in de buurt… Aangekomen blijkt dat heel goed mee te vallen . Er is wel geen frigo op de kamer dus moeten we wat inventief zijn en ons drankjes koelen met ijsblokken (die er gelukkig wel zijn). Het is bovendien kraaknet wat altijd het voornaamste is. Het uitzicht vanop ons ‘balkonnetje’ is bovendien heel mooi en om het helemaal leuk te maken kregen we bij de check in een omslag van Penta reizen. Daarin zat een briefje om ons nog een prettig vervolg van onze reis te wensen en een voucher om in het restaurant van een gratis fles wijn te genieten. We konden dat heel erg appreciëren – leuk gedaan! We aten weeral lekker en genoten ook nog een een dessert en betaalden de hele reis nog nooit zo weinig voor onze maaltijd. Aangezien we op voorhand een totaal ander beeld hadden van dit verblijf (we dachten dat hier werkelijk niets zou te beleven zijn) hadden we gezegd aan Henri dat we hier zeker zouden kaarten – dus dat moesten we nog doen na het eten. Na één partijtje chinees poepen hielden we het echter voor bekeken want we waren alle 4 doodmoe. Voor sommige mensen zal het een vreemd idee zijn om op vakantie nog voor 10 uur te gaan slapen – maar hier is het een noodzaak om het vol te houden. De wekker staat morgen al terug om 7 uur.