Ik ben gino, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakker.
Ik ben een man en woon in idegem (belgie) en mijn beroep is wegenbouwer.
Ik ben geboren op 14/04/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Categorieën
b@kkers place
mijn fiets thompson antares met centaur carbon
22-08-2010
ritje Waterloo
Wie herinnert zich niet uit zijn schooltijd de geschiedenislessen rond keizer Napoleon en de Slag bij Waterloo in 1815? Ze hebben daar een monument neergezet waar velen onder ons allicht in hun schooltijd nog zijn langs geweest, maar sindsdien niet meer: de fameuze Leeuw van Waterloo. Onze gids Mark had destijds zijn les goedgeleerd want hij kende het heuvelachtig parcour uit zijn broekzak (dikke proficiat).Hierbij enkele fotos van tijdens de rit ,de fotograaf van dienst was onze rudy .
't Is niet vervuilend 't is gezond Overal rij ik met mijn fietske rond Door weer en wind gereden Blijf ik fit in lijf en leden
Soms wind tegen Dan is 't alles geven Met de wind in de rug Zo weer heen en zo weer terug
Met een vaste tred In 't juiste verzet Kilometers malen Rondgedraaid die pedalen!
Met regen is het even balen Ik vraag me af of ik 't wel zal halen Met de warmte van de zon is 't fijn Rustig kijken naar 't landschap in volle zonneschijn...
't Fietske brengt me overal Waar ik wezen moet Fietsen, fietsen, fietsen maar Fietsen, 't doet je goed...
Zoals de titel het zegt de rally van Erpe-Mere is een jaarlijks traditie geworden om zo via de gemeente onze kas nog een beetje bij te vullen .
Met ongeveer 100 man gezamenlijk vertrokken en onder begeleiding van motards werden ook alle kruispunten mooi afgezet, we voelden ons even prof. De samenkomst en officiële start voor de 65 kilometer bepijlde rit wordt gegeven om 8u15 aan café 't Hoefijzer op de Langemunt in Aaigem.
De klokken luiden in Burst 8.30u dus tijd om ons opgang te trekken .Onze voorzitter gidste ons door de regio om en rond ninove ,eens in Neigem kregen we een ferme plonsbui over ons geen maar geen nood wij voelen ons echte Flandriens .Tot we richting Zandbergen reden waar onze trouwe luitenant (De Wim) ons attent op maakte van een verkeersdrempel,op dit moment komt hij in zo een voeg terecht van het betonnen wegdek en schuift onderuit . het mocht niet baten want hij kon niet meer verder kreunend van de pijn lag hij daar, onder tussen waren er 2 mensen gestopt 1 was een verpleger en 2de was een dokter waar onze dank voor. Dus hebben we een wijze beslissing genomen en de 100 gebeld.
Er werden gelukkig geen breuken vastgesteld maar De Wim moet een dag in observatie blijven de eerste 12u zijn belangrijk omdat hij ook op zijn hoofd is gevallen.
Zo zie je maar de helm geeft zijn nut terug nog eens bewezen want die was gebroken door de val.