We zijn klaar om te vertrekken uit San Francisco. We hebben vandaag gebroken met onze Starbucks gewoonte en zijn op een andere wat rustiger plaats gaan ontbijten. De kids blijven wel vasthouden aan de Amerilaanse stuff: brownies & cookies.
Vandaag rijden we tot aan de ingang van Yosemite National park - waar we morgen de hele tijd in vertoeven. Misschien wordt vandaag wel de minst boeiende dag van de hele reis - maar we zien wel. We hebben een kijkje genomen op de site van ons volgende hotel en in elk geval ligt een mooi buitenzwembad daar op ons te wachten - dus misschien genieten we daar dan eens wat langer van.
Vanaf morgen is het elke dag volle bak - dus mag het nu wat rustiger aan ;-)
Lap t is weer van dat ik kan hier niet lang slapen. Aangezien ik vrees dat Bart en de kids het
niet zullen blijven appreciëren als ik ze telkens voor dag en dauw wek, besluit
ik maar wat in de hotel lobby te gaan zitten en wat te internetten. In de
spiegels van de lift merk ik dat mijn gezicht nogal verbrand is van de
fietstocht langs en over het water gisteren en mijn bril staat er natuurlijk
in ;-). Om kwart voor 7 zit hier best al veel volk. Veel enkelingen als ik wellicht allemaal
mensen die minder lang kunnen slapen dan hun kamergenootjes. Na een half uurtje
is ook Arthur daar, met zwemshort aan hij wil naar het zwembad. Terug op de
kamer blijken Henri en Bart nog vredig te slapen ze zullen er deugd van
hebben. Vandaag staat een rondritje gepland met onze Chevie (zo heeft Bart
onze Chevrolet jeep gedoopt). We doen de
46 Mile drive die ons heel wat mooie uitzichten biedt op San Francisco en ons
ook langs een heel groot mooi park leidt. De locals houden hier op zaterdag
blijkbaar pic-nic feestjes speciaal om te zien! In het park waren ook een
aantal grote vijvers op één ervan waren een paar oude mannen met minatuur
zeilboten tegen mekaar aan het racen ze gingen er helemaal in op! Altijd leuk
om zo van die dingen tegen te komen die men bij ons niet doet, dat is nu net
waarom we zo graag reizen. Verder op onze route kwamen we een groter
meertje met eiland tegen waarop men
roeide en met pedalos vaarde. Daar had Henri meteen zin in met mama op het
water, altijd goed voor een portie hilariteit die gasten van mij zijn ook
altijd zo zot, niet te doen! maar het was toch leuk ;-). De rondrit bracht
ons ook langs hele mooie typisch Amerikaanse huizen met hout beslagen en
geschilderd in heel mooie kleuren. We
waren op tijd terug in het hotel om nog een zwembeurtje in te lassen voor het
avondeten. Gisterenavond hadden we zo van Fishermans warf genoten dat we er
terug naartoe wilden voor ons dinertje. Er heerste terug een heel gezellige
sfeer. Wat opvalt is ook dat alle winkels zowel kledingwinkels als
souvenirwinkels hier super lang open zijn zelfs om 10 uur zijn ze nog open.
We zagen oa een winkeltje gespecialiseerd in chocolade 6 dollar (dus +/-4,5
euro voor 100gr brute chocolade .) Henri koos een pizzeria als place to be
waar we alle 4 lasagne aten. De kids mochten 2 avonden op rij kiezen, ik denk
dat we morgen moeten ingrijpen want als je het aan hen overlaat mag het elke
avond wel populair eten zijn ;-). San Francisco hebben we ook weeral gehad
morgen is het een soort door-reis-dag richting Yosemite park we zullen het
morgen best wat rustig houden want daarna staat ons een zwaar programma te
wachten.
Ik heb terug een soort jetlag want om 3.30 uur ben ik
klaarwakker Om 6.30 u kan ik me niet meer houden en doe ik het licht aan om
wat te lezen lap de hele bende wakker natuurlijk! Tegen 7.15 uur zaten we
allemaal in het buitenzwembad op de 16de verdieping. Lekker warm
water en een heerlijke jacuzzi. Mijn mannen zijn het erover eens dat het zo
zijn voordelen heeft een mama die vroeg op is. Na het ondertussen gebruikelijke
Starbuck-bezoek starten we aan een stadswandeling. Het eerste uurtje is wat teleurstellend wat
wil je, als je van NY komt maar hoe verder de dag vordert hoe meer San
Francisco ons kan bekoren. Er rijden hier nog antieke trams uit 1873 cable
cars, een vernuftig kabelsysteem waarmee de trams hier de super steile heuvels van San Francisco oprijden. Mooi om te zien en een belevenis om op te zitten. Met de tram gaan we naar
het fietsenverhuur dat voor ons geregeld is. Het brengt ons bij Fishermans
warf het stadsdeel aan zee wat veel leuker en bruisender is dan de
binnenstad. Dit is ons ding wel. We fietsen langs de baai van San Francisco over
de Golden Gate bridge tot Sausolito (een pittoresk stadje met grote jachthaven) en keren van daaruit met een ferry terug.
Een heel mooie namiddag de sfeer doet wat aan Zuid-Frankrijk denken maar
alles iets hier veel grootser en wijdser, we zijn tenslotte in de USA
everything is big here ;-). We eten op verzoek van de kinderen in een typisch
Amerikaanse tent op Fishermans warf en houden het dan ook bij de clichés
Bart en ik gaan voor fish & chips, de kids voor een cheeseburger. Na even
wachten op de tram blijkt die niet frequent te rijden - we keren daarom terug met de taxi. Volgens mij had de man in kwestie gesnoven want hij haalde
wel heel rare toeren uit ik was niet op mijn gemak tot groot jolijt van mijn compagnie natuurlijk, om één of andere reden vinden zijn het super grappig als ik bang ben. Maar gelukkig zette hij ons heelhuids af aan ons hotel. Henri dook meteen zijn bed in en sliep na 1 minuut geloof ik. Arthur moest zijn connecties op pijl houden en moest dus nog een halfuurtje internetten in de hotellobby. We maken hier lange maar heel leuke dagen!
We zitten ondertss terug op de luchthaven. Gisteren bezochten we het MoMa met zijn enorme collectie hedendaagse kunst. De vijfde verdieping was onze favoriet: Monet, Picasso, Dali, Van Gogh, Warhol, Liechtenstein, ze hingen er allemaal. Ook de architectuur van het museum was best wel de moeite. Daarna trokken we met de metro naar het uiterste zuiden van Manhattan waar we pic-nic'ten en de boot naar liberty island namen. Henri wou heel graag het vrijheidsbeeld van dichtbij zien. Het was een leuk boottochtje dat bovendien een schitterend zicht bood op de skyline van NY. Terug op het vaste land gingen we naar ground zero - daar word je toch wel even stil van. De symboliek is pakkend - in het peperdure NY is de hele ruimte van beide gebouwen vrij gelaten om nooit meer te vergeten wat daar gebeurd is. We zetten onze weg verder via China Town (waar je even vergeet dat je in NY bent - niet meteeen ons ding, we hadden er voor geen geld van de wereld iets willen eten) en Little Italy. We keerden terug met de metro maar konden niet nalaten Time Square met zijn gigantische neon lichten nog eens bij schermdonker te aanschouwen - wat bij henri een heel spontane wawh uitlokte. Drie dagen is te kort om NY helemaal te verkennen, maar we hebben veel gezien, veel gedaan en vooral genoten. De New Yorkers zijn bovendien heel behulpzaam volgens Jacqueline komt dat omdat 50 procent van de mensen immigranten zijn (1ste, 2de of derde generatie). Zij zijn niet vergeten dat ze ook blij waren toen iemand hen bijaankomst wegwijs maakte. Zo vroegen we iemand de weg en nam die man spontaan zijn smartphone om het adres op te zoeken. Tot morgen in San Francisco!
Terug een leuke dag. Gestart met een ontbijt in Starbucks - we hebben the american way of live al goed te pakken ;-)
In de vm dweilden we fifth avenue af en met succes - zowel vangst bij aber crombie als bij holister ;-)
Verder bezochten we nog het station (grootste van de wereld), gingen we op de empire State building (amazone view) en wandelden we op de high lane - een oude spoorweg boven de stad die nu heel tof met groen heraangelegd is. Op dit eigenste moment genieten we van een echte Amerikaanse burger (niet zo'n internationaal voorgedrukte) in een leuk restaurantje. Tot morgen!
In de USA is het gebruikelijk om niet in het hotel te ontbijten. We starten de dag met een ontbijt in een typisch Amerikaans fenomeen - een food court. Om 10 u hadden we afspraak met de belgische journaliste jaqueline Goossens die al 30 jaar in de big Apple woont en werkt. We fietsten met haar de hele dag en ze nam ons mee naar de hotspots maar vertelde ook veel over het leven in new york. soms ging het door hectisch drukke straten maar op andere plaatsen leerden we een verrassend groen NY kennen. Een super boeiende dag! Ook voor Arthur en Henri was het een heel leuke ervaring. We besloten de dag lekker in een restaurant dat aanbevolen werd in het road book. De kids liggen al te ronken op het moment dat ik dit verslagje maak. Moe maar voldaan heet dat dan ;-)
Vlotte reis gehad. De vlucht ging verbazend goed vooruit. Beetje lezen, sudoku, filmpje kijken, beetje slapen. De eerste indruk van New York is super. Typisch Amerikaanse taferelen in central park: oudjes aan het skaten op muziek. Alles is hier in het groot. We kijken alvast uit naar de fietstocht morgen - wordt zeker een hele belevenis! En nu ons bed in. Nog maar 20 u hier maar dat betekent dat het in België al 2 u is en wd waren op om 5.30 u. Arthur en Henri liggen 5 min in bed en slapen al ;-)
