Kristof heeft twee weekjes verlof, fieuw eindelijk geen verveling meer!
Het hoogtepunt van het verlof: bezoek aan de gynaecoloog!
Deze keer had ik toch een beetje meer zenuwen dan vorige keer. Allerlei enge gedachten gingen door m'n hoofd: wat als er een stukje mist? of wat als hij vorige keer verkeerd was en ik nu niet zwanger blijk te zijn???
Maar ons baby'tje stelde ons al snel gerust. Zijn/haar handje "wuifde" naar ons toen de echo begon (fieuw het zit er nog!).
Gynaecoloog zocht en vond twee armpjes, twee beentjes en 1 oortje (ander oortje zat verstopt achter het handje).
Bijna 10 weken zwanger,lengte= 2.8cm (doeme dan toch niet op mama lijken).
Foto openen = op zwart vlak klikken (!!)
Misselijkheid e.d. heb ik niet al teveel last van. Enkel opletten hoeveel ik eet, wat ik eet én op tijd en stond even rusten.
Na véééél telefoontjes en 3 bezoekjes hebben we een plekje gevonden voor ons pruts.
De kleine dolfijntjes is heel verzorgd, héél vriendelijke mensen,... we voelden ons er direct thuis! Nu hopen dat ons prutske er volgend jaar september er hetzelfde over denkt...
En nu komt het moeilijkste gedeelte! Hoe vertel je zo'n groot nieuws heel subtiel aan de familie??
Tutje ingepakt en ouders mochten het openmaken. En blij dat ze waren! Een beetje verbaasd dat het al zo snel is maar wel superblij!
Mama's worden moeke en bonnie, papa's worden voke en bompi, zus is blij dat ze tante zal worden, bompa's worden overgrootvaders,..
Dat zo'n klein wonder al zoveel veranderingen en emoties teweeg kan brengen!
De gaenecoloog bevestigd ons vermoeden! We zien ons baby'tje voor de eerste keer! Op dit moment zijn we al 5weken en 4 dagen zwanger.
Grootte = 1.3 mm (yes, hij lijkt al op mama!)
En wonder boven wonder zien we het hartje al kloppen! Wauw! Het is nog maar zoo klein en dat heeft gewoonweg al een hartje! Niet te geloven!
Nog een verrassing -->
Vermoedelijke bevallingsdatum : 26 mei 2012 (Kristof z'n verjaardag)
We kijken al uit naar de volgende keer!
De maandstonden blijven weg,enorme vermoeidheid,.. zou het dan nu al zo ver zijn? Dat kan toch niet??!!
Misschien toch maar even een testje doen?? En misschien een tweede ook?? Om zeker te zijn?
Nou ja twee keer een "+" dat zal toch wel iets moeten betekenen he..
Nu komt het moeilijkste deel: vertellen op school dat je denkt dat het zover is én dat er een kans is dat je niet meer mag werken :S. Komt dat wel goed??
Verdict van arbeidsgeneesheer: CMV niet imuum, blijf maar 8 maanden thuis. Ja lap, en ik voel me niet misselijk ofzo, mag ik echt niet blijven werken??
Na een bezoekje aan de gynaecoloog én enkele belangrijke gesprekken met ons twee hebben we besloten dat we klaar zijn voor een stapje verder in ons leven. Jaja, een kindje erbij! We zien het al helemaal voor ons!
HET IS BEGONNEN!