Het kaartje is goedgekeurd en ligt klaar bij de drukker. We moeten enkel nog bellen met de last minute gegevens en that's it!
Na lang zoeken en prijzen vergelijken is de knoop doorgehakt ivm de geboortegeschenkjes. Het zal weer iets helemaal anders zijn! Nu nog bestellen en in elkaar steken!
Het kamertje staat ook al zo goed als klaar! Dankzij de hulp van Caroline staat het bedje én de verzorgingstafel ook al in elkaar.
Vanavond onze eerste sessie van de zwangerschapsbegeleiding achter de rug. Blijkt dus dat ik één van de weinige mama's ben in de groep die vrolijk en blij zwanger is zonder al te veel kwaaltjes.. Na het 5de koppel die vertelde dat het niet allemaal super verlopen was tot nu toe, dat ze niet op een roze wolk liepen,... durfde ik bijna niet meer zeggen dat ik WEL op die roze wolk liep! Uiteindelijk hebben we van de vroedvrouw wel een goede uitleg gekregen over de mogelijke onderzoeken tijdens de zwangerschap, welke waar voor dient enzo. Hopelijk gaat het met onze groepsgenoten iets beter volgende week!
Bezoekje nummer 6 ging weeral goed. Het weegt nu 1050g en is 34cm groot. Alles dus nog volgens de standaardnormen, niet groot of niet klein . Volgende keer moet ik een spuit krijgen omdat ik rhesus negatief ben en kristof rhesus positief. Je weet maar nooit he! én ik moet ook bloed laten nemen voor de glucosetest, kijken of ik zwangerschapsdiabetes heb.
Voor onze skivakantie had ik het wiegje al opgemaakt, maar het was nog even wachten op de omranding en het hemelbedje. Toen we na de vakantie onze living binnenwandelden zagen we ons schattig wiegje helemaal af! Dank u Christine!
De laatste week draag ik het belletje ,dat ik gekregen heb van bomma, veel meer. Ik heb gemerkt dat Pruts dat wel graag heeft en dat het er rustiger van wordt. Als ik het 's avonds uit doe dan krijg ik echt protest in m'n buik.. dat beloofd een baby'tje te worden met karakter! Het wil nu al zijn/haar goesting krijgen!
Of misschien wil bomma hiermee zeggen dat ze ook op de baby past
Afgelopen week heb ik last gehad van mijn eerste zwangerschapsklachten.. Rugpijn door het niet vinden van mijn draai in bed, constipatie én maagzuur!
Rugpijn is al beter door het verleggen van de worst (positioneringskussen), constipatie is wat opgelost door wat meer te drinken. Enkel het maagzuur is nog een beetje lastig. Ben maar al gaviscon gaan halen bij de apotheker, want soms is het echt heel lastig.. Maar ja klagen zullen we maar niet doen zeker Heb al héél veel geluk gehad met het niet hebben van kwaaltjes dus..
Deze drie personen kregen allen een brief (zie bijlage) met een openstaande vacature voor "SuperMeter", "SuperPeter" en "Meetje Lap".
Alledrie zeiden ze "ja! Allé als je zeker bent he!"
Supermeter: Joy Bohm
Superpeter: Luc Van Lysebetten
Meetje Lap: Caroline Fissers
Vandaag ons vijfde bezoekje aan de gynaecoloog. Iets minder spannend dan vorige keer, maar daarom niet minder bijzonder! Baby'tje is al wat gegroeid, en zit nog steeds netjes op de curve. Momenteel dus nog geen groot/klein/zwaar/licht baby'tje Het kan nog alle kanten uit!
Vandaag hebben we ook een dvd'tje meegenomen om de echo op te nemen.
Korte uitleg:
0.24 min(ruggegraat volledig in orde) 1.01min (hartje klopt, 4kamers dus ook in orde) 1.56min (hersentjes) 2,20min (geeuwtje, lijkt volgens mij en Kristof eerder op "blub"zeggen zoals een vis) 3.10min (handje dat wuift) 3.55min (handjes voor het gezicht), beetje schudden (ja letterlijk) opnieuw proberen, 4.38min (vooraanzicht van het gezichtje, lekker slapen tegen de placenta)
(FILMPJE VOLGT NOG)
De laatste tijd is de baby 's nachts wat meer wakker en door het hevig stompen wordt ik regelmatig wakker.
Hopelijk helpt het positioneringskussen een beetje..
Deze morgen zijn we al een groot deel van onze lijst gaan leggen bij Paradisio. Amai, dat was al een hele bevalling op zich!
Heel vriendelijk onthaalt, een goede uitleg gekregen van alles in de winkel en dan krijg je een kar (of twee) die je helemaal mag volladen met alles wat je op je lijst wil zetten....
Na 2volle karren en 3.5uur rondwandelen in de winkel hielden we het voor bekeken.. Volgende keer doen we de rest wel!
Is het een jongen of een meisje? Hihi! Wij weten het! Jaja, we weten dat we jullie niet nieuwsgierig mogen maken, maar het is toch zo leuk dat we het zelf al weten!
Alles was nog steeds in orde met Prutske. Ikzelf ben ineens 3kg bij gekomen. Weeg nu 49.9kg, heb nog nooit "zoveel" gewogen in heel m'n leven!
Deze keer was het ook een 3D echo, wat natuurlijk mooie foto's geeft! Aangezien we een héél beweeglijk kindje hebben was het niet simpel voor de gynaecoloog om een mooie foto te nemen, maar het is toch beetje gelukt!
Ja hoor! Daar is het eindelijk! Pruts heeft hard genoeg gestampt de laatste dagen en ineens floep!
Op een weekend tijd paste ik in geen enkele jeansbroek meer dus ben maar uit noodzaak 2 zwangerschapsbroeken gaan halen... *blij met het buikje!*
Even een nieuwe update posten:
De laatste 2 weken voel ik ons baby'tje bewegen in mijn buik, soms plofjes, soms serieuze stampen! Alleen jammer dat Kristof het nog niet kan voelen..
Mijn buik is nog steeds even plat als op de vorige foto.. Misschien als die baby nu eens héél hard stampt dat er ineens *floep!* een buik tevoorschijn komt? Wie weet?
Ik heb van een zeer lieve collega een happy tone gekregen. Voor diegene die dit niet kennen: dat is een toestel waarmee je zelf thuis de hartslag van je baby kan horen. Na de goede instructies gekregen te hebben werkt het!
Omdat we bij ons volgend bezoekje aan de gynaecoloog kunnen weten of het een jongen of een meisje is, start ik alvast me de poll. Zo kunnen Kristof en ik zelf ook meedoen
http://www.facebook.com/heidi.fissers?ref=tn_tnmn --> hier is de link waarmee je een gokje kan wagen op de naam, het geslacht, de grootte en het gewicht van ons baby'tje.
De echo's zal ik nog steeds inscannen, maar je zal dus niet meer kunnen zien hoe groot, hoe klein, jongen of meisje,... Laat het gokken maar beginnen!
Gisteren was ons derde bezoekje aan Dr. De Kleyn. En net zoals de vorige keer was alles perfect in orde.
Ben nog steeds niet terug op het gewicht van het eerste bezoekje (1ste bezoek 47,6/ 2de bezoek 47.1/ 3de bezoek 47.3) en eet nogthans wel genoeg. Maar dokter maakte zich niet echt zorgen dus zullen we dit zelf ook maar niet doen zeker??
Heb wel last van opgezwollen darmpjes, waardoor het lijkt alsof ik een bol buikje heb, maar dat is dus absoluut niet de baby!
Het zal nog even wachten zijn op die mooie bolle buik...
Ons babytje is nu al 7,8 cm groot en was héél beweeglijk. Dokter wou de vingertjes en teentjes tellen, maar ons pruts beweegde soms wat veel wat het tellen wat moeilijker maakte.
De triple test is gisteren ook gedaan: kraakbeen aan het neusje was zichtbaar, nekplooimeting was ook in orde, bloedafname is gedaan enkel nog uitslag afwachten. Dokter verwachte geen problemen.
Wat dus wil zeggen dat de kans dat we een gehandicapt kindje hebben heel klein is, dus goed nieuws!
Volgende keer zouden we hopelijk het geslacht weten, dus onze afspraak is een beetje later zodat Kristof zeker mee kan gaan! 27december 2011 om 20u.
Heb toch besloten om het toch te willen weten wat het is, praktisch gezien is dit véééél gemakkelijker! Maar dat wil niet zeggen dat daarom iedereen het mag weten ;-)
De rest van de nieuwsgierigen zullen nog moeten wachten tot de geboorte!
Kristof heeft twee weekjes verlof, fieuw eindelijk geen verveling meer!
Het hoogtepunt van het verlof: bezoek aan de gynaecoloog!
Deze keer had ik toch een beetje meer zenuwen dan vorige keer. Allerlei enge gedachten gingen door m'n hoofd: wat als er een stukje mist? of wat als hij vorige keer verkeerd was en ik nu niet zwanger blijk te zijn???
Maar ons baby'tje stelde ons al snel gerust. Zijn/haar handje "wuifde" naar ons toen de echo begon (fieuw het zit er nog!).
Gynaecoloog zocht en vond twee armpjes, twee beentjes en 1 oortje (ander oortje zat verstopt achter het handje).
Bijna 10 weken zwanger,lengte= 2.8cm (doeme dan toch niet op mama lijken).
Foto openen = op zwart vlak klikken (!!)
Misselijkheid e.d. heb ik niet al teveel last van. Enkel opletten hoeveel ik eet, wat ik eet én op tijd en stond even rusten.
Na véééél telefoontjes en 3 bezoekjes hebben we een plekje gevonden voor ons pruts.
De kleine dolfijntjes is heel verzorgd, héél vriendelijke mensen,... we voelden ons er direct thuis! Nu hopen dat ons prutske er volgend jaar september er hetzelfde over denkt...
En nu komt het moeilijkste gedeelte! Hoe vertel je zo'n groot nieuws heel subtiel aan de familie??
Tutje ingepakt en ouders mochten het openmaken. En blij dat ze waren! Een beetje verbaasd dat het al zo snel is maar wel superblij!
Mama's worden moeke en bonnie, papa's worden voke en bompi, zus is blij dat ze tante zal worden, bompa's worden overgrootvaders,..
Dat zo'n klein wonder al zoveel veranderingen en emoties teweeg kan brengen!